Zelfstandigen zonder personeel (zzp'ers) in de Nederlandse ict-markt zijn niet te spreken over de marges die intermediairs opstrijken voor het koppelen aan opdrachtgevers. De rol van de intermediairs wordt niet positief beoordeeld, al is men vaak wel afhankelijk van dergelijke partijen om aan opdrachten te komen. Dit blijkt uit het marktonderzoek 'ZZP in ICT' dat bemiddelaar RulersGroup eind 2010 uitvoerde onder ruim zeshonderd Nederlandse ict-professionals.
In algemene zin zijn Nederlandse ict'ers die zelfstandig opereren niet blij met tussenpersonen. Zij zijn er helemaal niet over te spreken als er meerdere tussenpersonen in de contractketen zittenn en dus ook provisie opstrijken. Zzp'ers vinden dat intermediairs geen belangrijkere rol spelen tijdens opdrachten en ook vinden ze dat de marges te hoog zijn voor de moeite die zij steken in een zzp'er.
Kosten inschatten
Ondanks de negatieve rol die zzp'ers in de Nederlandrse ict-markt toedichten aan intermediairs, zijn zij wel redelijk tevreden over hun eigen uurloon, zo blijkt uit het RulersGroup-onderzoek. Omdat zij ook vaak goed op de hoogte zijn van het aantal tussenpersonen die in de keten zitten tussen hem/haar en de opdrachtgever, kunnen zij ook goed de kosten voor de eindklant inschatten. Om beter aan opdrachten te komen schroomt de gemiddelde zzp'er ook samenwerking met andere zzp'ers niet.
Om succesvol te zijn schakelt een zelfstandige ict'er vaak een actief netwerk in. Internet en social media spelen dan ook steeds vaker een belangrijke rol bij bemiddeling. Om concurrerend te blijven is een zzp'er graag bereid om tijd en geld te steken in persoonlijke ontwikkeling. De RulersGroup concludeert dat goede ict'ers steeds schaarser worden en dat organisaties daardoor steeds vaker met externe ict-professionals gaan werken. De keuze voor zzp'ers is daarom logisch in de ogen van de bemiddelaar.
Enige toegevoegde waarde van tussenpersoon vanuit de ZZP-er is meestal acquisitie van de opdracht. Kun je dat zelf dan heb je ze niet nodig. Risico van niet/laat betalen nemen ze meestal al niet over van de ZZP-er, het is zelfs zo dat ze soms zelf nog een maand wachten als ze het geld wel snel binnen hebben. Studies/collectieve regelingen/kennisdeling ?! Niet of zelden. Zitten meeste mensen ook niet op te wachten; ze zijn niet voor niets zelfstandig geworden.
@René, je verwart FNV Zelfstandigen met de FNV bondgenoten…toch twee aparte takken van sport. En de link is niet zo vreemd, want freelancers zijn er ook bij onderhoudsmonteurs die door hun baas aangemoedigd worden om freelancer te worden (je kunt ZO bij ons aan de slag!) totdat zaken misgaan. Daarnaast kijken ze naar collectieve regelingen en verzekeringen, gewoon omdat het goedkoper is.
Het ICT panel binnen FNV Zelfstandigen houdt zich bezig met zaken waar deze discussies over gaan. Allemaal ‘vrije jongens en meiden’ die toch doorhebben dat je af en toe een collectieve stem moet kunnen opzetten tegen gevestigde partijen. De overheid weet nog niet wat ze met ZZPérs aan moeten…die gaan wel vaker wat traag… de huidige regeringspartijen vinden alleen ZZP’ers interessant die jaarlijks naar de millionairsbeurs en de HISWA afreizen een interessante doelgroep.
Dus is een FNV Zelfstandigen gewoon een teken dat deze ook met hun tijd mee gaan!
@Martijn en Rob,
Jullie hebben het over het afdekken van het risico van een slecht betalend opdrachtgever als een verdienste van een tussen bureau. Nou dat valt vies tegen! Ik heb zeer recent een contract via Computer Futures Belgie uitgevoerd. De klant wilde voor het werk in november niet betalen. Dit vanwege een contractueel twistpunt tussen hen en CF.
CF kent een systeem waarmee je verplicht bent om via hun on-line urenverantwoordingsysteem te factureren. De klant moet dan zijn goedkeuring aan de urenverantwoording geven voor dat je kan factureren.
Natuurlijk wilde de klant geen goedkeuring geven. Ik heb bij CF (met heel veel moeite) mijn beklaag gedaan. Resultaat – nihil!
Uiteindelijk heb ik zelf met de klant over een betalingsregeling moeten onderhandelen.
Natuurlijk dezelfde kan iedereen overkomen want ook bij niet on-line urenverantwoording kan de klant simpelweg zijn goedkeuring onthouden en dan als je toch een factuur (zonder goedgekeurde urenverantwoording) naar het tussenbureau stuurt krijg je ook nul op het rekest.
Het grootste probleem met dit soort bureaus vind ik dat voor een eenmalige dienst – het koppelen van vraag met aanbod – vervolgens maanden, zo niet jaren een fors bedrag per maand wordt betaald, wat wel kan oplopen tot 1500 a 3000 euro, en waarvoor? Voor maandelijks een factuurtje sturen en af en toe een contractverlenging?
Dat is op een gegeven moment niet meer uit te leggen, want er is geen tegenprestatie meer die dat bedrag rechtvaardigt.
Er zijn wel bureaus die wél snappen hoe het werkt en welk model toekomst heeft, zij rekenen bijvoorbeeld EUR 2,50 per uur als marge.
Bijna niemand vindt het erg te betalen voor het verwerven van een opdracht, maar die vergoeding moet wel in verhouding staan tot de geleverde dienst en ook een keer ophouden, een andere oplossing kan dan ook zijn een eenmalige bemiddelingsfee en vervolgens nog een administratieve vergoeding voor facturering en contractmanagement, de hoogte daarvan is onder andere afhankelijk van waar het risico van wanbetaling ligt en of de intermediair een financierende rol speelt (betalen terwijl de opdrachtgever nog niet betaald heeft).
peter, 07-02-2011 12:29
“Als het een compleet overbodige laag zou zijn dan hadden ze geen werk. Het feit dat deze laag er is betekent dat ze een toegevoegde waarde hebben. Dat mensen klagen over de ‘strijkstok’ bevestigt dit alleen maar.”
Wat een “logica”…
Het is een betrekkelijk simpele rekensom : bij een marge van 30% werk je 3 maanden per jaar voor je tussenpersoon. Akkoord, het zijn pro’s, dus zij weten een hoger eindtarief te bedingen dan een nerd. ALS zij dat doorgeven aan jou is het wat korter bij een gelijk inkomen.
Die zeg 2 maanden kun je ook aan zelf acquireren besteden. De eerste keer zag ik enorm tegenop, maar na verloop van tijd heb ik er zelfs schik in gekregen. Je krijgt véél beter zicht op de markt (vraag, tarief, ontwikkelingen…), struikelt over kansen waar je zelf niets mee kunt maar een concullega wel, etc. , en uiteindelijk vang je je opdracht. Dat is een kick.
Een mooie bonus is dat je leert begrijpen waar de ‘commerciële jongens’ mee bezig zijn, en dat is toch ook een echt vak. Daarnaast is het gewoon een spel, en de regels zijn te leren.
Acquisitie kost tijd, en tijd kost jou geld. Hoeveel je er aan wilt besteden mag je als ZZP-er helemaal zelf bepalen. Maar voor mij is het duidelijk : geen tussenpersoon, tenzij je zelf acquireren niet aandurft/kunt.
Gewoon een keer proberen. Succes !
Even bekeken vanuit de klant/opdrachtgever:
Dat is iemand die met andermans geld (lees: een afdelingspot, een budget) iemand moet zien in te huren. Vaak is de kortste weg het makkelijkst voor die persoon, dus via preferred suppliers zolang die aanbieden binnen het budget…
@Frank:
“Overigens beginnen ook steeds meer eindklanten er achter te komen dat soms de helft van het tarief dat ze betalen bij de keten van intermediairs achterblijft…”
En daar gaat het om… het bewustwording van de eindklanten dat ze niet verplicht “de tussenhandel nodig hebben” om een goede ZPP-er aan de haak te kunnen slaan.
Wil je – als eindklant – continuiteit, dan stel ik voor om te kappen met zeuren over “die dure tarieven van ZPP_ers” en gewoon (weer) gaan investeren in je eigen personeel en je eigen ict afdeling oprichten. Das de enige garantie op in-house continuiteit… maar ja dat kost een paar centen en wel willen allemaal voor niets onze ict draaiende houden zonder er zelf kennis van te nemen nietwaar 😉
Reactie verwijderd. Dit is niet de plek om reclame te maken.
Redactie Computable
Ik snap de gevoelens die uit bovenstaande reacties blijken wel. Ik werk zelf voor een consulting organisatie die ook met ZZP’ers werkt. Ik voel me dan ook genoodzaakt een korte reactie te geven…..
Een ZZP’er kan zelf kiezen of hij bepaalde aspecten van het zelfstandig zijn uitbesteedt aan een intermediair. Denk aan acquisitie van nieuwe opdrachten, netwerken met potentiële opdrachtgevers, voorfinanciering van facturen, contractmanagement en debiteurenbeheer. Zaken die bij het bestaan van een zelfstandige horen, zaken waar dus tijd (lees: factuurabele uren) in gaat zitten.
Het overnemen van deze zaken is de core business van goede, professionele en al langer bestaande intermediairs. Mocht een ZZP’er in staat zijn zelf (directe) klanten te verwerven en daar contracten mee af te sluiten: goed gedaan!
Intermediairs de schuld geven van een markbeweging die twee jaar geleden begonnen is (centraliseren van inkoop, minimaliseren van hoeveelheid suppliers, harmonisering van tarieven) vind ik persoonlijk erg kort door de bocht.
Bedrijven kiezen ZELF voor het uitbesteden van de werving van externe resources. De rol van preffered supplier is een rol die je, als intermediair, uitermate serieus moet nemen. “De goeden” gaan dan ook voor een langdurige relatie met niet alleen de eindklant, maar zeker ook de ZZP’ers die via hen werkzaam zijn. Dit houdt in:
– Open een eerlijke communicatie
– Transparantie over tarieven en marges
– Inzicht geven in de keten
En in the end is het ten alle tijden de ZZP’er zélf die een definitieve beslissing neemt over het al dan niet in zee gaan met intermediair X of Y. Er zijn goede intermediairs die, voor de marge die ze op jouw tarief zetten, niet alleen eerder genoemde zaken als sales en financiering op zich nemen, maar ook netwerk events organiseren of zelfs hun freelance netwerk gratis academies aanbieden. Niet alle intermediairs gaan voor het optimaliseren van hun winsten, sommigen zijn oprecht in hun ambitie een open netwerk organisatie te zijn, kennis te delen en mensen aan elkaar te verbinden.