Het netwerk wordt de computer, hoor je overal klinken. Het is maar vanuit welk oogpunt je het bekijkt. In dat opzicht zijn er naar mijn mening twee invalshoeken, te weten de benadering vanuit de netwerkgedachte en de benadering vanuit de applicatiegedachte. In de eerstgenoemde benadering zou je inderdaad kunnen zeggen dat het netwerk de computer wordt omdat het netwerk als medium centraal wordt gesteld. In de benadering vanuit de applicatiegedachte is het netwerk ondergeschikt aan de stelling. De applicatie of dienst is uiteindelijk het belangrijkst is voor de gebruiker. Hoe deze applicatie of dienst wordt aangeboden is van minder belang. .
Uiteindelijk gaat het erom wat het belangrijkst is voor een klant, is dit het netwerk of de applicatie die aangeboden wordt. Naar mijn mening is het laatste het geval. Het gaat er niet om hoe iets aangeboden wordt, maar wat er aangeboden wordt.
Ik denk dat je beter kunt spreken over een geconvergeerde infrastructuur waarbij netwerken, servers, storage, datacenter infrastructuur en datacenter orchestratie een faciliterende rol spelen voor de diensten die aangeboden worden. Het netwerk is hiervan een wezenlijk onderdeel maar speelt geen overheersende rol. In dat opzicht kan misschien zelfs gesteld worden dat beschikbaarheid en behoud van informatie belangrijker zijn omdat dit de uiteindelijke waarde voor een organisatie bepaalt. Natuurlijk is beschikbaarheid van het netwerk van cruciaal belang, maar verlies van informatie (data management, storage) kan ernstige gevolgen hebben voor de continuïteit van een organisatie.
Er zijn duidelijk ontwikkelingen te zien in de convergentie van data en netwerken. Ik heb hier in juni 2009 al over geschreven in het artikel 'Serverperformance is obstakel voor UC'.
In dit artikel is beschreven welke oplossingen er bestaan om servers en applicaties te integreren in het netwerk. Hierbij is uitgegaan van netwerkcomponenten (switches en routers) waar een servermodule in geplaatst wordt. Op deze module worden applicaties beschikbaar gemaakt. De grootste bottleneck bij dit soort oplossingen is de beschikbare performance. Er is doorgaans weinig ruimte beschikbaar in een switch of router om een HPC of iets van een server/storage enclosure onder te brengen. Weinig ruimte betekent dat er concessies gedaan moeten worden aan het ontwerp van de modules. Hierbij moet gedacht worden aan multiprocessor blades/storage-systemen en dergelijke. Uiteindelijk blijven de oplossingen voor applicatiemodules in switches en routers beperkt tot specifieke applicaties voor netwerkfunctionaliteit, zoals firewalling, load balancing, wan acceleration, et cetera. Het integreren van servers en storage in netwerkcomponenten is op dit moment gewoon niet mogelijk.
Fysiek separaat
Dit betekent dat de server en storage enclosures voorlopig een fysiek separate entiteit blijven. Ieder component houdt zijn functie binnen de geconvergeerde infrastructuur. De "'strijd' tussen de serverbeheerders en netwerkbeheerders zal voorlopig dus wel blijven bestaan, alleen de grenzen worden steeds vager en zullen uiteindelijk verdwijnen. We hebben dit zo'n tien jaar geleden gezien met de convergentie van data en voice. Er waren toen duidelijk twee partijen, de ene partij zorgde voor het netwerk, de ander partij voor voice. Je ziet nu dat die grenzen zijn vervaagd. In veel gevallen bestaan er nog steeds telefoniebeheerders en netwerkbeheerders, maar er wordt veel meer samengewerkt dan vroeger. Ik verwacht dat hetzelfde gebeurt bij het convergeren van de infrastructuur. Op dit moment zijn er duidelijk twee kampen met ieder zijn activiteiten maar uiteindelijk zal er een betere samenwerking komen tussen de serverbeheerders en netwerkbeheerders. Je kunt naar mijn mening niet spreken over een winnaar of verliezer. Het wordt anders, net zoals bij de data-voice convergentie.
De samenwerking tussen netwerk en serverbeheer zal noodzakelijk zijn vanwege het feit dat het niet meer belangrijk is voor de gebruiker (klant) hoe iets aangeboden wordt, maar wat er aangeboden wordt. Zoals gezegd, de geconvergeerde infrastructuur heeft hier geen leidende rol, maar faciliteert. Het is uitermate belangrijk dat te allen tijde informatie, applicaties en diensten beschikbaar is en zijn voor de klant. Om dit zo optimaal mogelijk te bereiken is een goede samenwerking van alle faciliterende partijen noodzakelijk. Concreet houdt dit in dat er een kruisbestuiving gaat plaatsvinden, de netwerkspecialisten dienen zich ook te bekwamen in server en storage technologie. Vice versa zullen de serverbeheerders zich ook bezig moeten gaan houden met networking.
Als we kijken naar technologische ontwikkelingen op het gebied van networking, dan zijn die er legio. Al deze ontwikkelingen hebben een verbetering in beschikbaarheid en convergentie als doel. Om een paar ontwikkelingen te noemen: Fibre Channel over Ethernet (CEE), VEPA, TRILL, PBB, SPB
De meeste van deze ontwikkelingen hebben met elkaar gemeen dat het nog geen geratificeerde standaarden zijn. Dit betekent dat het nog even zal duren voordat algemene adoptie plaatsvindt. Uiteraard zullen er fabrikanten zijn die op de standaarden vooruitlopen en de innovatie (zij het in proprietary vorm) als oplossing kunnen bieden.
De adoptie van deze nieuwe technologien zullen pas plaatsvinden nadat de protocollen gecertificeerd zijn. Voor de Converged Enhanced Ethernet-technologie wordt verwacht dat het laatst te certificeren protocol (QCN, nodig voor multihop FCoE) begin volgend jaar een feit is. Doorgaans zullen klanten niet direct na certificering de stap zetten. Uiteraard zullen er altijd early adopters zijn, maar wereldwijde acceptatie zal dan nog ongeveer een jaar duren. Hetzelfde geldt voor TRILL en SPB. Verwachting is dat deze protocollen pas eind 2011 geratificeerd zijn. Het is dan nog de vraag welke van de twee vergelijkbare protocollen (de IETF TRILL of de IEEE802.1aq SPB) leidend zal zijn.
Ik wil graag afsluiten met de stelling dat het netwerk niet de computer wordt, in ieder geval niet binnen afzienbare tijd om redenen die ik genoemd heb. In dit verband moeten we spreken over een geconvergeerde infrastructuur waarbij servers, storage, networking, orchestration en fysieke infrastructuren een faciliterende rol hebben en dat uiteindelijk de dienst en/of applicatie het belangrijkst is voor een klant.
