Werkgevers zijn best bereid hun ict'ers goed te betalen, ook al denken werknemers vaak het tegenovergestelde. Dat stelt Computables loopbaanexpert Martijn Kreugel. Toch zouden ict'ers die zich te veel richten op het salaris zichzelf in de vingers snijden.
Volgens de directeur van softwareleverancier VLC beseffen de meeste werkgevers best dat het betalen van een goed salaris voorkomt dat personeelsleden op zoek gaan naar een nieuwe baan. Toch is het krijgen van een steeds hogere beloning niet altijd goed voor de carrièreontwikkeling van de werknemer, zo betoogt Kreugel.
'Dit leidt tot goudenkooiconstructies en een ongezonde financiële situatie.' Ict'ers die in die situatie zitten, zouden op de lange termijn een lager salaris ontvangen dan werknemers die gedoseerd hun salaris naar boven weten bij te stellen. Zij zouden op de lange termijn meer verdienen dan werknemers die in korte tijd veel salarisverhoging krijgen.
Struikelblok
Sollicitanten doen er daarom goed aan niet zomaar te kiezen voor de baan met het hoogste salaris. Beter zou het zijn te kijken naar begeleiding, opleidingsmogelijkheden en carrièrekansen, stelt Kreugel. 'Dit zorgt ervoor dat je je maximaal ontwikkelt en dat je kennis, ervaring en dus marktwaarde opbouwt.' Hoewel het klinkt als een open deur, is dit volgens Kreugel voor veel sollicitanten een struikelblok.
Hr-consultant Dieuwke van Turenhout herkent dat wel. Vooral de overstap naar een nieuwe baan zou problemen veroorzaken bij werknemers die in een gouden kooi gevangen zitten. 'De schoen gaat wringen als de manager van een ict-afdeling zo'n zelfde functie bij een reisbureau ambieert', legt ze uit in tijdschrift Intermediair. 'Dan is het heel simpel: ander spel, andere spelregels. En andere verdiensten. Dit soort worstelingen heb ik als recruiter van dichtbij meegemaakt.'
HR-adviseur en auteur van het e-boek 'In 7 stappen naar een hoger salaris' Roel van Winssen vindt dat werknemers vooral moeten letten op het moment waarop zij salarisverhoging vragen. Zo zou het vertrek van een collega of het uitbreiden van doelstellingen goede aanleidingen zijn om de arbeidsvoorwaarden te bespreken.
Quote: ‘Dit leidt tot goudenkooiconstructies en een ongezonde financiële situatie.’ Ict’ers die in die situatie zitten, zouden op de lange termijn een lager salaris ontvangen dan werknemers die gedoseerd hun salaris naar boven weten bij te stellen. Zij zouden op de lange termijn meer verdienen dan werknemers die in korte tijd veel salarisverhoging krijgen.
Dit lijkt mij een interessante stelling, ik ben benieuwd welke onderbouwing Martijn voor deze stelling heeft? Ik vind het gebruik van ‘zouden’ enigszins duiden op giswerk, maar ik kan het mis hebben.
Durf gewoon een goed salaris te vragen. Mijn ervaring is dat er in de ICT grote verschillen zijn in beloning, vooral tussen de medewerkers die durven te vragen en die dat niet durven, dit heeft zeker niet altijd met ICT kwaliteiten te maken.
Als je een ICT professional bent (dus inhoudelijk met de techniek bezig bent), dan is vooral het opdoen van ervaring in de juiste opdrachten van belang. Als je daar op let, en een ook aan opleiding en/of zelfstudie blijft doen, dan ben je op de goede weg om een gezond salaris te krijgen/behouden.
Het zou leuk zijn – ter illustratie – als er een paar “reallife cases” met referenties aan dit soort artikelen werd toegevoegd. Nu blijft het slechts een wazig niet onderbouwd verhaaltje.
Daarnaast ben ik het eens met IT-er:
Als je goed bent, ben je je geld voor een bedrijf meer dan waard. Echter heeft deze westerse “schuld- en schaamtecultuur” ons ge-indoctrineerd met “bescheidenheid”, waardoor vele mensen ook niet echt geleerd hebben om hun eigen waarde uit te onderhandelen.
Echter geld er ook in dit speelveld de wet van vraag en aanbod … dus als je jezelf overvraagt kun je er ook heel snel uit liggen. Voor jouw dure salaris weer een blik ge-outsourcte goedkopere arbeidskrachten in een ver warm en exotisch ontwikkelingsland … 😉
Volgens mij zit Rv met een grote frustratie betreffende offshoring.
(en noemt dat outsourcing, wat een geheel andere tak van sport behelst, maar dat geeft alleen maar aan, hoe goed deze ICT-er zijn vak verstaat…).
On topic, eenieder die diepgaande kennis heeft, doet er goed aan, deze meerwaarde zo goed als mogelijk te vermarkten. Het is net marketing, ken de ‘P”s en vul ze in, positioneer jezelf juist.
Een werkgever kan het alleen maar waarderen, het toont naast ICT- namelijk ook commerciele kennis en inzicht.
Tja, en dat met opleidingen bij een werkgever is ook een facade om je binnen te krijgen.
Daarna is het al gauw 3 uurtjes e-learning die er nog van af kan. Externe kursussen niet toegestaan vanwege bezuinigingsmaatregelen etc. Intern is er niets meer dat mij verder kan helpen
Dan heb ik toch liever een goede salarisverhoging.
We verdienen m.i. bijna allemaal redelijk tot zeer goed in de IT en daarnaast hebben we ook goede tot uitstekende secundaire arbeidsvoorwaarden. Ik ben het eens met de hierboven besproken gouden kooi. Het lijkt verstandig om daar rekening mee te houden. Het is vaak zo, dat wanneer je vanuit bijvoorbeeld een consultancy baan naar een vaste functie solliciteert er wordt aangegeven dat men hiermee niet kan (of wil?) concurreren. Je kunt dus behoorlijk terugvallen in inkomen. Vaak heeft een vaste baan wel weer andere, minder financieel gerelateerde, voordelen.
Wat een onzinverhaal (even checken waar de belangen van de auteur zitten)…
Dus voor de “angst” ergens in de verre toekomst bij overstap naar een andere functie/bedrijf wat minder te kunnen verdienen moet je nu al een laag salaris accepteren en maand in maand uit jaar in jaar uit minder binnen krijgen?
Laamenielache! Alles wat je binnen krijgt is binnen, mocht je tzt besluiten een lager betaalde baan aan te nemen kun je alsnog die keuze maken.
En uit eigen ervaringen ken ik ook de loze cursus/begeleidingsbeloftes, waar in de praktijk door werkdruk en/of bezuiningingen helemaal niets meer van terecht komt.
Veel belangrijker zijn interessante opdrachten/projecten.
Ook hier geldt weer: laat je niet belazeren; je maandelijkse salaris is “vast en zeker”.
Het enige probleem wat kan optreden bij een hoog startsalaris is “compensatie achteraf”, oftewel er is altijd een stok te vinden om de hond te slaan en de toekomstige salarisverhogingen te minimaliseren.
Jammer als je echt een “ict-er” bent, en voor veel bedrijven te duur bent/wordt om leuke projecten te doen.
En je best wel bereid bent om minder te vragen/nemen maar dat er dan wel weer een manager boven je zit die bang is om van zijn stoeltje gedrukt te worden.
Deze hele maatschappij is (ict) vanaf het begin de hemel in geprezen met vaak belachelijk hoge salarissen. Zelfs voor zo’n broekie van net 20 jaar een monstersalaris, en dat kan niet. Daardoor zijn veel dingen verziekt.
Ik heb het zelfs omgekeerd meegemaakt. Ik ging solliciteren voor een zelfde functie bij een ander bedrijf en kreeg te horen dat mijn huidige functie nooit veel voor kon stellen omdat er te weinig salaris tegenover stond. Sinds die tijd is mijn motto: “pakken wat je pakken kunt”.
Nog gekker: ik ben 55 en schijn gewoon te oud (lees: te duur) te zijn. Ik zoek nl. ander werk, maar ja, als een bedrijf durft te stellen “wij zoeken een dynamischer en energieker iemand”, hetgeen botweg betekent: “je bent te oud”, dan wordt het wel erg moeilijk om nog aan de bak te komen. van de andere kant bezien zoeken ze dus goedkopere (= jongere) krachten. Logisch, want met hoge salarissen bouw je weer een gouden kooi.
Die gouden kooi hebben de bedrijven in het verleden zelf gebouwd en nu men met veel ouderen in de ict zit, bestaat het probleem van duurbetaalde krachten, die er niet uit te krijgen zijn. De truuk van managers is dan: je presteert niet meer zo goed, je pakt dingen niet meer zo snel op, etc. (gelukkig niet mijn eigen ervaring).
En toch zou ik graag nog in een kooitje kruipen, om te, net als wat Erik schrijft: “pakken wat je pakken kunt”.
Haha. Werkgevers zijn bereid een goed salaris te betalen. Maar werknemers die erom vragen snijden zichzelf ind e vingers. Wat klopt er niet aan dit verhaal?
Ik heb nog nooit iets anders gehoord dan dat het allemaal niets mag kosten.