Detachering is bovenal mensenbusiness, dat zal iedereen met me eens zijn. De term 'boeien en binden' hoor ik regelmatig langskomen. Juist met het dreigend tekort aan ict-professionals en de groeiende invloed van ict op alle aspecten van onze samenleving, zal de vraag naar ict- deskundigheid toenemen. Boeien en binden wordt dus nog belangrijker. Ook omdat het verwachte tekort aan ict’ers gecombineerd met de groeiende vraag maakt dat we allemaal in dezelfde vijver vissen om vacatures te vervullen. Dit maakt het voor detacheerders en werkgevers uitermate belangrijk om aansluiting te houden met de doelgroep. De vraag is dan: Wat zoekt de doelgroep in een baan? Deze vraag heb ik gesteld in een poll op Linkedin. Zoals te verwachten verschillen de resultaten enorm voor verschillende leeftijds- en beroepsgroepen.
De ict'ers gaven aan dat zij het belangrijkst vinden om betrokken en gewaardeerd te worden (43 procent) en om een uitdagend project of werkomgeving te hebben (43 procent). 50 procent van de respondenten met een administratief beroep, ingenieurs en business developers gaven aan salaris en secundaire arbeidsvoorwaarden het belangrijkst te vinden. Kortom, er bestaan grote verschillen tussen de wensen per beroepsgroep. Als we kijken naar de wensen per leeftijdsgroep zijn de verschillen ook groot. Naarmate we ouder worden, worden salaris en secundaire arbeidsvoorwaarden steeds minder belangrijk, terwijl sfeer en uitdaging juist steeds belangrijker worden. Betrokkenheid en waardering wordt door alle leeftijdsgroepen aangegeven als één van de belangrijkste zaken die zij zoeken in een baan.
We kunnen dus concluderen dat betrokkenheid en waardering voor ict'ers in alle leeftijdsgroepen één van de belangrijkste voorwaarden is in hun werkomgeving. Maar hoe bereiken we dit nu? Persoonlijk geloof ik dat dialoog hier het key word is. Zowel met de medewerker als met de klant waar de medewerker gedetacheerd is. Want ja, als detacheerder kan je zorgen dat je medewerkers uitdagende projecten biedt en hen betrekt in die keuze, maar uiteindelijk moet de klant waar jouw medewerker is gedetacheerd helpen om die medewerker ook waardering te laten voelen. In de afgelopen jaren heb ik geconstateerd dat, met de opkomst van generatie Y, de dialoog steeds belangrijker wordt. Het bevorderen van de dialoog om aansluiting te houden met de medewerkers is volgens mij dus ook de belangrijkste uitdaging voor bedrijven en detacheerders in hun samenwerking. Als je hierin slaagt ben je beter in staat om te boeien en binden.
Dat de wijze van beloning en waardering verschilt per beroepsgroep en/of leeftijdscatagorie is bekend. De culturele waarden in je directe en minder directe leefomgeving, alsmede je levensfase en de manier waarop je de wereld om je heen beLeeft en waardeert, zijn daarin belangrijke aspecten.
Dus volgens mij is de vraag voor detacheerders, hoe zij een cultuur c.q. leefomgeving kunnen ‘cultiveren’ die één of meerdere doelgroepen aanspreekt? Daar zal een detacheerder mijns inziens keuzes moeten maken!
Want, dan hebben we het niet meer over ‘binden’ maar over ‘verbinden’. Dus niet meer (vast)binden op basis van sec een hoger salaris/bonus of via een ‘lease-wurg-contract’ (lees: hoge boeteclausules), maar op basis van een ‘congruente houding’ als bedrijf zijnde.
Vervolgens is het aan de klant van de detacheerder, de opdrachtgever, om een keuze te maken voor het type detacheringsorganisatie waarmee zaken wordt gedaan;
De detacheerder die zeer strak op de kosten zit, om de populatie een hoog salaris te kunnen bieden. Of bijvoorbeeld een detacheerder die wellicht een paar procent duurder is, maar daarvoor een duurzaam HR-beleid kan voeren en daarmee een ander type werknemer met zich weet te verbinden.
Want, om je als detacheerder nu min of meer afhankelijk te maken van de werkomgeving c.q. cultuur bij iedere klant “om die medewerker ook waardering te laten voelen”… lijkt mij echt de wereld op z’n kop.
Vriendelijke groet,
Maik van Rossum
http://twitter.com/@maikr
Interessant onderwerp en zeker de aankomende periode zal dit voor menig detacheerder weer een heikel punt worden.
Een heikel punt is en blijft dat de werknemer natuurlijk weinig op de werkvloer is bij de detacheerder zelf. Het contact wat met de gedetacheerde gehouden wordt zal des te belangrijker worden. Een HR beleid met hierin aandacht voor persoonlijke groei en doorstellingen, met veelvuldig inhoudelijke evaluaties en persoonlijke doelen zal steeds belangrijker worden om de medewerker te blijven ‘boeien’.
Een detacheerder zal des te meer energie moeten stoppen in het daadwerkelijk plannen van een loopbaan van de medewerkers om deze te blijven behouden in de steeds sterker concurrerende markt.
Ik ben het met Maik eens dat een HR beleid bepaald door kosten het af zal leggen tegen organisaties welke daadwerkelijk investeren in een duurzaam beleid met speerpunten en een duidelijke visie, los staande van de markt.
Je kunt als detacheerder c.q. urenfetisjist eens beginnen met van tijd tot tijd de medewerkers bij de klant op te zoeken.
Vaak is het zo dat de accountmanager bij het eerste gesprek nog wel aanwezig is, maar zodra de ‘deal’ is gemaakt zie je hem/haar niet meer. En voor P&O mensen telt vaak alleen, dat iemand wel of niet is ingezet.
Ik vraag me af of een detacheerder in staat is een uitdagend project of omgeving te bieden.
Het gaat vrijwel altijd om standaard oplossingen voor standaard problemen aka hosting dan wel kantoorautomatisering. Weinig uitdagends lijkt me.
Echt specialistische kennis wordt door detacheerders iig zelden of niet gevraagd.
@Pascal: dat is inderdaad een ander probleem, verschil in belangen tussen werkgever en werknemer. De werkgever wil dat er zoveel mogelijk uren betaald worden, de werknemer wil interessante opdrachten waarmee hij/zij verder komt.
Boeien is heel eenvoudig, en de meeste bedrijven beheersen dat perfect: een relatie- of concurrentie beding.
… beetje te snel getyped: boeien moet natuurlijk binden zijn.
Boeien is echt moeilijk…voor een “gewoon” bedrijf al, laat staan voor een detacheerder. In dat geval moet je een echt bijzonder bedrijf zoeken en geen “handelaar in warme lijven”. Kan er eigenlijk maar 1 verzinnen: E-Office (nee, daar werk ik niet).
OF je zorgt dat je niet gedetacheerd wordt maar uitsluitend in projecten werkt; bij voorkeur te combineren met het ontwikkelen van methoden/technieken/standaarden als onderdeel van het dienstenpakket van je werkgever.
Of je gaat natuurlijk gewoon voor jezelf werken 😉
Iedereen bedankt voor zijn oprechte bijdrages.
Ik begrijp natuurlijk dat voor velen er eeuwig een wrange smaak ligt bij detachering of detacheerpartijen.
Het voordeel van ons kleine bedrijf; 124 FTE is natuurlijk de platte organisatie. We binden onze professionals zeker niet met wurgcontracten. Zie mijn adviesblog voor IT professionals (http://neomax-it.blogspot.com)
We geven hen duidelijk de keuze: detacheren of detavast. Voor detacheren stellen we een POPplan op zonder enorme studieovereenkomst. Men kan in dit traject doorgroeien tot Neomax Associate. Dit betekent dat zij uitdagende projecten krijgen bij alleen top 500 klanten en als systeembeheerder genieten van een bonus op hun persoonlijk functioneren.
Voor de deta-vast geldt dat zij op basis van soft en hard skills worden geplaatst bij een deta-vast constructie bij één van onze top 1000 klanten. Als het project en de omgeving hen aantrekt hebben ze de mogelijkheid om over te stappen.
Hiermee willen we onze collega’s de mogelijkheid geven hun eigen carrièrepad te bepalen.
De reden van deze insteek is dat we wel degelijk beseffen dat wij intermediair zijn. Men blijft niet meer eeuwig werken voor één baas. Alhoewel we natuurlijk erg trots zijn dat er 43 FTE langer dan 2 jaar bij ons in dienst zijn. Er zijn er zelfs 6 langer dan 3 jaar in dienst en dat voor een partij die pas 3,5 jaar bestaat.
Boeien van medewerkers vind ik het belangrijkste aspect. Hiervoor hebben we maandelijks speciale meeting met onze Associates en IT Profs om te sparren en elkaar te updaten.
De bedoeling van deze opinie is ook om de ondernemers/ RvB’s/bestuursleden is ook om daadwerkelijk de ogen te openen. Zij we CV schuivers of wil je op de lange termijn partneren met je doelgroep?
Onze nieuwe slogan: first people, then systems!!