Acht Limburgse gemeenten willen per 1 juli 2011 hun ict samenvoegen in een gemeenschappelijk dienstencentrum. Het gaat om de Parkstadgemeenten Brunssum, Heerlen, Kerkrade, Landgraaf, Nuth, Onderbanken, Simpelveld en Voerendaal. De vertegenwoordigers van de gemeenten spreken nu nog over de locatie van het servicecentrum.
‘Gemeenten moeten bezuinigen en daarnaast krijgen ze door decentralisatie steeds meer taken op hun bord. Daardoor is samenwerken noodzaak geworden', zegt burgemeester Hub Bogman van Simpelveld en vice-voorzitter van het dagelijks bestuur van de regio Parkstad Limburg. De gemeenten ondertekenden onlangs een notitie waarin zij stellen dat samenwerken op bepaalde gebieden noodzakelijk is. Ict-samenwerking is daar een van.
Het is nog onduidelijk hoe de samenwerking verder wordt ingevuld. ‘In het verleden zijn dikke stukken geschreven over een samenwerking, maar we kiezen nu voor een pragmatische aanpak', zegt Bogman. De gemeenten hebben afgesproken eerst materieel en mensen op een locatie te vestigen. Dat moet gebeuren voor 1 juli 2011.
Glasvezel
Daarna gaan de ict-afdelingen werken aan een gezamenlijk platform en verder invulling aan de samenwerking.‘Het gezamenlijke platform ligt er al gedeeltelijk', vertelt afdelingshoofd FIA Maurice Kohlen van gemeente Kerkrade die is belast met de regionale samenwerking. ‘De gemeente Heerlen verzorgt voor enkele gemeenten al gedeeltelijk de ict. Ook ligt er glasvezel door de hele regio.' Na juli 2011 zal ook worden gekeken naar het gezamenlijk gebruik van applicaties. ‘In 2015 moet er een gezamenlijk ict-platform staan van waar uit de gemeenten worden bediend', zegt Kohlen.
De gemeenten weten nog niet of en hoeveel geld er met de samenwerking wordt bespaard. ‘Het primaire doel is om betere dienstverlening te leveren en te zorgen voor minder kwetsbaarheden', zegt Bogman. ‘Dat zorgt voor efficiency en geldbesparing, maar dat is niet het doel.'
Afgeblazen
In 2007 spraken de acht Parkstadgemeenten ook al over een ict-samenwerking. Dat werd toen afgeblazen doordat het niet rendabel zou zijn.
Bij de gemeenten werken veertig ict-medewerkers. In de regio wonen 250.000 mensen.
Een ambitieus plan om in minder dan een jaar tijd dit op te richten terwijl de invulling van de samenwerking nog niet bekend is en er blijkbaar geen duidelijke doelen gesteld zijn voor te behalen efficiency (“we weten niet hoeveel we besparen”). Al twee factoren die meestal een aankomende mislukking aanduiden. En dan nog het feit dat het eerder niet uitgevoerd is omdat het onrendabel is. Ik zou mijn “applicatie rationalisatie” toch iets anders aanpakken…
Ik wens de ICT-ers in het zuiden veel succes met deze (politiek getinte) opdracht.
Moest ik toch even denken aan die plannen van die Limburgse voetbalclubs die ook samen wilden gaan.
Te vergelijken met Overheidscoöperatie Wigo4it.
Kijk maar in Leiden en omgeving zijn ze ook druk bezig, de ene gemeente wil wel dit de ander wil wel dat, als ze maar vrij blijven om te doen wat ze nu doen, en dat zijn maa 4 gemeenten. Kun je nagaan als het er 8 zijn, dat is 16 keer zo moeilijk. Deze concepten zijn 35/40 jaar geleden ook al geprobeerd, de SOAG, mislukt door de onbetrouwbaarheid van de gemeenten, die wel alles willen. Maar ook alles zelf willen blijven doen zoals ze het altijd al deden.
Veel succes, mislukking gegarandeerd>
Hoe het ook met succes kan:
In het Zuidwesten van Fryslân werken 6 gemeenten sinds januari 2004 samen aan hun eigen ICT voorziening onder de vlag van “ICT Samenwerkingsverband Zuidwest Fryslân” (ISZF).
Het thema innovatief werken gaat totaal aan de initiatiefnemers voorbij. Mijn ervaring is dat binnen de gemeenten alle veranderingen steeds weer op dezelfde pragmatische manier worden aangepakt: grootscheeps verplaatsen van mens en materieel. Eerst doen, en later herstellen. Als het niet werkt, hebben we het in ieder geval geprobeerd. Werkelijk!
Vreemd, wat in 2007 als niet rendabel werd beschouwd is nu opeens, 3 jaar later wel rendabel. Ik stel er mijn vraagtekens bij. Ik ben bang dat ik als Parkstedeling straks via de gemeentelijke heffingen de rekening betaal van de ophanden zijnde mislukking.
Jammer dat het de eerste keer niet wilde lukken. Hoop dat het nu wel lukt en dat er van fouten in het verleden geleerd is.
In ieder geval veel succes!
Prima dat er (weer) een poging wordt gedaan tot samenwerking op ICT-gebied. Een gezamenlijke ICT-bodem maakt (daarna) samenwerking op andere bedrijfsonderdelen veel makkelijker. Samenwerken is de toekomst! Ook Equalit met inmiddels 7 deelnemende gemeenten en een sociale werkvoorziening (1500 werkplekken) bewijst dat ICT-samenwerking mogelijk is en loont in de zin van continuïteit en minder-meer kosten. Een pragmatische aanpak lijkt succesvoller dan eerst alles eindeloos uitkrassen. Wel een hoog ambitieniveau qua tijd en omvang.
Succes.
Het is verstandig om bij een verdere invulling van de samenwerking het samenwerkingsmodel te gebruiken. Aan de hand van het ‘samenwerkingsmodel’ zijn de parkstadgemeenten in staat om te toetsen in hoeverre de samenwerking kans van slagen heeft of succesvol is.
De toetsingscriteria zijn:
* “Wil”: de intrinsieke motivatie van de sleutelspelers om te kiezen voor de samenwerking. Dat wil zeggen dat de deelnemers de wil hebben om de samenwerking juist met deze groep deelnemers te realiseren.
* “Nut & Noodzaak”: het voordeel en de dringende redenen van de afzonderlijke deelnemers om te kiezen voor de samenwerking. Overeenstemming in de prioritering van de winstpunten en dwingende noodzaak bepalen in belangrijke mate waarin de deelnemers bereid zijn om zeggenschap en onafhankelijkheid op te geven voor invloed en voordeel.
* “Geloofwaardigheid”: de vorm, de kwaliteit en de omvang waarin de samenwerking tot stand komt is zakelijk overtuigend en geloofwaardig. Dat betekent dat de samenwerking voldoet aan het criterium geloofwaardigheid als hiermee de bij “Nut & Noodzaak” geformuleerde doelstellingen worden gerealiseerd en als de samenwerking realiseerbaar is.
* “Commitment”: de sleutelspelers zijn overtuigd van de samenwerking en dragen dit ook uit. Hiermee bedoel ik niet alleen vertrouwen en betrokkenheid tussen de deelnemers, maar ook dat de belangrijkste sleutelspelers bereid zijn een actieve bijdrage te leveren die wederzijdse verplichtingen met zich meebrengt.
Als één van de criteria niet goed ingevuld is dan is de kans groot dat succes uit zal blijven. Het samenwerkingsmodel is zeer bruikbaar bij het realiseren, heroverwegen of toetsen van samenwerkingsverbanden. Het gaat bij het organiseren of toetsen van samenwerking dus om een combinatie van “zachte” elementen als wil, bereidheid en commitment tot samenwerking en “harde” elementen als zakelijke noodzaak, geloofwaardige vorm en kwantiteit en kwaliteit van de samenwerking. De zachte en harde elementen bepalen de kracht, duurzaamheid en het uiteindelijke succes van het samenwerkingverband. De parkstadgemeenten kunnen met behulp van het samenwerkingsmodel de kans op succes enorm vergroten.