Zelfstandigen zonder personeel (zzp'ers) in de Nederlandse ict-markt zijn niet te spreken over de marges die intermediairs opstrijken voor het koppelen aan opdrachtgevers. De rol van de intermediairs wordt niet positief beoordeeld, al is men vaak wel afhankelijk van dergelijke partijen om aan opdrachten te komen. Dit blijkt uit het marktonderzoek 'ZZP in ICT' dat bemiddelaar RulersGroup eind 2010 uitvoerde onder ruim zeshonderd Nederlandse ict-professionals.
In algemene zin zijn Nederlandse ict'ers die zelfstandig opereren niet blij met tussenpersonen. Zij zijn er helemaal niet over te spreken als er meerdere tussenpersonen in de contractketen zittenn en dus ook provisie opstrijken. Zzp'ers vinden dat intermediairs geen belangrijkere rol spelen tijdens opdrachten en ook vinden ze dat de marges te hoog zijn voor de moeite die zij steken in een zzp'er.
Kosten inschatten
Ondanks de negatieve rol die zzp'ers in de Nederlandrse ict-markt toedichten aan intermediairs, zijn zij wel redelijk tevreden over hun eigen uurloon, zo blijkt uit het RulersGroup-onderzoek. Omdat zij ook vaak goed op de hoogte zijn van het aantal tussenpersonen die in de keten zitten tussen hem/haar en de opdrachtgever, kunnen zij ook goed de kosten voor de eindklant inschatten. Om beter aan opdrachten te komen schroomt de gemiddelde zzp'er ook samenwerking met andere zzp'ers niet.
Om succesvol te zijn schakelt een zelfstandige ict'er vaak een actief netwerk in. Internet en social media spelen dan ook steeds vaker een belangrijke rol bij bemiddeling. Om concurrerend te blijven is een zzp'er graag bereid om tijd en geld te steken in persoonlijke ontwikkeling. De RulersGroup concludeert dat goede ict'ers steeds schaarser worden en dat organisaties daardoor steeds vaker met externe ict-professionals gaan werken. De keuze voor zzp'ers is daarom logisch in de ogen van de bemiddelaar.
Als ik vragen mag…over hoeveel procent hebben wij het dan dat een intermediair vraagt? ‘Hoog’ is natuurlijk een subjectieve kwalificatie.
Goed, ik ben dus zo’n verschrikkelijke intermediair die opdrachten zoekt voor freelancers en freelancers zoekt voor opdrachtgegevers.
Ik ben het met de mensen een die praten over marges van 30-60%. Dit is heel veel.
Aan de andere kant heeft een intermediair ook wel degelijk een toegevoegde waarde.
Welke freelancer heeft er de tijd voor om 5 dagen per week, gemiddeld 4-5 uur per dag te netwerken met potentiele klanten?
Contact onderhouden, meetings plannen, contracten afstemmen, etc.
Daarnaast nemen sommige intermediairs ook een stuk financieel risico op zich.
De afgelopen 2 jaar is het helaas meerdere keren voorgekomen dat opdrachtgevers pas na 90 dagen betalen, of zelfs helemaal nooit.
Dit risico dekt een goede intermediair af.
Persoonlijk ben ik van mening dat het werk wat een intermediair doet, onderschat wordt. Het sentiment ‘een intermediair is duur en overbodig’ begrijp ik wel, maar vind ik redelijk kortzichtig.
@RV zoiets als werkspot is er ook hoor, bijvoorbeeld freelance.nl. Maar wie adverteren daar? Juist, niet de eindklanten, maar de intermediairs.
Overigens beginnen ook steeds meer eindklanten er achter te komen dat soms de helft van het tarief dat ze betalen bij de keten van intermediairs achterblijft, en dat zich dat ofwel vertaalt in de kwaliteit van ZZP-ers die aangeboden worden, ofwel de continuiteit. Immers, een ZZP-er die tegen een uitknijptarief moet werken is vanaf dag 1 al op zoek naar een andere klus. En ja, *moet* werken. De keus tussen geen tarief en een uitknijptarief is door de meesten nog steeds gauw gemaakt.
@Martijn
Het financieel risico kan ik ook afdekken bij een kredietverzekeraar. Kost me een stuk minder. Bovendien zijn er zat intermediairs, ook een aantal die toch als ‘fatsoenlijk’ staan aangeschreven, die bij uitblijven van betaling van de opdrachtgever in eerste instantie de betaling aan de ZZP-er opschorten.
Overigens heb ik er zelf niets op tegen als een intermediair aan mij verdient, zolang er maar enige mate van redelijkheid is. Ik moet wel sparen voor perioden tussen opdrachten en als de intermediair het opbouwen van een fatsoenlijke buffer onmogelijk maakt houdt het snel op natuurlijk.
Wat ze ook vinden, het zijn wel ZZP’s en geen ZZP’ers!
We hebben toch ook geen CIO’ers of CEO’ers?
Een eerste goede stap zou zijn wanneer Intermediairs gewoon open en eerlijk zijn over hun marge en het aantal extra tussenpersonen, mocht dat het geval zijn. Dan komen de freelancer en de Intermediair er best wel uit.
En een hoge marge is geen probleem. Maar dan moet het na 3 maanden wel afgelopen zijn. Tot het einde der tijden enkele duizenden (soms wel 3 tot 4) euro’s per maand ontvangen voor het doorsturen van een factuur is wel veel…
Met een intermediair is niets mis als je er zelf voor kiest. Maar soms kan je niet zonder intermediair omdat de klant niet rechtstreeks een contract aan wil gaan. Het enige wat helpt is te eisen dat het voor jou en de klant duidelijk is wat er aan de strijkstok van de indermediair blijft hangen.
Als te tarieven te hoog zijn kan het klant kiezen om zonder te werken of voor een buro met lagere percentages.
Verder zoals al genoemd alleen in zee gaan als de intermediair rechtstreeks aanbied.
Zomaar wat conclusies die ik getrokken heb:
– de reden waarom er tussenpersonen bestaan, is dat door de persoonlijkheidskenmerken van de specialist, deze niet in staat is commercieel ‘overeind te blijven’. Populair gezegd : ze hebben een alfa mannetje nodig om de klant te kietelen. Niet vreemd is, dat bij andere specialistenondernemers (lees medisch specialisten) een gigantisch lobby- en dito (maatschappelijke) machtspositie is opgericht om zich rechtstreeks inhuur ’te kunnen veroorloven’. Dat functioneert als ‘alfa mannetje’ waar opdrachtgevers geen misbruik van durven maken….
Het is allemaal psychologie….
– Wat wel opmerkelijk is, is de rol die veel tussenpersonen zich toedichten. Als ik als freelancer voorstel om de tussenpersoon ‘uit te kopen’ (contracturen * afgeroomd tarief) en zo te belonen voor zijn/haar commerciele diensten, dan vinden ze de vraag erg vreemd en gedragen ze zich heel arrogant. Alsof je aan hun status van alfamannetje komt… Blijkbaar is er een sociale code tussen specialist en tussenpersoon : ‘als ik het alfamannetje speel, dan hoef jij je niet te ontwikkelen op sociaal gebied en je blijven richten op de inhoud’. Vreemde balans…Zo houd je misbruik wel in stand natuurlijk…
– Als je je ook op sociaal gebied een houding van gelijkwaardigheid aanneemt, lukt het je ineens niet meer om een opdracht ’te scoren’. Je wordt een bedreiging! Opmerkelijk ! Ik snap de frustratie wel !
Ik werk als 15 jaar in de IT detachering en heb in ieder geval 13 jaar ervaring met inhuur van ZZP-ers. Het gezeur komt meestal van de zelfstandigen die hun zelfstandigheid eigenlijk niet goed aankunnen. Ze mailen hun cv naar een aantal contacten en gaan achterover leunen. Als een intermediair een passende opdracht heeft, beginnen ze te zeuren over de marge. Ik zou zeggen; zoek zelf een opdracht of maak vooraf goede afspraken over de marge. Zint het je niet, dan kun je ook nee zeggen. Als je je huis verkoopt, kun je dat zelf doen of een makelaar kiezen die bij jou past. Zo werkt het in de IT ook. Ik heb overigens nog nooit iemand horen klagen over de verdiensten van 12.0000 euro per maand voor bijv. het simpele beheer van een database. Als je het eerlijk bekijkt, dan is dat eerder belachelijk.
Nog een groter probleem dan de bemiddelingskosten die intermediairs vragen zijn de ‘preferred supplier’ contracten. Als ik een opdracht doe bij een klant, en het bevalt wederzijds goed, dan is het TOCH vaak onmogelijk om een vervolgopdracht te krijgen zonder de tussenpersonen. Deze constructies zoude wettelijk verboden moeten worden, en bedrijven zouden moeten niet zo idioot moeten zijn om dergelijke contracten te tekenen. FNV Zelfstandigen is al lang bezig om deze praktijken bij de overheid EN bedrijfsleven aan te kaarten, maar ook hier geldt…hoe meer leden, hoe groter de stem!