Voor veel organisaties is inhuur van personeel op basis van detachering al jaren de normaalste zaak van de wereld. Kenmerkend is echter dat inhuur van resources vaak gezien wordt als oplossing voor de korte termijn en dat dit niet als thematiek op opgenomen in het strategisch HR-beleid en/of de dagelijkse uitvoering binnen de organisatie.
Om deze relatie te benadrukken wil ik eerst een aantal kenmerken van detachering benoemen, zodat ik deze in het vervolg wil beargumenteren, waarom detachering als thematiek dient toegevoegd te worden aan het strategische HR-beleid.
Met detachering kun je om verschillende redenen ervaring en kennis binnenbrengen. Dat kan traditioneel gezien om pieken op te vangen in het werk of om de continuïteit van operationele uitvoering van processen te borgen. Het stelt je ook in staat kennis en ervaringen te delen met vakcollega's. Gedetacheerde medewerkers zijn vaak meer dan vaste medewerkers bezig met het delen van kennis en ervaring met collega's over organisaties heen, zijn flexibel en vaak op de hoogte van de laatste ontwikkelingen in de markt. Daarnaast stelt het je ook in staat, bij zaken die voor de eerste keer uitgevoerd worden, om zo de benodigde kennis binnen te halen en te voorkomen dat je in bekende valkuilen stapt. Zo kan je bij innovatieve projecten snel beschikken over de juiste kennis of over mensen die in staat zijn projecten goed geïmplementeerd te krijgen.
De onafhankelijkheid van de gedetacheerde kan soms zo in je voordeel werken omdat die niet bang zijn om te agenderen wat echt belangrijk is, zij kunnen zich dit immers zonder carrièreverlies permitteren. Steeds meer wordt er voor detachering gekozen voor het inzetten van de juiste expertise op het juiste moment, voor het reduceren van kosten, het verbeteren van de productiviteit of het flexibeler inrichten van de organisatie.
Uit een recent door ons gehouden grootschalig onderzoek onder ruim dertienhonderd directeuren, HR- en lijnmanagers, is een van de belangrijkste conclusies, dat veel organisatie op dit moment worstelen met de thematiek rondom kennis, personeel en de wendbaarheid van de eigen organisatie. Opvallende onderdelen uit het onderzoek zijn dat bijna alle organisaties aangeven dat kennis belangrijk is voor de continuïteit en het succes van de organisatie, dat kennis steeds belangrijker wordt en de helft van de organisaties nu al moeite heeft met het aantrekken van mensen met de juiste expertise en kennis. Dat is dus een probleem wat nu al speelt.
Vanuit het management komen steeds vaker de volgende vragen aan de orde: hoe houd ik aansluiting op de behoefte van mijn klanten en hoe kan ik mijn time-to-market verkorten, zonder aan kwaliteit in te boeten. Opvallend is dat de vraag, hoe kom ik aan de juiste mensen en houd ik kennis binnen mijn organisatie wel vanuit HR gesteld wordt, maar niet vanuit het management. Opvallend omdat als je niet over de juiste kennis kunt beschikken je als organisatie wel een risico neemt: zonder de juiste kennis haal je, je doelstellingen niet. En wie weet overleef je als organisatie ook niet.
De oplossing moet gezocht worden in wendbaarheid. In een sterk bewegende markt en een sterk veranderende arbeidsmarkt moeten organisaties wendbaar zijn om te kunnen overleven. Flexibiliteit en detachering zijn daar onderdeel van. Organisaties zouden de keuze van flexibel personeel als middel om te kunnen beschikken over de juiste expertise op de agenda moeten zetten om veranderingen in de markt en arbeidsmarkt op te vangen op zowel korte als op de lange termijn. Momenteel wordt er te vaak naar personeel en inhuur gekeken als kostenpost en veel minder als een strategisch onderdeel dat kan helpen in de risicobeheersing van een wendbare organisatie. Het wordt tijd dat daar verandering in komt. Het wordt tijd voor wendbaarheid.
Gert-Jo van der Heijden
Sr. interim professional
Yacht
Als je de redenering omdraait zou je kunnen betogen dat omdat het eigen personeel niet in staat is om ‘wendbaar’ te zijn, er een workforce van flexibele en gedetacheerde krachten nodig zijn om deze wendbaarheid te introduceren. Volgens mij moet je als onderneming ervoor zorgen dat door het veranderen van cultuur en gedrag de organisatie beter in staat wordt gesteld innovatief te zijn (en dus snel te kunnen meeveranderen) Niet alleen door inhuur, maar daar aanpassing van gedrag en cultuur bij de hele organisatie. Vaak schrikken bedrijven hiervoor terug. Het intekenen van een ander harkje op een organigram en het inhuren van wat externen is immers vaak makkelijker dan eens echt door te dringen tot de essentie van de medewerker. Het begint bij gedrag en cultuur, de organisatie volgt dan vanzelf.
Echter dit is niet in het belang van de detacheerder. Die wil meer uren maken en is mischien helemaal niet gebaat bij dat de klant fundamentele keuzes maakt over cultuur en gedrag. Hij zou toch eens slimmer worden en er achter komen dat je met dezelfde groep mensen, maar met een ander gedragspatroon efficienter zijn werk kan doen. 😉 De detacheerder die in staat is om *zelf* in deze ontwikkeling mee te bewegen is pas echt een partij die waarde toevoegt.
@KeesdeWit: ten dele mee eens; er kan sprake zijn van belangenverstrengeling maar het is onderhand wel duidelijk geworden dat het veranderen van de cultuur bij een organisatie moeilijk zo niet onmogelijk is…