Je kent dat wel, als it-professional wordt je door de vereniging gevraagd om de website te gaan beheren. En hoewel je natuurlijk weet dat je regelmatig een backup moet maken doe je dat nooit met de goede frequentie. Het blijft tenslotte een bezigheid op basis van ‘best effort’. Tot je geconfronteerd wordt met klachten dat de website niet bereikbaar meer is en de hosting provider blijkbaar eenzelfde attitude heeft.
In tegenstelling tot wie een website beheerd op basis van html-pagina’s, en dus vaak de nodige bestanden offline heeft, vraagt het enige discipline bij populaire content management systemen als Joomla om alles offline te hebben. Beheer van de website gebeurt tenslotte voornamelijk online. Teksten, structuren, menu’s en dergelijk worden opgeslagen in een database terwijl plaatjes op het filesysteem worden bewaard. In de praktijk zal dit dus betekenen dat maar een deel van de informatie ‘offline’ bewaard wordt. Tenzij je zo gedisciplineerd bent om na elke wijziging een backup te maken van de database. Maar de praktijk van dit vrijwilligerswerk is dat wijzigingen vaak even vlug in de avond gemaakt worden. En vaak ook door meerdere personen om de druk op vrijwilligers te ontlasten.
In zo’n geval komt Murphy nooit alleen en omdat de provider blijkbaar ook geen backup heeft gemaakt, of deze in elk geval niet meer terug kon zetten, leidt een samenloop van omstandigheden tot leerzame inzichten. Zo blijken contactgegevens, als administratie e.d. te verwijzen naar een eerdere vrijwilliger. Daarmee wordt dus niet alleen de mail gemist die informeerde over de problemen met de server maar ook de heractivatie gegevens. Intern routeren binnen de vereniging van deze berichten duurt meer dan week. Al die tijd worden bezoekers geconfronteerd met een melding dat de website onder constructie is of verplaatst wordt. Wat ook wel klopt omdat alle websites die op deze falende server stonden naar de prullenbak zijn gemigreerd.
Het voordeel is dat ik als vrijwilliger eindelijk weet waar de website gehost wordt en dus eens kan kijken onder welke voorwaarden de dienst geleverd wordt. Hieruit blijkt dat de provider periodiek de servers veiligstelt om te kunnen herstellen na een crisissituatie maar dat de gebruiker verantwoordelijk is voor zijn data. Nu lijken termen als periodiek en crisissituatie rekbaar als ik de uitleg van provider en discussies hierover op fora nalees. De mea culpa van provider in de vorm van twee maanden gratis hosting zijn dan ook niet meer dan een ‘doekje voor het bloeden’. Want uiteindelijk blijkt de vervangende server ‘maagdelijk’ en moet niet alleen de website hersteld worden maar ook alle mailaccounts, subdomeinen, routes en dergelijke.
Een ander probleem is dat ik wel een backup heb maar dat deze niet zo recent meer is. Herstel vanuit de backup levert een warrige website op omdat teksten en plaatjes niet kloppen. Ook alle links geven iedere keer een verrassing wat navigeren onmogelijk maakt. En omdat er ook nog modules zijn geinstalleerd na de backup is de beste optie om opnieuw te beginnen. De schande is natuurlijk dat ik hier allemaal niet eerder aan gedacht heb. En de schade is nog meer vrijwilligerswerk om alles weer te herstellen. Maar om de woorden van Cruijff aan te halen heeft elk nadeel zijn voordeel. Want de onvrijwillig onstane ‘greenfield’ situatie ruimt wel lekker snel de historie van jaren op. Opmerkelijk om daarin te constateren dat het werkelijke schijfgebruik veel lager is dan statistieken eerder melden.
De lessen die ik (en andere vrijwilligers met een website op basis van OSS CMS) hieruit heb kunnen leren:
1. Verwacht niet teveel van hosting pakket voor een paar euro per maand.
2. Beheer niet alleen de website maar ook de administratie
3. Maak regelmatig een backup van:
a. De database
b. Alle files (bij CMS ook van templates, modules en dergelijke)
c. Webinstellingen
d. Mailaccounts
Juist van mensen die binnen de IT werkzaam zijn had je mogen verwachten dat……LOL 😉
Lesje voor iedereen. Ook voor diegenen die niet in de branche werkzaam zijn.
Inderdaad had ik beter moeten weten maar troost ik me met de gedachte dat ik niet de enige was. Na herstel van de website enige tijd in Root Cause Analysis gestoken en daar nog een extra les van geleerd: ‘Het is niet alles goud dat er blinkt’.
Maar dat is misschien inspiratie voor een andere bijdrage op Computable. Want uiteindelijk is daarin een parallel te zien met Cloud Computing.
Ach ja die dingen gebeuren.
Ik doe voor niemand websites…. ik vind het gewoon een vreselijke bezigheid.
Bovendien, je vraagt op de tennisclub toch ook niet aan de slager of hij de hele club van gratis vlees wil voorzien, wat is het verschil?
Ach ik heb van mijn hobby mijn werk gemaakt en het is ook wel leerzaam. Of was het nu andersom?
Daarom wat verder gezocht naar de oorzaak en geleerd dat veel van de superlatieven die gebruikt worden met een korreltje zout genomen moeten worden.
En mijn pijn, een non-profit website van vier tientjes, staat natuurlijk niet in verhouding tot bijvoorbeeld Amazon. Of de schade door de DDOS aanval op de Rabobank.
Maar omdat de ‘Cloud’ nog steeds afhankelijk is van infrastructuur zijn geleerde lessen onveranderlijk van toepassing.