In de afgelopen jaren heb ik vanuit verschillende dienstverbanden bij verschillende klanten vaak hetzelfde probleem gezien. Men bouwt zonder eerst te voelen wat je gaat bouwen. Met voelen bedoel ik de uiteindelijke oplossing simuleren voordat je gaat bouwen. Het is niet moeilijk om een brug te slaan tussen techniek en gebruiker, maar het probleem is dat de gebruiker wel de brug moet willen oversteken. Daarin zit de kern van voelen. Hier zal ik eens dieper op ingaan.
De oud gedienden onder ons beginnen gelijk over prototyping. Laat ik dan dat maar gelijk wegnemen. Prototyping is niet gelijk aan simulatie. Kern van prototyping is dat je in de taal/het pakket direct aan de gang gaat, veelal op een iteratieve manier. Simulatie is techniekonafhankelijk. Gebruik een tool waar je snel in bent en spullen van op de plank hebt liggen. In de praktijk ben je dan gewoon sneller, je verliest de aandacht niet. Kom niet met hergebruik van code bij prototyping aan. Stel je zelf dan de vraag of dat echt wel zo is.
Terug naar het begin van dit stuk. Veel projecten worden uitgewerkt in de bekende scherm layout's, soms voorzien van de meest geweldige vormgeving door bekende marketingcommunicatie bureaus. De functionaliteit wordt dan beschreven in een functioneel ontwerp. Maar dit blijft allemaal op papier. Je kan niet daadwerkelijk de website of applicatie uitproberen. En daar komt veel rework door of het eindproduct is minder succesvol.
Gelukkig zie ik het af en toe beter gaan. En niet alleen bij mijn eigen projecten, ook daar wordt wel eens teveel op papier gewerkt. Een goed project begint met vertegenwoordigers van de business, techniek en doelgroep te werken aan een eerste simulatie. Daarbij is het vertrekpunt de businessgoal maar ook de user needs. De techniek moet dit alleen maar ondersteunen.
Via een aantal iteraties kom je dan tot een goede simulatie. Stakeholders hoger in de organisatie zien wat het project gaan opleveren, ze raken betrokken bij het eindproduct. Op basis van een goede simulatie kan je dan andere zaken documenteren zoals technische interfaces. Opmerkzame lezers vragen zich dan af wat een goede simulatie is. Dat is een simulatie waarmee je kan meten of de business doelstelling wordt gehaald. Dat doe je uiteraard door een usability test uit te voeren.
Terug lezend denk ik dat bovenstaand verhaal geen rocket science is maar toch wil ik het een keer delen. Ieder persoon die in ict meer gaat voelen is voor mij weer een goede vakgenoot. En lees eens de klassieker 'The Inmates Are Running the Asylum van Alan Cooper'.
Helemaal eens met het artikel. Klinkt natuurlijk bekend en basaal, maar in de werkelijkheid zie je projecten steeds meer de techniek in gaan. Dit is ook een groot gevaar van populaire ontwikkelmethodieken als bijvoorbeeld SCRUM. Veelal zie ik in praktijk (zowel publieke als private sector) dat dit een feestje is van de technici. Snel en iteratief ontwikkelen, zonder dat de scope uberhaupt getoetst is met de business of zelfs eindgebruikers. Er is een prima oplossing voor, echter vaak niet bekend. Zo heb ik onlangs nog een tweetal grote internettrajecten zien ploffen waar gerenommeerde ICT-dienstverleners bij betrokken waren. De kern was het ontbreken van draagkracht en betrokkenheid van gebruikers en de business. Eeuwig zonde!