Ik maak mij zorgen over Ordina, of meer specifiek nog, over Ronald Kasteel. Volgens het persbericht van afgelopen week kan, met de aanstelling van Stepan Breedveld als nieuwe directeur Nederland, Ronald Kasteel zich meer richten op zijn kerntaken. Nu bestaat volgens mij Ordina voor het grootste deel uit Nederland, dus ben ik wel nieuwsgierig wat de kerntaken zijn. Die zorgen lijk ik trouwens te delen met ING, de grootste investeerder en opdrachtgever van Ordina. Die hebben Ronald uitgenodigd om een keer wat te komen vertellen over zijn plannen en kerntaken.
De zorg die ik heb is dat Kasteel last gaat krijgen van wat ik noem het 'Helicopter View Syndroom'. Op grote afstand van de werkelijkheid en niet gehinderd door kritische klanken uit deze werkelijkheid wegdromen over de toekomst van de organisatie. Op zich is dromen niet erg. Het wordt pas echt vervelend als men gaat denken dat die dromen uit moeten komen en men die dromen koste wat het kost gaat najagen. Vaak wordt dit syndroom vooraf gegaan door een periode van ongekend succes. De organisatie maakt van alles wat zij aanpakt een succes en de groei lijkt onstuitbaar.
Natuurlijk ligt het beleid en de visie van de topman aan de oorzaak van dat succes. Tenminste, dat is wat zij zelf vinden en wat zij overbrengen op hun omgeving. Het gevolg is een ongezond zelfbeeld, ongekend hoog krediet en het ontbreken van enige controle en sturing op het doen en laten van de topman. Als het dan, om wat voor reden dan ook, eens een periode tegenzit worden, verblind door dit eigenbeeld, negatieve signalen stelselmatig genegeerd. Sterker nog, de mensen die de kritische noten laten horen worden op een zijspoor gezet of gevraagd de organisatie te verlaten. Wat overblijft is een topman die, vervreemd van de werkvloer, krampachtig zijn ideeën najaagt, met alle risico's van dien.
Een mooi voorbeeld hiervan wordt uitgereid beschreven in het boek 'De ondergang van het gezonde verstand', een analyse over de teloorgang van het eens zo trotse bedrijf Lehman Brothers. Het boek schets een beeld van een door macht bevangen leider met torenhoge ambities die hoog verheven boven de werkelijkheid, de koers van het bedrijf bepaalt. Iedereen met een afwijkende mening ten opzichte van de uitgezette koers moet het veld ruimen. Ook de zeer capabele mensen met lange staat van dienst. De raad van commissarissen opereert op grote afstand en vertrouwt volledig op de topman. Zo kan het dus gebeuren dat een sterke 'brand' en een gezond bedrijf ten gronde gaat.
Als ik voor mijzelf dit beeld eens plot op de informatie die de laatste jaren over Ordina naar buiten komt, bekruipt mij een onaangenaam gevoel. Ook bij Ordina zijn na jaren van grote successen en groei de afgelopen jaren veel bestuurders vertrokken. Mensen die na jarenlange trouwe dienst zich niet meer kunnen verenigen met het uitgezette beleid. Zo zijn in 2008 Eddy Vermeire en Philip van Blanken opgestapt en is het nog maar kort geleden dat Hans den Hartog en Tom Rodriques de eer aan zichzelf hielden en opstapten. In de tussentijd heeft Chris Jansen nog een korte periode als Algemeen Directeur Nederland gefunctioneerd.Het resultaat van alle wisselingen is dat deze organisatie nu, net als Lehman Brothers, geleid wordt door slechts één man, die, niet gehinderd door operationele beslommeringen, zich geheel kan wijden aan nadenken over de toekomst.
Het zou jammer zijn als Ordina eenzelfde lot beschoren is als Lehman Brothers, dat verdiend dit succesvolle bedrijf en ook zijn ceo Ronald Kasteel niet. Jaren geleden heb ik het genoegen gesmaakt om Ronald Kasteel een aantal keren te ontmoeten. Hij maakte op mij grote indruk door zijn scherpe en heldere communicatie. Iemand die echt weet wat hij wil en daarvoor gaat. Een heldere visie waar hij niet van afwijkt. Ik zie hem dan ook als de drijvende kracht van de groei en ontwikkeling die Ordina heeft doorgemaakt. Hij heeft aan de basis gestaan van het succes van dit bedrijf wat nu als één van de grotere en betere ict-partijen te boek staat. Zonder meer een partij om rekening mee te houden.
Deze partij staat al een tijdje te koop. Het zou goed zijn voor alle betrokkenen als er een koper gevonden wordt die de verbinding tussen de leiding en de werkvloer weer hersteld. Want echte visie die leidt tot succes bestaat slechts voor 10 procent uit inspiratie en wordt met name gevormd door transpiratie.
Als deze partij te koop staat, dan kan ik mij voorstellen dat de heer Kasteel onder zijn kerntaken zal verstaan dat Ordina verkocht moet worden voor een goede prijs en hopelijk met een continuïteit van werkgelegenheid. Operationele sturing zal dan door de nieuwe directeur kunnen worden gedaan.
Ik kan mij ook voorstellen dat de heer Kasteel na verkoop de eer aan zichzelf zal houden en op zoek gaat naar nieuwe uitdagingen.
Ronald Kasteel heeft al jaren last van het Helicopter View syndroom. Hij is al 6 jaar ziende blind en horende doof. De problemen die Ordina nu heeft, zijn al sinds 2004 met grote regelmaat door een groot aantal mensen uit de organisatie tegen hem aangehouden. Maar hij blijft leunen op een aantal directeuren zonder te willen beseffen dat juist die laag de vertaling niet kan maken van zijn ideeen naar een werkende operationele organisatie. De organisatie is kapot gereorganiseerd met als resultaat een totale disconnect tussen een onmachtige salesorganisatie en een gefrustreerde delivery organisatie.
Ik vind het verhaal teveel bestaan uit aannames en losjes verbonden met een aantal feiten gemixt met wat doemscenario’s die niet ter zake doen. Laten we nog eens een jaar later kijken wat er van dit verhaal overeind blijft staan.
Als mensen nou eens het lef zouden hebben om hun echte naam boven een reactie zetten.
De zorgen van Dick Stegeman lijken mij niet ongegrond. De waarneming van “ex-ordinees” kan ik onderschrijven uit eigen waarneming als ex-ordinees.
Ik vind het ook een mooi voorbeeld van het failliet van het anglo-amerikaanse geld en competitie gerichte. Echte aandacht voor de klant was ver te zoeken, om over die voor medewerkers maar te spreken. Een mooie schijnwereld als de markt goed is. Anders, komt de aap uit de mouw.