Informatie vergaren, verwerken en gebruiken heeft met Internet technologie een duizelingwekkende snelheid genomen. Met de populariteit van sociale netwerken en de adoptie van mobiel Internet heeft de trein, die vooral pendelde tussen de verschillende mailservers, nu een uiterst flexibel spoor.
Informatie komt van alle kanten, is niet centraal opgeslagen en kan overal verwerkt worden. En de adoptie van sociale media netwerken door consumenten biedt organisaties voordelen als informatie en marketing kanaal.
De ongewenste effecten
Natuurlijk kent de trein, die dagelijks op verschillende manieren ons leven binnen dendert, problemen. Zo is door de snelheid van informatiedeling een gerucht sneller verspreid dan deze bestreden kan worden. Hierdoor heeft één op de vijf kinderen tegenwoordig last van digitaal pesten via sociale netwerken. Maar ook organisaties kunnen schade oplopen door onachtzame mededelingen of als slachtoffer van een negatieve campagne. Denk bijvoorbeeld eens aan de actie van Youp van ’t Hek op Twitter.
Blokkeren van het spoor door social media websites te filteren of adressen te blokkeren is echter niet de juiste reflex. Simpelweg omdat het de creativiteit van de nieuwe generatie informatiewerkers en de waarde van informatiedeling tekort doet. Wie gebruik maakt van de vele wagons van sociale media weet ook dat het niet eenvoudig is om alle informatiestromen te controleren. En ontspoort er eens een wagon omdat een website of protocol geblokkeerd wordt, dan wordt de informatie eenvoudig overgeladen in een andere wagon waarna de trein op de informatiespoorweg weer verder rijdt.
Tijdelijke effectiviteit van censuur
Op grote schaal wordt de ‘Great Chinese Firewall’ omzeilt door gebruik te maken van een proxy. Of er kan bijvoorbeeld overgestapt worden op een ander protocol zodat een blokkade omzeilt kan worden. En mobiel Internet maakt het moeilijk om de toegang tot bepaalde informatie te blokkeren. De moderne informatiewerker is dan ook een rangeerder die zelf zijn wagonnetjes kiest om informatie te verkrijgen en te delen. Zolang er toegang tot het spoor blijft is het dus een ‘kat-en-muis’spel en zal het blokkeren van websites er alleen maar toe leiden dat er ergens een wissel omgezet wordt. Neem als voorbeeld de ‘cables’ van Wikileaks welke even eenvoudig beschikbaar gemaakt kunnen worden op een andere site of waarvan de document via Torrents uitgewisseld worden.
Elk voordeel heeft zijn nadeel
Beter om dus na te denken over een goede dienstregeling, in het publieke domein als wetgeving en binnen organisaties als policy, zodat de wagonnetjes met informatie zonder overlast en met wederzijds voordeel voor een ieder blijven rijden. Daarna kunnen er altijd nog seinlichten en bewaakte overgangen langs de informatiespoorweg geplaatst worden om misbruik te voorkomen. Deze volgorde zorgt ervoor dat de goeden niet leiden onder de kwaden en dat het uitwisselen van informatie door kan blijven gaan.
Wat wordt er beoogd met dit artikel? Ik snap niet helemaal waarom, waarover en waarheen het artikel gaat.
Waarover: De informele informatieuitwisseling in fora, shoutboxes, twitter enzovoort.
Kan helpen om een probleem sneller op te lossen, van ervaringen te leren of helpen bij een beslissing. Maar als ‘pressie’ middel om bijvoorbeeld je gelijk te halen.
Waarom – Maatregelen op infrastructurele vlak zoals blokkeren van een poort, site of protocol heeft weinig of beperkt effect. De informatie blijft uiteindelijk toch wel stromen.
Waarheen – Mogelijk naar een tweedeling in de informatie maatschappij: Zij die (mogen) weten en zij die niet weten!