Het grootste deel van de zelfstandigen zonder personeel (zzp) ziet niets in het afspreken van minimumtarieven. Vooral freelance ict'ers zouden zulke afspraken niet zien zitten. Dat blijkt uit een peiling van belangenbehartiger FNV Zelfstandigen.
De tarieven zijn door de financiële crisis onder druk komen te staan, waardoor sommige freelancers zich afvragen of het hanteren van een minimumtarief een oplossing zou kunnen zijn, aldus de vakbond. Toch lijken de meeste eenpitters weinig te voelen voor een minimumtarief.
Ruim twee derde van de freelancers geeft aan daar niet mee te willen werken. Onder ict'ers is dat percentage nog hoger: bijna driekwart van de freelancers is tegen tariefafspraken. Volgens FNV Zelfstandigen laten de onderzoeksresultaten zien dat keuzevrijheid, onafhankelijkheid en meer markttransparantie de belangrijkste redenen zijn om tegen afspraken over minimumtarieven te zijn. Zulke overeenkomsten zouden niet passen bij het ondernemerschap. Ook zou het voor zelfstandigen moeilijker worden zich te onderscheiden van concurrenten.
Acquisitiekracht
Vakbondsdirecteur Linde Gonggrijp: 'We merken dat veel opdrachtgevers hun inkoopmacht misbruiken om systematisch tarieven te bepalen of flink naar beneden te drukken.' Zzp'ers die dit willen voorkomen, moeten volgens Gonggrijp marktmacht opbouwen door samen te werken. 'Met steeds meer zzp'ers op de markt en de toenemende rol van internet en social media kunnen tarieven en voorwaarden openbaar worden gemaakt', zegt ze. 'Dit versterkt de acquisitiekracht van zzp'ers.'
Freelance ict'ers lijken de laatste tijd meer vertrouwen te krijgen in de arbeidsmarkt. Uit diverse onderzoeksgegevens blijkt dat het aantal opdrachten dat ze krijgen, toeneemt. Ook de zelfstandigen zelf melden dat hun opdrachtenportefeuille weer voller wordt.
FNV Zelfstandigen ondervroeg ruim 14.000 freelancers in diverse sectoren. Onder de geënquêteerden waren ongeveer 1550 freelance ict'ers.
Over zzp-ers gesproken. Nu zitten in het traject van aanbieden van zzp-ers bij opdrachtgevers vele “aanbiedings” bedrijven. Deze maken elk hun marge. Vaak staan deze marges niet in verhouding tot de diensten (alleen cv schuiven en factureren) die ze leveren.
@ookweerzo
‘Verder kan lidmaatschap van een vakbond een morele beweegreden hebben : dat je vind dat je je als werknemer moet kunnen verenigen tegen je werkgever.’
Altijd weer mooi dit argument. Volgens mij ben je als ZZP een ondernemer, en in die zin dus je eigen werkgever. Ik zou mezelf dus moeten verenigen tegen mezelf?
Het is m.i. een grote denkfout als jij jezelf als ZZP als een werknemer ziet van je opdrachtgever, ga dan weer terug in loondienst. De opdrachten die je als ZZP uitvoert worden verstrekt door een opdrachtgever/klant en niet door een werkgever.
Een succesvolle ZZP is een ondernemer waarin klantdenken centraal staat. Daarbij horen ondernemersrisico’s en een open markt waar de prijs bepaalt wordt door vraag,aanbod en kwaliteit.
Op het moment dat je een minimum tarief afspreekt per uur, dan worden contracten met bedrijven die daaronder willen zitten toch gewoon opgesteld in de vorm van diensten die verleend worden?
Ik zie het nut er niet van in om één tarief en kwantificeringsvorm een minimum op te leggen als er nog allerlei alternatieven bedacht kunnen worden om aan dat minimum te ontkomen.
Ik ben overigens wel van mening dat ook ZZP-ers MINIMAAL recht hebben op minimumloon + reguliere werkgeverslasten. Een klant die daaronder wil gaan melken is asociaal bezig. Maar hoe je dat kunt verplichten zonder dat je de hele vrije markt aan de handboeien legt…
Wat maakt de vakbond toch een rare sprongen om in de spotlight te komen bij de almaar groeiende groep zelfstandigen. Een minimumtarief is eigenlijk te zot voor woorden: in alle sectoren waar vaste tarieven waren afgesproken hebben we die de afgelopen 20 jaar juist verlaten. Denk aan notariele akten. Nu zouden we dan (in strijd met allerlei Europese wetten bovendien) de tegengestelde kant op moeten rennen?
Moreel heeft Marcel (20-10 12:35) wel een punt. Minimumloon is een wet die het ontstaan van een klasse van werkende armen moet tegengaan, mensen die bij wijze van spreken 70 uur per week werken en nog steeds geen huurwoning kunnen betalen. In dat opzicht is het meer een sociale norm dan een artikeltje uit het arbeidsrecht, en eventueel valt deze norm breder op te vatten dan het arbeidsrecht.
Maar gelukkig zijn er in de ICT weinig zelfstandigen die ook maar in de buurt zitten van dit soort uurtarieven 🙂