Microsoft gaat de volgende versie van Windows, in de wandelgangen Windows 8 genoemd, ook uitbrengen voor het ARM-platform, in de context van dit artikel de processor waarmee allerlei mobiele systemen zijn uitgerust. Het gaat daarbij in hoofdzaak om tablet-achtigen. Begint daarmee het gevecht om de gunsten van de ARM-gebruiker? Immers tot op heden is alleen het Android-OS beschikbaar op het ARM-platform.
Is dit het begin van een gevecht en zullen ook de Linux-distributies er zich mee gaan bemoeien? En hoe gemakkelijk wordt het voor gebruikers om te switchen? Kunnen gebruikers eigenlijk wel switchen? Of koop je bijvoorbeeld een tablet inclusief het bijbehorende OS en daar moet je het dan maar mee doen?
Zomaar wat vragen die bij me opkwamen tijdens het wachten op een vliegveld ergens in Europa.
Nu is het wel gemakkelijk om veel vragen te stellen, maar laat ik er ook een paar proberen te beantwoorden.
Allereerst het perspectief van de leveranciers (Apple, Microsoft, HP, …).
Microsoft heeft een groot deel van zijn succes in de zakelijke markt te danken aan het succes van de Windows producten bij de thuisgebruikers. Omdat de mensen gewend waren om thuis met Windows om te gaan (en het daaraan gekoppelde gebruikersgemak), verwachtten zij ook op hun werk. Microsoft beseft dit ook.
Apple en Android hebben inmiddels redelijk wat terrein gewonnen bij de gebruikers en deze trend zet zich voort in de zakelijke markt onder de nieuwe term Bring Your Own Device. Dat deze ontwikkeling voor de it-afdeling van een bedrijf een enorme opgave is, moge duidelijk zijn.
HP komt binnenkort met WebOS wat specifiek voor HP devices bedoeld is. Deze werken dan vanzelfsprekend weer perfect samen met andere HP producten. Android maakt zelf geen devices maar maakt afspraken met device leveranciers die hun producten voorzien van Android op basis van een oem-license agreement. Ook Microsoft werkt op deze manier.
Aan het OS zit ook vaak een marktplaats voor apps en andere content verbonden waar additionele inkomsten uit voortkomen voor de producent van het OS. Microsoft ziet het belang van Windows Mobile 8 ook in de context van cloud services. Als ze dus de Microsoft Cloud Services zoals Office 365 integreren in het Windows Mobile OS, zal dit voordelen opleveren voor het gebruik daarvan ten opzichte van andere cloud diensten zoals die van Google.
Apple doet hetzelfde met iTunes en de AppStore.
Het is dus voor alle betrokken partijen van het grootste belang dat zij aandeel krijgen in deze nieuwe markt.
En dan hebben we ook nog de gebruiker …
Vanuit het perspectief van de gebruiker zou het wenselijk zijn dat OS en hardware van elkaar gescheiden wordt. Laten we daarbij de PC even als voorbeeld nemen. Ik koop in de winkel een PC met een bepaalde processor, geheugen, enz. (en meestal staat daar een Windows OS op), maar ik kan zelf bepalen of ik de geïnstalleerde Windows wil behouden of dat ik overstap op een Linux-variant. Laten we voor het gemak alle Apple-varianten even buiten beschouwing houden, want daarvoor gaat deze vlieger helemaal niet op, nu niet en waarschijnlijk nooit niet.
Het meest flexibel voor de gebruikers zou het dus zijn als we straks de mogelijkheid krijgen een ARM device aan te schaffen en dan zelf kunnen beslissen welk OS erop zou moeten. Of misschien zelfs wel iets van dual-boot?
Ieder OS heeft namelijk zo de eigen voor-en nadelen en als gebruiker wil je eigenlijk het beste van alles hebben: maximale integratie tussen alle mobiele en niet-mobiele apparaten en werkplekken, optimaal gebruikersgemak, lang kunnen werken zonder te hoeven opladen, makkelijk en goedkoop dataverkeer, applicaties die precies dat doen wat een gebruiker nodig heeft en op een manier doen die de gebruiker prettig vindt (hoeveel klok-apps zijn er niet die allemaal de tijd weergeven alleen de één net even iets anders dan de ander)?
Wellicht is de gevraagde flexibiliteit toch een stap te ver en moeten we straks met de tablet ook meteen het OS erbij nemen en lopen we dan met verschillende tablet in onze tas? Net zoals nu sommige mensen met meerdere mobiele telefoons rondlopen? De tijd zal het leren.
Met dank aan mijn Capgemini-collega’s Leon Caffa en Timo Simons voor hun waardevolle aanvullingen op dit artikel.
“Het meest flexibel voor de gebruikers zou het dus zijn als we straks de mogelijkheid krijgen een ARM device aan te schaffen en dan zelf kunnen beslissen welk OS erop zou moeten. Of misschien zelfs wel iets van dual-boot?”
En dat is nou precies wat de huidige tablet niet is, niet probeert te zijn, en waardoor het zo succesvol is geworden binnen korte tijd. Het past juist niet zo’n benadering zoals bij de pc toe.
In de huidige vorm gaat het om zo’n gebruiksvriendelijk apparaat waarbij de zo goed mogelijke samensmelting van software en hardware van belang is. Eigenlijk net zoals bij telefoons (en idem voor Android).
Wat u beschrijft bestaat al sinds 2001. Toen werden er al tablet pc’s gemaakt (zowel hybride modellen (incl. toetsenbord) als slate modellen). Dit is duidelijk geen succes gebleken hoewel Microsoft het vaker goed geprobeerd heeft. Andere OS’s hadden deze markt ook al kunnen betreden door pen of touch ondersteuning in te programmeren maar hebben ze niet gedaan.
Het huidige ‘software-hardware model’ is anders. En daar ligt de kracht ook in, doordat men het simpel houdt.
Het probleem wat u beschrijft van meerdere tablet’s in de tas wordt voor het overgrote deel tegengaan door automatische updates (die op de langere termijn een veel significantere oplossing vormen dan updates binnen 1 Windows versie). Totdat het apparaat zelf echt achterhaald wordt.
Ik zeg niet dat een dual-boot systeem in sommige gevallen geen voordelen zal hebben. Maar de tablet zal zich op zakelijk gebied nog erg moeten ontwikkelen wil er een markt komen voor dual-boot systemen. Gebruikers met deze eisen zijn juist niet de doelgroep/enduser die men in gedachte heeft voor deze apparaten. En ik betwijfel sterk dat als het zover komt – en de tablet een meer capabel heavy-user apparaat wordt – of het dan niet zo is dat deze de laptop in zijn geheel vervangt.
” Microsoft heeft een groot deel van zijn succes in de zakelijke markt te danken aan het succes van de Windows producten bij de thuisgebruikers. ”
Ik ben het absoluut niet eens met de bewering dat gebruikers hun Windows ervaring meenamen naar het werk. Het ging precies andersom: begin jaren negentig kwam windows 3.1 op de markt en bedrijven gingen het Windows OS op brede schaal toepassen, ondersteund door commercieel interessante enterprise-licenties. Windows werd hierdoor logischerwijs de standaard voor vele kantoortoepassingen.
Toen eind jaren negentig thuisgebruikers hun eerste PC’s gingen aanschaffen was er niets logischer dan hierop ook Windows te (laten) installeren, want dat was een bekend product. Daarna ontwikkelde de zich voor Microsoft meer dan lucratieve thuismarkt.
Het beschreven proces van werknemers die hun eigen PC meenemen is juist de Apple propositie geworden. De Mac was al genoegzaam bekend in creatieve en media beroepen, echter niet in de standaard kantoor omgevingen. Toen Apple begin deze eeuw begon met zijn iPod, richtte Apple zich sterk op de jeugd die hun eigen devices gingen koesteren. Devices zonder de afstemmingsproblemen van aparte hardware en software. De iPhone en iPad zijn vervolgstappen geweest op die filosofie. Die jeugd, en voorlopers die de voordelen van die geïntegreerde, altijd werkende techniek herkennen, nemen hun wens nu mee naar het werk.
Het effect ‘Bring your own Computer’ is veelal gebaseerd op medewerkers die juist niet meer op het standaard Windows platform willen werken. Of in ieder geval niet meer op het standaard device dat hun werkgever levert. Virtualisatie en Cloud computing ondersteunt dit proces, omdat een heel ander consumptie proces mogelijk wordt door mobiliteit, social networks en het bewaren van informatie bij een cloud provider (hetgeen ook de werkgever zelf kan zijn).
Tablets vullen het gat tussen de “werkplek”, hetgeen een laptop maar ook zelfs een ‘ouderwetse’ desktop kan zijn en het “communicatie device” van de smartphone. Met cloud services kunnen we zorgen dat elk device synchroon over identieke informatie beschikt, echter het gebruiksdoel van die 3 devices is totaal verschillend. De werkplek voor de productie van informatie, de tablet voor de ‘consuming’ van informatie en de smartphone als klein draagbaar device waar men – indien nodig – toch alle informatie kan zien indien nodig.
Ik heb vorig jaar de “Journey to Apple” gemaakt na 20 jaar Windows ervaring. Ook, of wellicht juist, voor zakelijk gebruik. Macbook, iPad, iPhone en Apples MobileMe cloud geven me eindelijk de volledige regie over al mijn informatie, zowel privé als zakelijk, welk device ik ook gebruik en waar ik ook ben. Met de zekerheid dat mijn informatie 100% online beschikbaar is, ook als back-up. En ik ben niet de enige, mijn ‘Journey’ zie ik velen in mijn omgeving momenteel volgen. En technisch is er geen enkel probleem meer om dit als eindgebruiker te willen.
@Hans Die journey to apple kan alleen in ideale situaties waar er geen afhankelijkheid van bestaande omgevingen is. Versimpeling is leuk maar in de meeste gevallen is dat een utopie. Daarnaast is de meeste data nog niet of zal nooit in een Cloud opgenomen worden. Derhalve heb ik en vele IT collega’s die journey alweer afgebroken. Daarnaast speelde de afhankelijkheid/vendor lockin van apple een rol.
Ervaringen uit het recente verleden heeft die vrees nog versterkt.
Wil een Tablet de kantooromgevingen veroveren als een geïntegreerd apparaat dan is Cloud toegang alleen onvoldoende voor meer dan 90% van de kantooromgevingen. Verreweg de meeste kantooromgevingen hebben Microsoft Backoffices. Als Microsoft het voor elkaar krijgt om de nieuwe Microsoft Metro User Interface(zie o.a. Windows Phone 7) te combineren met Active Directory/Exchange/Office en Sharepoint, dan gaat Windows 8 Tablet UI vele kantooromgevingen snel veroveren. Door de combinatie van Xapps en de nieuw User Interface zal hierdoor wel een versimpeling gerealiseerd worden. Een van de vragen die hierbij open staat is in hoeverre en hoe snel softwareleveranciers hun software kunnen ontwikkelen naar Xapps.
Het gaat niet zozeer om het OS wat draait op een apparaat, het gaat om de mogelijkheid die het apparaat heeft om applicaties uit te voeren, bijvoorbeeld door middel van virtualisatie.
Het OS van een gsm of tablet is ontwikkeld voor specifieke functies en toegelegd op het specifieke apparaat. Het is daardoor nooit mogelijk om Windows 8 te installeren op een Ipad of andersom, maar dit is ook helemaal niet nodig.
Als het mogelijk is om bijvoorbeeld door applicatie-virtualisatie applicaties uit te voeren op een gsm/tablet, dan is dat meer dan voldoende.
Het is toch niet interessant of Microsoft Word op IOS, Andriod of Windows8 functioneert? Als het maar functioneert!
@Guido:
Windows 8 Tablet versie draait op ARM = telefoons en tablets.
Applicatievirtualisatie maakt het OS inderdaad minder van belang. Maar hoeveel bedrijven hebben applicatie virtualisatie? Voor de integratie met bestaande kantooromgevingen is Active Directory integratie een heel groot voordeel = centrale user/device database.
Hoewel het idee van Keuze vrijheid vs vendor lockin, in eerste instantie een simpele lijkt (wil hierbij toch wel opmerken dat op iedere moderne appple Windows prima draait wat niet andersom kan worden gezegd), blijkt uit de verkoop cijfers juist het tegenover gestelde! De meeste iPad gebruikers hebben niet bewust gekozen voor een apparaat met IOS maar kijken naar het gehele apparaat.
Het denken in hardware en software als losse delen is passé. Gebruikers zijn al veel verder, de dienst/service is bepalend niet merk.