In het afgelopen jaar is Twitter immens populair geworden. Als it'er wil ik op de hoogte blijven van dit soort nieuwe toepassingen. Ik heb nu een werkend account. Echter de aandrang om personen te gaan volgen of om zelf tweets te gaan plaatsen blijft uit. Volgens mij is de toegevoegde waarde van het volgen en plaatsen van tweets erg weinig. Wie kan dit weerleggen en mij vervolgens overtuigen om toch Twitter te gaan gebruiken?
Ik ben alweer een wat oudere it'er; eentje van de generatie MS-Dos en WP5.1. Voeg daar een stuk eigenwijsheid en een kritische grondhouding bij en het is duidelijk dat ik niet meer behoor tot de hippe, jonge, urbane groep mensen voor wie geen onderscheid meer geldt tussen offline & online, werk & lifestyle en reality & virtueel. Het plaatje moge duidelijk zijn.
In het afgelopen jaar is het fenomeen Twitter zelfs ook al doorgedrongen in de 'oude wereld' en de 'oude media' die daarbij horen. Kamerleden die Twitterend lekken over wat zich achter gesloten deuren van de macht zich afspeelt. Radio-1 die steeds vaker rept over 'hashtags' en vermelden 'u kunt ons ook volgen via Twitter'. Ik voelde dat ik links en rechts werd ingehaald en nota bene ook nog door niet it'ers maar gewone gebruikers. Het is een must om als it'er op de hoogte te blijven van dit soort nieuwe toepassingen en de mogelijkheden en eventuele security risico's te kunnen beoordelen. Maar ook vanuit een maatschappelijk oogpunt is het zaak om te weten hoe het werkt en wat het doet om bijvoorbeeld de activiteiten van je kinderen op het Internet te kunnen blijven volgen. Je hoeft het niet eens actief te gebruiken als je maar weet hoe het werkt. Dat is meteen ook de hoofdreden waarom ik een Hyves- en een Facebook pagina heb.
Ik moest en zou me gaan verdiepen in Twitter. Op een koude winteravond nestelde ik me achter mijn computer en maakte bewust tijd en ruimte om het te gaan onderzoeken. Het verbaasde me niet dat het zeer eenvoudig is om een account aan te maken en in een handomdraai was ik geregistreerd als nieuwe Twitteraar.
Daar zit je dan, in de startblokken om te gaan Twitteren. Maar hoe moet ik me gedragen in deze subwereld, wat zijn de 'do's en don'ts', wat zijn 'hashtags', wie wil ik gaan volgen, hoe zorg je ervoor dat iemand jou gaat volgen? Ik besloot om eens rustig de support pagina's te gaan lezen. Ik voelde me als een bejaarde die zijn eerste stapjes op het Internet zette. Ik heb nog geen leesbril, maar als ik hem had gehad had ik hem nu demonstratief opgezet. Braaf de instructies lezen van begin tot het einde; het is voor het eerst dat ik dat deed; doe ik anders nooit… Wat me wel erg aansprak is dat Twitter de moeite heeft gedaan om de bedoeling van het concept uit te leggen en aanbevelingen te doen over hoe je het beste met de applicatie zou kunnen omgaan. Het concept werd gauw genoeg duidelijk; terug naar de home-pagina…
Wat nu ? Wie wil ik eigenlijk gaan volgen? Wat zou zo iemand te melden hebben? Bij wijze van test had ik mijn broer toegevoegd om te gaan volgen. Het duurde niet lang of ik had al een aantal tweets van hem op mijn home-pagina staan. Het was een mengeling van zijn meningen over divers buitenlands nieuws en hier en daar een verwensing aan het adres van de NS of HTM. Grappig om een keer te zien maar niet boeiend genoeg om op dagelijkse basis actief te gaan volgen.
Zou het misschien wat zijn om een bekende Nederlander te gaan volgen, Alexander Pechtold bijvoorbeeld. Wat verwacht ik van hem te zien dat interessant is om elke dag bij te houden? Het werd niet veel spannender dan een losse mening en af en toe vermeldingen van een evenement als een fractievergadering of kamerdebatje… Ik lees veel liever een uitgebreid interview met hem in de Elsevier of Vrij Nederland of een opiniestuk van hem in de NRC of De Volkskrant. Ik zou eigenlijk geen enkele beroemdheid weten die ik van dag toch dag zou willen volgen…
Wat zou ik zelf met enige regelmaat willen communiceren naar de buitenwereld toe waarvan ik denk dat het voor ander interessant kan zijn? Als ik denk aan afgelopen weken dan kan ik werkelijk niets bedenken dat ik als tweet de moeite waard had gevonden om te publiceren. Soms krijg je wel een (filosofische) ingeving als je door het raampje van de trein aan het staren bent, maar omdat je geen context kunt meegeven en het vaak ook moet uitleggen leent het zich niet voor een tweet.
Verder heb ik een leven net als 'Henk en Ingrid'; werken op kantoor, reizen met de trein, twee kinderen, Vinex-wijk, sport en hobbies. Totaal niet boeiend om te volgen dus…
Niet dat ik niets te melden heb; in tegendeel..Echter niet in de vorm van losse flarden. Ik schrijf liever een weloverwogen, doordacht en samenhangend stukje zoals dit opinie-artikel. Daarbij denk dat het uiten van een mening via een goed en onderbouwd artikeltje meer zoden aan de dijk zet dan het plaatsen van een losse tweet. Hoewel ik niet de illusie heb dat dit opiniestukje massaal wordt gelezen, denk ik dat een tweet al helemaal wegvalt in de kakofonie van meningen en uitspraken…
Maar wellicht ben ik te ouderwets en niet meegegroeid met de ontwikkelingen…
Wie van jullie kan mij een toepassing laten zien van het medium Twitter die iets toevoegt en een aanvulling is op andere communicatievormen. Ik ben een gewone it'er, zzp' er, ik ben veertig jaar, getrouwd, twee kinderen, en woon in een Vinex-wijk. Wie kan mij overhalen om toch actief Twitter te gaan gebruiken?…Breng mij tot nieuwe inzichten….Heb ik iets gemist?…laat me mijn blinde vlek zien…..overtuig me!
Dag Bart
Twitter is wat mij betreft de meest onzinnige uitvinding van de afgelopen jaren (gevolgd door yammer, een soort private twitter binnen organisaties). Btw. ’to yammer’ werd ooit in een film vertaald als ‘gezwatel’, wat het volgens mij precies is. Mensen die niks zinnigs te melden hebben en dan toch 140 tekens tekst de wereld in willen sturen. Afschaffen dus, en die energie gebruiken voor wel nuttige dingen.
Ik kan je dus niet aan argumenten helpen om te gaan twitteren, maar deel je visie…
Okee. Daar gaat ie. Ik vind Twitter het mooiste communicatiekanaal dat ik ken. Let wel. Dit wordt gezegd door iemand die nog geen jaar geleden overtuigd zijn hand op stak bij de vraag ‘Wie van jullie vindt Twitter stom?’.
Waarom? Omdat het een middel is om op wereldschaal te kunnen communiceren over allerlei zaken op een manier die je zelf bepaalt. Facinerend aan Twitter is dat je het helemaal kunt kneden op een manier die bij je past (iets waar veel Twitterhaters nooit aan toe komen ‘omdat het allemaal onzin is’). En die manier is voor iedereen anders. Er zijn legio voorbeelden van nuttig gebruik van Twitter, maar ik beperk het even tot waar ik het zelf voor gebruik.
Dat is voor 80% werkgerelateerde informatie vinden en daarover communiceren. Twitter is voor mij het afgelopen jaar HET filter geworden om de beruchte information overload aan te kunnen. Heb alle nieuwsbrieven waarop ik geabonneerd was dan ook opgezegd. Ga eigenlijk nooit meer bij een website kijken of er wat nieuws staat. Ben bij dit artikel beland via… jawel, een tweet van Computable.
Een enorme toegevoegde waarde van Twitter is daarbij dat je snel en makkelijk kunt reageren op anderen. Heerlijk om niet meer kansloos te hoeven netwerken op beurzen en te kwartetten met visitekaartjes. En om meteen nog een misverstand uit de weg te ruimen: als je het slim gebruikt gaat het je niet meer maar juist minder tijd kosten. Naast 80% werkgerelateerd zitten die andere 20% in zaken als muziek, sport, collega’s, humor, etcetera (met de nadruk op etcetera want iedereen kan dit weer helemaal invullen naar zijn eigen smaak).
Of en hoe je Twitter gebruikt bepaal je dus helemaal zelf. Natuurlijk zijn er de onvermijdelijke boekjes met tips. Maar het mooie aan een medium als Twitter is dat er geen regels zijn over hoe je er mee om moet gaan. Schijnbaar werkt dat voor veel mensen als een rode lap omdat het dan nooit iets kan zijn. Mijn advies: wen er aan. Want de beheers- en controlecultuur die we ook in Nederland zo goed kennen brokkelt in rap tempo af. Begin je met Twitter dan ga je mensen volgen die mogelijk interessant voor je zijn. Zijn (of worden) ze dat onvoldoende, dan zet je ze gewoon weer uit. Simple as that. Op het risico af dat het te zweverig gaat klinken, is het dus een soort ontdekkingsreis waar je mee bezig bent. De een vind dat leuk (zoals ik), de ander vindt het maar niks. Dus? Geen probleem toch? Je moet namelijk niks. Ook niet Twitteren. Maar ben je nieuwsgierig aangelegd, dan zou ik je aanraden het een kans te geven. Want er kan een (digitale) wereld voor je open gaan waar je via het sneeuwbaleffect steeds meer voor jou boeiende dingen in tegen komt.
Tot slot nog even reagerend op de voorgaande reactie. Twitter de meest onzinnige uitvinding noemen omdat je vind dat er veel onzin mee wordt gecommuniceerd mag. Maar dan geldt dat neem ik aan ook voor radio, tv, telefoon en het web om er maar eens wat te noemen. Klassiek geval van “don’t blame the messenger” dus.
Volgens mij is Twitter meer een ding voor journalisten ofzo. Die hebben het er altijd over.
Het doet met denken aan het despair shirt over Social Media of de lithograaf over Blogging bij Despair.
Soms moet je sommige dingen ook negeren denk ik.
En als het jouw vakgebied treft (journalist) kan het soms ook niet.
Dag Bart, ook door een tweet over jouw artikel ben ik hem gaan lezen. Ik sluit me grotendeels aan bij de bevindingen van Ad Gerrits en wil nog benadrukken dat je via twitter ook heel snel van nieuwe dingen op de hoogte bent. Neem iets als een bijeenkomst die iemand bijwoont, ipv achteraf een verslag hierover lezen lees je de vaak de interessantse dingen al tijdens het overleg omdat iemand die tweet.
Tja… sporadisch zet ik een nieuw artikel op mijn weblog, en de wordpress module die dan autmatisch een tweet genereert zorgt ervoor dat mensen ’t soms nog lezen ook. Het is echter niets voor mij. Ik deel dezelfde bezwaren als Bart. Plus dat ik het onhandig vind als communicatiekanaal (lang leve email) en als nieuwsbron (ik heb al prima nieuwsbronnen). Misschien dat het nog komt hoor… Maar ik heb nog een twijfelpuntje: waarom kan ik niet mijn eigen twitter server opzetten? Ik hou meer van internet protocollen die netjes via RFC’s zijn geregeld.
Als je een journalist bent, dan zal je Twitter wel moeten volgen; het is immers sneller dan andere media (zie ook gebeurtenissen in N Afrika en Japan). Onvermijdelijke keerzijde wordt wel dat snelheid en oppervlakkigheid belangrijker worden dan waarheidsvinding en doordachte bijdragen…maar dat proces heeft zich wellicht al ingezet via TV en politiek.
Nu als veel hits op Twitter van mensen die het nodig vonden om te verkondigen, dat het vandaag mooi weer is… (:-
Blij dat ik geen journalist ben 🙂
Sinds ik Twitter heb ik het gevoel dat ik de hele dag enorm zichtbaar ben met mijn zakelijke activiteiten. Deze dingen heb ik allemaal gedaan/bereikt door Twitter:
dankzij Twitter:
..Heb ik coachingsklanten
..Schrijf ik een boek
..Mocht ik artikelen schrijven
..Geef ik workshops en presentaties en komen daar ook mensen naartoe
..Ben ik op de hoogte van de laatste ontwikkelingen op mijn vakgebied en in de wereld
..Heb ik vele nieuwe mensen aan mijn netwerk mogen toevoegen
..Heb ik een websitebouwer gevonden
..Kreeg ik antwoord gekregen op een hoop zakelijke en persoonlijke vragen
.. en sta ik vandaag in het NRC.
Dus ja, ik vind Twitter ab-so-luut de moeite waard, sterker nog: een must voor elke zzp’er en werkzoekende.
Bert,
Dank je wel voor dit artikel. Ik begrijp heel goed wat je bedoelt. Sterker nog: ik heb een tijd geleden een Twitter account aangemaakt waarin ik in de BIO heb aangegeven dat ik nog niet welk nut twitter heeft. Ik heb je artikel dan ook met veel begrijp gelezen en ik hoop op zeer vele nuttige reacties.
Waarom managers (en anderen wellicht ook) twitter zouden moeten gaan gebruiken:
ze hebben maar 140 karakters om hun boodschap uit te dragen. Dat dwingt ze tot nadenken over de boodschap, en voorkomt overbodig gezwets
In onderstaand artikel worden 10 veel voorkomende misverstanden over Twitter kort toegelicht. Wel nuttig leesvoer denk ik als je nog niet goed weet wat je er van moet vinden.
http://thenextweb.com/socialmedia/2011/02/16/10-popular-misconceptions-about-social-media/