Salaris, wie vindt het niet belangrijk? Maar te veel fixatie op salaris kan een optimale carrièreontwikkeling in de weg zitten en op langere termijn juist in een lager salaris resulteren. Dit wordt veroorzaakt door een tweetal misverstanden. In dit artikel legt ik uit welke dit zijn en hoe je hiermee om kan gaan.
Misverstand 1: het is logisch dat je kiest voor de baan met het hoogste salaris.
Niet verstandig. Uiteraard is salaris een belangrijke component en moet je dat zeker meenemen in je keuze voor een baan. Maar het is belangrijker om te kijken naar begeleiding, opleidingsmogelijkheden en carrièrekansen. Dit zorgt ervoor dat je je maximaal ontwikkelt en je maximale kennis, ervaring en daarmee waarde op de arbeidsmarkt opbouwt. Klinkt wellicht als een open deur, maar menigeen heeft moeite om dit aspect écht mee te nemen op het moment dat er gekozen moet worden. De financiële prikkels op korte termijn nemen dan snel de overhand. Een valkuil waar veel mensen intrappen.
Misverstand 2: een werkgever heeft er belang bij om een medewerker zo weinig mogelijk salaris te betalen.
Niet correct. Een werkgever wil inderdaad niet te veel betalen, omdat dit leidt tot gouden kooiconstructies en een ongezonde financiële situatie. Maar een werkgever wil ook niet te weinig betalen. Dit resulteert in ontevreden medewerkers en een hoog verloop, waarbij de goede medewerkers vaak voorop lopen. Een werkgever heeft dus een prikkel om het juiste salaris te betalen.
Salarisoptimalisatie op korte termijn kan dus leiden tot een suboptimale carrièreontwikkeling en daarmee een lager salaris op langere termijn. Mijn advies: maak je hard voor je salaris op de juiste momenten en zet daarna de knop meteen weer om en geef vol gas op je eigen carrière. Op deze manier dwing je salarisverhogingen bij je werkgever af en werk je aan een maximaal salaris op langere termijn. Ik ben ervan overtuigd dat degenen die dit advies opvolgen het over vijf tot tien jaar met me eens zullen zijn.
Te laag salaris aan de andere kant kent ook gevaren, waarbij je in een underachiever hoekje terecht komt en je ware potentie nooit benut wordt.
Daarom moet je eigenlijk ook gaan freelancen, daarmee haal je een goed salaris, en heb je er zelf baat bij om goed op je opdrachten en loopbaanontwikkeling te letten. Dit laatste moet je natuurlijk ook doen bij een werkgever, maar daar heb je het niet altijd zelf voor het zeggen. Al kan je natuurlijk altijd een andere werkgever zoeken als je je in een doodlopende richting aan het begeven bent.
Ik heb de indruk dat Mathijs Kreugel een aantal zaken door elkaar haalt.
Misverstand 1 lijkt zich in eerste instantie te richten op functies binnen het hogere management.
Dat is wellicht niet duidelijk uit de titel van dit artikel te halen maar wel heel goed mogelijk dat het hier om gaat.
Desondanks niet mee eens, want als ik als toilet-beheerder 8k/mnd kan verdienen, dan is mijn interesse in een verdere carrière geheel van de baan.
Verder heb ik nooit enige begeleiding en weinig relevante bedrijfstraining mogen genieten.
Ik heb gewoon de discipline gehad zelf kennis eigen te maken en zo mijn kwaliteiten uit te bereiden.
Nadeel is dat ik dientengevolge geen certificaatjes heb en dus voor de domme HRM-meneer/mevrouw niet interesant ben.
Uit Misverstand 2 blijkt toch ineens dat het wel om de gewone medewerker gaat, waarmee mijn (dan wel zijn) conclussies betreffende misverstand 1 ondermijnd worden.
Een werkgever wil naar redelijkheid best riante salarissen betalen mits dat in de resultaten ook terug te verdienen valt.
Dit kan bijvoorbeeld doordat de werknemer in kwestie over bijzondere kwaliteiten of ervaring beschikt die elders moeilijk te vinden zijn.
(een lasser is redelijk gemakkelijk te vinden, iemand die op 100M diepte onderwater kan lassen is zeldzaam. vraag en aanbod)
Gouden Kooi constructies komen echt aleen maar binnen het management voor. een hoog verloop komt niet voor bij tevreden werknemers aka een passend salaris/sec arbeitsvoorwaarden / prettige werksfeer.
Welicht ben ik teveel een techneut om mijn over mijn carriere druk te maken (ben dus waarschijnlijk ongeschikt voor hoger management)
Helaas is het zo dat het management iha niet kan omgaan met mensen die wat extra’s ‘out off te box (breek me de bek niet open)’ te bieden hebben.
Dan heb je jezelf dus verkeerd gespecialiseerd of zit je gewoon bij het verkeerde bedrijf.
Als het bedrijf je verder goed bevalt is het feit dat je geen exorbitant salaris harkt welicht geen probleem.
@ITer Als ZZPer ben je baas in je eigen bedrijf en gelden de zelfde kriteria.
Niet iedereen is in staat naast zijn werk ook nog een bedrijf te leiden, bovendien is er niets mis om voor een baas te werken.
Sorry voor de taalfouten, Nederlandse spelling is inderdaad niet mijn sterkste punt.
ha Mathijs, drs economie en directeur…
Wat verdien jij eigenlijk ?
ik vermoed best veel en dat ben je vast nu al met me eens 😉
Persoonlijk ga ik meer voor waardering.
En die waardering wil ik graag zien uitgedrukt in veel geld. Vandaar dat ik ZZP-er ben geworden. Het is de beste beslissing in mijn leven geweest.
Ik ben het met de stelling eens. Hoewel ik niet denk dat ik een te hoog salaris had, heb ik om mijn huidige baan te krijgen redelijk wat salaris moeten inleveren. Dat is inderdaad best lastig. Ik maak echter een totaalvergelijking tussen werkgevers en het salaris is daar slechts een onderdeel van. Het salaris is wel het meest eenvoudig te vergelijken onderdeel. Door een lager salaris te accepteren neem je wel een risico dat dat onvoldoende gecompenseerd wordt door andere factoren. Maar daar moet je ook niet al te bang voor zijn, je kunt altijd nog weg als het echt tegenvalt.
Er speelt ook nog een marktconformiteit. Indien u door de werkgever buitensporig wordt betaald, zit u in een ‘gouden kooi’. Zeker als u gaat leven naar het inkomen (sterke schoenen die de weelde kunnen dragen). Een zuinige werkgever geeft u vrijheid.
Er zijn meerdere tegenargumenten te verzinnen waardoor deze opinie erg zwak is. De schrijver houdt geen rekening met bepaalde eigenschappen van werknemers/werkgevers.
Misverstand 1: Iedere werknemer wil carrière maken.
Er zijn meerdere werknemers die het werk wat ze doen leuk vinden en zichzelf niet verder willen ontwikkelen. Voor deze personen is het hoogste salaris wel interessant.
Misverstand 2: Werkgevers investeren altijd in hun medewerkers.
De meeste IT bedrijven investeren pas in de medewerkers als er tijdelijk geen opdrachten zijn. Uurtje factuurtje wordt in hoogtijdagen vaak belangrijker gevonden.
Misverstand 3: Iedereen heeft dezelfde kansen.
Ik zie dat medewerkers met een gerichte IT-managementopleiding niet dezelfde kansen krijgen als economen. Op het moment dat de term informatica gebruikt wordt dan gaat men ook als je een IT-managementopleiding hebt ervan uit dat je een techneut bent. Er lopen veel economen in IT-managementfuncties rond die geen affiniteit met IT hebben, maar wel een goed salaris krijgen. Het aantal IT-ers met een gerichte managementopleiding die de top van het bedrijfsleven halen is bijzonder klein. Beslissingen over de IT voorzieningen bij bedrijven worden vaak door economen genomen, waarbij je af mag vragen of ze de juiste kennis hiervoor hebben.
Misvertand 1: “Maar te veel fixatie op salaris kan een optimale carrièreontwikkeling in de weg zitten en op langere termijn juist in een lager salaris resulteren.”
Leg me eens uit “Drs.” Kreugel hoe dit dan zit bij de graaiers aan de top van het bedrijfsleven? Hebben zij er ook last van deze verschijnselen? Als ik om me heen lees, zijn de bonussen nog niet afgeschaft, evenals de gouden handdrukken 🙂
Je stelt dat je je beter kunt richten op maximale ontwikkeling, maar volgens mij is dat niet de doelstelling van een werk-gever. Als je meer kunt, wil je graag ook daarnaar betaald krijgen en dan zijn de meeste werkgevers niet thuis.
“Die financiële prikkels op korte termijn” betalen wel de rekeningen aan het thuisfront en helpen je een financiële buffer opbouwen. Daar “een baan voor het leven” er tegenwoordig niet meer in zit, is iedere euro meegenomen die je kunt scoren op een werk-plek. Je weet immers nooit wanneer je er weer uit “gereorganiseerd” word, door een kortzichtig mt-team of cfo.
Misverstand 2: Maar een werkgever wil ook niet te weinig betalen.
Als ze voor een dubbeltje op de eerste rang kunnen zitten, zullen ze het zeker proberen. Gezien het hoge aantal werkelozen in de ict-branche zal het ze een rotzorg wezen, dat personeels verloop. Ze werken er zelf graag aan mee. Vorig jaar(2009) alleen al werden ruim 5300 mensen op straat gegooid (door de grote ict bedrijven). Geloof je nu echt dat die bedrijven echt om hun mensen geven? Allen de klanten en de aandeelhouders zijn van belang, de rest is bijzaak.
Salarisverhogingen afdwingen? LOL. Voor jou 10 anderen als je teveel voor je eigen belangen opkomt in het bedrijfsleven. Het hebben van de juiste vriend(in)jes aan de top is de beste manier om een goed salaris te mogen ontvangen, de rest op de werkvloer word totaal uitgeknepen ten bate van de aandeelhouders en graaiers aan de top.
“Carrière maken” is ook zo’n lege huls, een ego streler, een kluif die de meesten niet waar mogen maken, daar ze weer afhankelijk zijn gemaakt van degene die de zak met geld hebben 🙂 Hoe meer en beter je leert slijmen en konten likken, des te beter het zal gaan met je carrière. Carriere maken op basis van inhoudelijke kennis en erkenning door je collega’s is allang uitgestorven in dit landje. Hoe meer eelt op je ellebogen, des te sneller kom je hoger op de corporate ladder.. maar dan moet je wel ja en amen blijven zeggen, anders lig je er zo weer uit.