De bijstand onaantrekkelijk maken om mensen te prikkelen om te gaan werken. Boven de 45 jaar geen kans meer op werk omdat je leeftijd een barrière vormt? Inkomen van dochters/zonen/cavia/poes gaan meetellen voor sociale dienst. Het zaterdaginkomen van je 17-jarige dochter wordt met de bijstand verrekend. Van eerlijk gespaard geld van opa wordt in de vijfde macht nog belasting geheven. Help!! Waar gaan we naar toe? Richting spoor, gaskranen, viaducten?
De groep werkzoekenden van 46 jaar en ouder zitten of komen in een sandwich van onmenselijke druk en uitzichtloosheid. We willen alles leren en aanpakken, maar aan onze leeftijd kunnen we niets doen. Dus straf ons dan niet met een bewijslast of we ons best hebben gedaan.
Laat de politici stoppen met het uiten van ideeën waaruit blijkt dat ze ver van de werkelijkheid staan. Mijn oproep aan politici is dan ook: creëer ideeën waar mensen boven de 45 jaar weer aan het werk komen.
Deze groep mensen die de afgelopen jaren werkloosheid zijn geworden door de economische crisis worden geconfronteerd met 1001 redenen qua afwijzingen. Tot op heden hebben zij de moed erin gehouden door eigen geloof en geduld. Eens wordt het weer lente, is dan de gedachte.
Maar op dit moment knaagt het en zie je een uitzichtloze situatie zonder vangnet ontstaan. Ben je de grens gepasseerd van je mogelijkheden en het benutten van alle reserves, dan slaat de moedeloosheid toe. Een kleine of grote tegenslag is dan voldoende om als persoon of gezin geheel te breken.
Waar is de overheid die voor lange termijn zekerheden bood? Het is een rommeltje. De ene keer heb je wat en aan de andere kant verlies je het weer doordat het is afgeschaft.
Beste overheid, wij als slachtoffers van de verborgen leeftijdsdiscriminatie hebben u nodig. Als u er niet meer bent, dan zullen de schaduwstatistieken van de maatschappij toenemen. Daar bent u verantwoordelijk voor. Wanneer zorgt u voor de lente bij de onvrijwillige werkzoekenden boven de 45 jaar?
John Roos
Toekomstig partijvoorzitter van de 'oudere werklozen'
Ehm, is dit niet allemaal nog het gevolg van de overheid die voor lange termijn zekerheden bood? Die zekerheden bleken onbetaalbaar en creëerden een systeem van rechten en plichten dat iedereen die geen 30-35 jaar is in de weg zit.
Ik denk niet dat je het aan politici over moet laten om nieuwe dingen te bedenken. Daar zijn ze, bij gebrek aan directe feedback op de resultaten zoals in een markt, niet voor geschikt. Hoogstens kan de politiek ervoor zorgen dat al in de markt bedachte voorzieningen bij dringende noodzaak algemeen beschikbaar worden gesteld.
Als het echt misgaat is er maar één oplossing: het particuliere initiatief. Dus begin maar alvast met brainstormen!
@Mark: de markt is juist het mooie mechanisme waardoor werkzoekende ouderen buiten spel staan – de bedrijven nemen ze domweg niet meer aan. Dus kom niet met bedenksels van de markt als oplossing. De markt is helaas liever creatief in het omzeilen van anti-discriminatie regels, en haalt de werknemers nog liever op kosten van de samenleving uit het buitenland.
Ben het helemaal eens met de schrijver dat het te zot voor worden, is dat je afgeschreven bent op het moment dat je 45 jaar gepasseerd bent! Er wordt onzichtbaar gediscrimineerd m.i. om niet terechte redenen (te duur, te vaak ziek, niet bereid om te leren, etc.). En ja, het kan zijn dat je terug moet in salaris om weer aan te bak te kunnen komen, maar zover komen sollicitanten vaak niet eens in het sollicitatieproces. Daarnaast pleit ik voor leeftijdsbeleving in plaats van absolute leeftijd (zie studierapport ‘De oudere werknemer’). Waarom niet je leeftijd weglaten of aanpassen netzo als sollicitanten met een buitenlandse naam vaak de eerste hobbel kunnen nemen als ze op hun CV ‘Henk Jansen’ heten. We dreigen straks een vergeten generatie te hebben – die tussen de 45 en 65 (of 67) jaar.. Zij willen werken, maar komen nergens aan de bak. Bedrijven zouden eens kritisch naar zichzelf moeten kijken en durfen mensen aan te nemen die niet het ons-kent-ons gevoel oproepen! Mogelijk dat een overheid hierin kan faciliteren, maar primair zal een werkgever zich open moeten stellen. Heel af en toe tref ik nog een advertentie aan met een leeftijdsgrens er in. Ik reageer dan altijd, maar met name de ongeschreven regels zijn het lastigste om te tackelen.
De markt heeft een goede oplossing, nl ontslagbescherming opheffen. Voor veel bedrijven (zeker de kleinere) is het domweg een groot risico om een dure werknemer aan te nemen, die een groter risico heeft om ziek te worden. Als het ontsalgrecht wordt versoepeld, zal die ondernemer meer risico’s durven nemen. En dat betekent in de meeste gevallen overigens geen ontslag, maar werk voor iedereen die wil en kan werken. Zo worden er meer banen gecreeerd en de economie gestimuleerd….
Wat is dit? Iemand die zich ‘veranderingsmanager’ noemt, schrijft een ‘who stole my cheese’ artikel? De wereld is veranderd, wake up and smell the roses. Waar de overheid is die voor lange termijn zekerheden bood? Nou ik zal het je vertellen: die is weg en komt nooit meer terug (gelukkig maar).
Ik hoop dat het voor diegene van de ‘verloren generatie’ die dit treft nu eindelijk eens duidelijk wordt dat jullie al die jaren achter die babyboomers hebben aangelopen. De wereld is veranderd, verander mee. Het heeft niets met leeftijd te maken maar met mentaliteit. Verouderde kennis, achterhaalde methoden, alles proberen te passen in oude patronen (“zo hebben we het altijd al gedaan”), het is passé, voorbij, schluss, ende.
Tip: sluit je aan bij de jongere generaties. Doe met ons mee, leer van ons, anders ga je eraan. Wij komen jullie niet redden. The party is over!
Wat heeft het voor zin om als overheid te verplichten tot je 67e te blijven werken als de werkgevers iedere vijfenvijftigplusser op straat gooien? Ik zou wel tot mijn zevenenzeventigste willen blijven werken, zo goed heb ik het hier naar mijn zin. Maar ik ben met mijn 56 jaar al dolblij als ik hier over drie jaar nog zit!
Beste Koekebakker,
Is dit je echte naam?
Ook veranderingsmanagers hebben hun grens. En ik doe mee met de jongeren. Ik geef zelf parttime les aan een HBO op de gebieden projectmatigwerken, veranderingsmanagement en bedrijfskunde. De jonge generatie wordt dus door mij opgeleid. Maar ook de jonge generatie heeft tot haar 27e jaar problemen. Mijn dochter van 17 is te oud voor de supermarkt. Als je 18 jr bent betekent dit ontslag. Maar als je een oplossing hebt dan maak ik graag een afspraak met je. In iedergeval hebben we met een arbeidsmarkt te maken die ligt tussen de 27 en 45 jaar. Daar buiten hebben en krijgen vele groepen het moeilijk.
Verder mankeert er niets aan de mentaliteit van de vele werkzoekenden. Het enige wat ze mankeren is dat ze ouder worden en via een kosten/baten analyse in combinatie met leeftijd worden gewikt en gewogen. Bij producten hebben we over een levenscyclus. Bij mensen werkt het nu ook. Helaas ligt die voor velen maar tussen de 27 en 45e jaar als het gaat om arbeidsparticipatie. Vooralsnog worden wij afgewezen als overgekwalificeerd ten opzichte van de zittende garde.
Parochiaal belang? Bedreiging? Risico?
@Jacqueline: [Als het ontslagrecht wordt versoepeld, zal die ondernemer meer risico’s durven nemen. En dat betekent in de meeste gevallen overigens geen ontslag, maar werk voor iedereen die wil en kan werken. Zo worden er meer banen gecreeerd en de economie gestimuleerd….]
Daar geloof ik geen ene donder van. Er zullen hooguit mensen makkelijker uitvliegen als het even tegenzit en men zal slechts mondjesmaat weer nieuw personeel aannemen zodra het beter gaat of uit gaan besteden (outsourcen). Er wordt geen baan méér gecreëerd, er zullen alleen maar meer ontslagen volgen en per saldo zal de werkgelegenheid afnemen. Ontslagbescherming is niet voor niets in het leven geroepen. Anders hebben we straks allemaal een 0-urencontract en zijn we veredelde uitzendkrachten geworden. Met name de oudere werknemer zal daar de dupe van worden.
Wat een onzin zeg de party is over.
De jongere generatie moet het van de oude rotten leren.
Ben een systeembeheerder in de praktijk.
Door een vies spelletje buitenspel gezet.
Koophuis enz.
Lasten worden te hoog!
Van de 50 sollicitaties 49 afgewezen, terwijl ik op de sollicitatie nog aangeef hoe de advertentie er moet staan.
Werkgevers hebben het fatsoen niet om vaak een terugkoppeling te geven.
Nee over een jaar kan ik de plantsoenendienst in.
Alleen neem ik dan het roer over dan wordt ik zzper.
Helemaal eens met Koekebakker, de tijd dat de overheid het allemaal wel zou regels is over. Willen we de Chinese, Indiase en Amerikaanse concurrentie tenminste van het lijf houden. En ik ben niet zo’n jonkie als K. ik ben al 55. Maar ik heb er altijd voor gezorgd dat ik mezelf kon redden. Toen ik 48 was en zonder werk kwam (2002) merkte ik al snel dat de dames en heren werkgevers niet op mij zaten te wachten. Na wat teleurstellende sollicitaties (als ik kon komen, dan voor de helft van mijn oude salaris!) ben ik toen gewoon voor mezelf begonnen en sindsdien heb ik gewerkt. Ik heb een zee van een ervaring, ben blijven studeren en heb mijn technische en commerciële vaardigheden verder ontwikkeld. Ze hebben me graag, maar niet in dienst. En als een opdrachtgever mij nu in dienst zou willen nemen zou ik vriendelijk bedanken. Ik red mezelf wel!