Slechts 11 procent van de ceo's, coo's en projectmanagers is er zeker van dat hun organisatie in staat is om bedrijfskritische projecten optimaal te managen. Dit terwijl 72 procent van hen efficiënt projectbeheer beschouwt als essentieel voor de toekomstige groei van hun bedrijf. Dit blijkt uit onderzoek van IFS en International Project Management Association (IPMA).
Voor het onderzoek werden 273 ceo's, coo's en projectmanagers in projectmatig werkende organisaties ondervraagd in de Benelux, het Verenigd Koninkrijk, Australië en Scandinavië.
Effectief projectmanagement
Uit het onderzoek kwam verder naar voren dat slechts een kwart van de ondervraagde bedrijven beschikt over volledig geïntegreerde ict-systemen voor projectmanagement. Daarnaast is slechts 12 procent van alle bedrijven er zeker van dat ze een compleet overzicht hebben van alle informatie die nodig is om een project efficiënt te laten verlopen. Dit, ondanks de erkenning van de ondervraagden dat ict-integratie en het beschikken over actuele gegevens voorwaarden zijn voor effectief projectmanagement.
Uit het onderzoek bleek verder wat het effect is van de laagconjunctuur op projectmatig werkende organisaties. 66 procent van de respondenten is het ermee eens, of sterk mee eens dat softwaretools na de recessie nog belangrijker zijn bij het uitvoeren van projecten.
Investeringen
Zowel de ondervraagde ceo's en coo's als de projectmanagers waren het erover eens dat de top drie van belangrijkste factoren voor consistent en efficiënt projectmanagement resource-planning (55 procent), geïntegreerde bedrijfssystemen (52 procent) en de beschikbaarheid van real-time gegevens (47 procent) zijn. Deze uitkomsten geven de prioriteiten weer van organisaties op het gebied van investeringen in ict- en projectmatige oplossingen.
Bijna de helft (49 procent) noemt ict-integratie als topprioriteit. Real-time gegevens (40 procent) is de tweede prioriteit, gevolgd door capaciteitsplanning (37 procent). Ondanks dat leidinggevenden dit beschouwen als prioriteiten en als essentieel voor een succesvolle bedrijfsvoering, heeft slechts een kwart van de organisaties volledig geïntegreerde ict-systemen voor projectmanagement.
Wat een lang verhaal om te vertellen dat jezelf als projectmanager of CEO faalt. Je bent tenslotte in deze functies zelf verantwoordelijk voor de uitvoer of het aannemen van de juiste mensen. Toch eerlijk van deze mensen om toe te geven dat ze binnen de organisatie zelf te kort schieten.
Het is toch nog steeds verbazingwekkend dat dit soort berichten gepubliceerd worden. Er zijn de afgelopen jaren diverse methodieken bedacht om projecten succesvol te eindigen en toch lijkt het erop dat er nog steeds geen oplossing voor is. Of toch wel?
Er worden diverse onderzoeken gedaan naar de redenen waarom projecten niet slagen en alle onderzoeken komen op het zelfde neer. Is de planning op harde feiten gebaseerd? Is er (voldoende) ondersteuning van de sponsor? Worden de gangbare processen in de organisatie gevolgd? Is eerlijk vastgesteld welke vorderingen en risico’s er zijn? Dragen alle teamleden hun steentje bij?
In de kern komt het erop neer dat een project wordt uitgevoerd door mensen. Het is aan de manager om het team te managen maar ook de omgeving en de verwachtingen. Er moet dus op resultaten maar ook op mensen gestuurd worden. Dat betekend dat het traditionele management niet meer voldoet en dat dus er andere eisen worden gesteld aan de manager. De Nieuwe Leidinggevende dient over serendipiteit te beschikken. De Nieuwe leidinggevende moet zich bewust zijn van zijn eigen krachten maar ook die van een ander. Over de Nieuwe Leidinggevende worden ook tegenwoordig seminars gegeven. Het seminar beschrijft waar de Nieuwe Leidinggevende aan moet voldoen om opdrachten en projecten succesvol te kunnen afronden.
Kort samengevat: succesvol managen zit niet alleen in de de theorie. Dat is wel waar de afgelopen jaren op geleund is. Er is meer voor nodig. Creeër een gemeenschappelijk belang en niet een eigen belang maar behoudt wel je eigen verantwoordelijkheid.
De tijd is nu aangebroken dat we dergelijke berichten als hierboven eens en voor altijd wegbannen en dat er nu alleen nog maar positieve berichten worden beschreven waarin staat dat niet 80% van projecten niet slaagt maar juist wel.
Hmm, maar als de project organisatie het zo slecht doet, waarom laten we die projecten dan niet gewoon door de lijn doen…? Je zou verwachten dat je juist door het in projectvorm te doen, je er iets mee opschiet.
De realiteit leert echter dat in veel organisaties de lijn het veel te druk heeft met haar werkzaamheden om een bijdrage te leveren aan het project (of dit als excuus gebruikt om ergens anders wat weg te halen). Vervolgens wordt er voor het project -immers toch tijdelijk- extern ingehuurd. Die moeten dan toch de lijn weer gaan benaderen, en dan is het cirkeltje weer rond.
Eigenlijk kun je als CEO dus wel heel erg makkelijk uitblinken: zorgen voor de juiste randvoorwaarden voor projecten…!
Volgens mij worden efficiëntie en effectiviteit weer eens door elkaar gehaald en dan begin je al verkeerd. Zie “Dit terwijl 72 procent van hen efficiënt projectbeheer beschouwt als essentieel voor de toekomstige groei van hun bedrijf.” Later spreekt men over effectiviteit. Voor een aantrekkelijke Business Case is efficiëntie belangrijk, maar kijk eerst naar de effectiviteit. Efficiënt proberen een onzeker of verkeerd effect te sorteren, kan alleen tot rampen leiden.
Ik mis in dit artikel ook de meningen van de programmamanagers. Programma’s en projecten worden vaak door elkaar gehaald. Projecten zijn specifieker en onder meer begrenst in de tijd. Ik kan niet geloven dat IPMA zoiets bij dit onderzoek gedaan heeft.
Juist de CEO’s en COO’s moeten het verschil kennen tussen een programma en een project en daarnaar handelen. Dat gebeurt vaak niet, met alle gevolgen van dien. Een programma wordt dan zonder een integrale langetermijnvisie gemaakt en een project wordt eindeloos opgerekt en voorzien van zijtakken. Het maakt daarbij ook niet uit of je een softwaretool gebruikt of beter gezegd misbruikt.
“Slechts 11 procent van de ceo’s, coo’s en projectmanagers is er zeker van dat hun organisatie in staat is om bedrijfskritische projecten optimaal te managen.” Als leidinggevenden tot en met CEO en COO niveau het manco zien (en dat doen ze al heel lang), waarom doen zij er zo weinig mee? Veel projectmanagers zijn als Practioner gecertificeerd (meestal een eis), maar Managing Succesful Programs krijgt zelden aandacht vanuit de business. Welke CEO of COO is gecertificeerd om een programma of project vanuit de business aan te sturen? Zelden zijn ze aantoonbaar deskundig. Dat is als een ziekenhuis met gediplomeerde verpleegkundigen, maar met artsen die zichzelf tot specialist hebben uitgeroepen en geen doctor zijn.
Wat mij opvalt is de focus van de antwoorden (of vragen?) op techniek en processen; en de roep om meer, betere en geïntegreerde informatie. De verwachting van het management dat alles beter gaat als zij maar goede informatie (rapportages?) krijgt is in mijn visie in veel gevallen het gevolg van het sluiten van de ogen voor de echte oorzaken, schieten vanuit de heup. Stel dat die geïntegreerde capaciteitsplanning dadelijk op het buro van de manager lig en veel op rood staat; wat dan? Gaat de manager dan het probleem oplossen? Hoe, mensen inhuren? Andere projecten stoppen? Of zijn er dan restricties, bijvoorbeeld een inhuurstop? Weet men wel waarop men stuurt? Een goede analyse van de organisatiestrategie en wat dat betekent voor het besturen van projecten lijkt me een goede eerste stap voor zelfreflectie. Nog genoeg huiswerk te doen voordat er weer een tool naar binnen gereden wordt.
Als je als CxO aangeeft dat “ict-integratie en het beschikken over actuele gegevens voorwaarden zijn voor effectief projectmanagement” dan geef je aan dat de projectinformatie die je krijgt niet voldoende de projectrisico’s afdekt.
Dan zorg je toch dat je op andere manieren dan uitsluitend die beperkte rapportage grip op je projecten hebt? Het ontbreken van een dergelijke tool is toch simpelweg een risico dat je kunt beheersen?
Overigens lijkt het dan wel een beetje op dat het onderzoek is betaald door een leverancier van software die zorgt voor “ict-integratie en het beschikken over actuele gegevens voorwaarden voor effectief projectmanagement”. Zo van “zou uw organisatie baat hebben bij… ?”
Meer en real-time informatie maakt het resultaat van projecten niet noodzakelijk beter. De aandacht voor het proces en tooling leidt af van de organisationele en inhoudelijke factoren die projecten juist wel of niet tot een succes kunnen maken. Projecten en in het bijzonder bedrijfskritische projecten zijn juist projecten die meestal niet “mechanisch” kunnen worden uitgevoerd. Het is veel belangrijker om te zorgen dat er aan de juiste randvoorwaarden wordt voldaan. Het proces en de tooling zijn slechts een factor (den meestal niet de belangrijkste) die bijdraagt aan het wel of niet slagen van een project.