De meeste isp’s voor particulieren geven een /56 of een /48 blok uit aan hun particuliere klanten en dat is een waanzinnig aantal ip-adressen! Het 1ste 64 bit blok van een 128bit IPv6-adres bevat informatie over het type ip-adres en publieke geografische gegevens waarbij 16 bit (/56) of 8 bit (/48) nog kan worden gebruikt om een lokale site of subnet topologie te identificeren. Het 2de 64 bit blok (/64) dient alleen om hosts te adresseren.
Even een paar cijfertjes: van mijn privé internet provider kreeg ik tot mijn verbazing een naar mijn mening zeer ruimhartige /48 IPv6 ruimte ter beschikking waarmee ik dus thuis 128-48 = 80 bits aan apart publiek adresseerbare apparaten op mijn adsl- verbinding kan aansluiten. Wow! Daarmee kan ik dus op mijn zolderkamertje de capaciteit van 2^80 / 2^32 = 281.474.976.710.656 complete IPv4-internetten nabouwen.. of ik verdeel het in 2^16 = 65.536 subnetten waarin ik in elk daarvan 2^64 = 18.446.744.073.709.551.616 apparaten kan aansluiten. Dan hebben we het nog niets eens over de lokale adresruimte die ook nog mogelijk is buiten je publieke adres om… Duizelingwekkende getallen.. zeker met het tiental met ip-adresseerbare apparaten die ik nu thuis heb een complete overkill en een schijnbare verspilling.
Zelfs voor de grootste multinationale bedrijven die wij als bedrijf aan IPv6 connectiviteit helpen omdat ze nu al vastlopen door IPv4-adres schaarste, in IPv6 worden gedwongen door de autoriteiten of hun markt aandeel en technologische voorsprong willen behouden en die volgens de traditionele manier gebruik maken van ip is het verbruik niet meer dan een theelepeltje zand geschept uit een flink strand.
Voor de meeste grote organisaties met meerdere vestigingen, business units en afdelingen zou een /48 de lading ook al ruimschoots dekken. Zelfs al zijn ze met M2M of 'Internet of Things' aan de slag en bijvoorbeeld met ontelbare adresseerbare sensoren productie- of logistieke processen willen meten en beheersen of bijvoorbeeld elke lantaarnpaal in het land onafhankelijk aan- of uitzetten of zelfs dimmen op basis van IPv6-sensoren in de weg of de auto zelf die het verkeer meten. Natuurlijk, want dat is waar de upgrade naar IPv6 helemaal om draait, alles wat los (en soms ook vast) zit moet aan een ip-adres zodat je het kan meten en besturen.
Met zoveel schijnbare allocatie verkwisting vraagt je je wel af waar dat grote adres bereik dat een particulier ter beschikking krijgt voor nodig is en waarom de bedenkers van IPv6 het type/publiek geografische gedeelte (eerste 64 bits) en het interface-adresgedeelte tweede 64 bits) even groot hebben gemaakt. Je zou kunnen denken dat er nu wel erg kwistig word omgesprongen met IPv6 interface adressen met name naar particulieren toe. Die paar sensoren in de meterkast voor de energie- en water leveranciers of dat zendertje van de supermarkt in je koelkast die regelt dat je automatisch en 'Just in Time' je boodschappen in huis krijgt, zullen mijn adresruimte niet gaan vullen. Zelfs mijn kat kan straks zijn passieve rfid-chip inruilen voor een radiografische IPv6 gps-chip waarmee het 'big brother'-systeem kan controleren waar ie uithangt en dat arme beest met stroom stootjes kan besturen om te voorkomen dat ie in de tuin van de buren gaat zitten. Oeps, zoiets kan je dus ook voor mensen met een stadionverbod bedenken. Met al die op afstand bestuurbare sensoren en apparaatjes zal ethiek en privacy wetgeving een sterke rol gaan spelen bij het bedenken en implementeren van dat soort toepassingen.…
Maar is het wel kwistig omgaan met, of verkeerde zuinigheid om zo te denken over ip-adres allocatie voor particulieren? Welke toekomstige toepassingen gaat die ip-ruimte voor de particulier later benutten, en zijn die toepassingen al beschikbaar voordat we moeten overgaan naar IPv7 met wellicht nog meer adres ruimte of functionaliteit? Het is geweldig om daar over te lezen en te filosoferen.
Het is in ieder geval leuk te weten dat ik met mijn huidig beschikbare IPv6-ruimte straks de soldaten in mijn privé nanobotleger thuis individueel kan besturen vanaf het internet. Wat mijn nanobots gaan doen weet ik nog niet, wellicht kan ik alles in en aan mijn huis beschilderen met full color 'HD nanobotverf' en met een druk op de knop het interieur op pixel niveau compleet veranderen. Wellicht kan ik straks onder water gewoon doorleven omdat ik de benodigde zuurstof via nanobots in mijn bloedbaan krijg toegediend. Ik kan dan ook met nanobots in mijn gezichtsspieren de rimpels weer strak trekken want tegen die tijd zal dat wel nodig zijn. Al is het alleen maar om die grijns op mijn gezicht weg te krijgen …
Marcel van Wort
Senior Consultant
Orange Business Services
