Het aantal medewerkers van ict-dienstenbedrijf Capgemini is in de eerste helft van 2010 in de Benelux met 445 gedaald. Dat is ongeveer 4 procent van het personeelsbestand in deze regio. In de Benelux vindt de grootste uittocht van Capgemini-personeel plaats. Alleen in Frankrijk slinkt het aantal medewerkers ook, zij het met minder dan 1 procent. Branchegenoten Atos Origin en Getronics verkleinen in Nederland ook hun personeelsbestand.
Aan het eind van 2009 telde Capgemini Benelux 11.163 personeelsleden. Precies een halfjaar later waren dat er nog 10.718. De medewerkers van Capgemini-dochter Sogeti zijn in deze cijfers verwerkt.
De gehele Capgemini-groep kreeg er in de eerste helft van 2010 5070 medewerkers bij. Dat is een toename van 5,6 procent ten opzichte van eind 2009. Het personeelsbestand groeit voornamelijk in India en de rest van Zuidoost-Azië (4411 medewerkers extra ofwel 18,4 procent). De dienstverlener wil zijn personeel namelijk vooral uitbreiden op zijn locaties in lagelonenlanden.
2009
In 2009 verloor Capgemini in Nederland (dus niet heel Benelux) per saldo 884 man personeel. Dat was 12 procent minder dan op eind 2008. De inkrimping van het personeelsbestand is ontstaan door individuele keuzes, meldde een woordvoerder destijds. 'Medewerkers hebben als onderdeel van hun eigen individuele afwegingen zelf besloten hun carrière elders voort te zetten. Daarnaast zijn we met medewerkers een individuele vertrekregeling overeengekomen.'
Dat in de Benelux veel medewerkers afvloeien, heeft onder meer te maken met de relatief grote afhankelijkheid van klanten in de financiële sector en van detacheringscontracten die onder grote prijsdruk staan. Ook de branchegenoten hebben daarvan last: het personeelsbestand van Atos Origin daalde in de eerste helft van 2010 met 520 en dat van Getronics met 739 mensen.
Hahaha!
“De inkrimping van het personeelsbestand is ontstaan door individuele keuzes, meldde een woordvoerder destijds. ‘Medewerkers hebben als onderdeel van hun eigen individuele afwegingen zelf besloten hun carrière elders voort te zetten. Daarnaast zijn we met medewerkers een individuele vertrekregeling overeengekomen.'”
Juist ja, je krijgt te horen dat er bij Cap onvoldoende mogelijkheden zijn voor een verdere carrière en vervolgens wordt je zeer dringend gestuurd (dit of anders een gang naar de kantonrechter) om een “ontbinding met wederzijds goedvinden” overeen te komen. En dan in de media vertellen dat deze medewerkers zelf besloten hun carrière elders voort te zetten…
Jullie hebben wel lef, Capgemini!
@gast. Lezen is ook een kunst en u verstaat die kunst blijkbaar niet.
U hebt blijkbaar niet door dat de door u aangehaalde tekst uit twee afzonderlijke gedeelten bestaat. Het eerste gedeelte slaat op medewerkers die gewoon zelf ontslag namen omdat ze ergens anders gingen werken. Het tweede gedeelte gaat over vertrek met aandrang cq. dwang.
Een geheel zuiver verhaal dus dat echter wel duidelijker had kunnen zijn door de verhouding tussen beide categorien aan te geven.
Mensen individueel onder druk zetten om ze te motiveren afscheid te nemen, wordt ook wel ‘mobbing’ genoemd. Het succes van die aanpak voor de organisatie zit ‘m er in dat de individuele medewerker ten onrechte denkt dat hij/zij de enige is die dit overkomt. Het is een goedkope vorm van reorganisatie. Als er een externe bespreking plaats vindt, bijvoorbeeld georganiseerd door een bond (helaas zijn weinig Cappers georganiseerd), dan kan zo een individuele medewerker ontdekken dat het met hem/haar niets te maken heeft.
“Medewerkers hebben als onderdeel van hun eigen individuele afwegingen zelf besloten hun carrière elders voort te zetten. Daarnaast zijn we met medewerkers een individuele vertrekregeling overeengekomen” Het blijft mooi weer bij Cap ook al verzuipen ze.
Quote: “De medewerkers van Capgemini-dochter Sogeti zijn in deze cijfers verwerkt.”
Dat is wel opmerkelijk, want volgens de directeur Versteeg van Sogeti was het beleid iedereen binnenboord te houden. Ik heb horen beweren dat er toch aardig wat mensen zijn vertrokken. Meer dan natuurlijk verloop. Ondertussen is men ook weer begonnen met vrij kinderachtig werven via Hyves etc. Dit lijkt er op dat men vooral geinteresseerd is in nieuw jong bloed (lees ook de onderbouwing bij het Accenture artikel). Zijn er mensen uit zichzelf vertrokken, omdat er geen opdrachten waren of omdat ze zich niet serieus genomen voelen? Als ik zo de reakties lees van artikelen over Logica, Getronics, Atos, Sogeti en Accenture, dan lijkt er toch wel een gemene deler in te zitten: veel starters werven, die zijn kneedbaar en kun je het veld (of is het het riet?) insturen, waarbij de winst maximaal is: weinig kosten en over de rug van al dat talent toch flinke tarieven vragen. Gek dat die groep mensen na verloop ook weer weghuppelt… Blijft er een jonge groep enthousiastelingen over met weinig ervaring en een groep babyboommanagers die binnen blijven, omdat de wereld te eng is geworden. Of ben ik nou te pessimistisch?
@ICTer. Dit noemt men modern management. Zodra de klus binnen is, wordt er direct gekeken hoe er op personeel bezuinigd kan worden. De jokfactor mag heel hoog zijn geweest, maar de klus is binnen. Schoolverlaters worden ingezet. Naar service richting klant wordt niet meer gekeken. Als de klant begint te piepen dat de service minder is, zit er meteen een prijskaartje aan vast.
Wat doe je als je BAS koopt en je geen cash hebt om de deal af te ronden? Dan ga je snijden in de kosten, m.a.w. je dumpt gewoon 10% van het personeel. En omdat je geen gezichtsverlies ( zeker niet binnen de groep) wilt lijden en niet wilt praten over sociale plannen e.d,, zet je je mensen onder druk en betaal je forse afkoopsommen.
Het probleem is niet de crisis en ook niet de overname van BAS, dit zijn alleen de factoren die het proces versneld hebben. Het grote probleem is een falend cashflow-beleid.
Waar blijkt dit bijv. uit:
in het leven roepen van een cashflowmanager;
de kritieken van Nicolas Dufourcq (red.de CFO van de Capgemini Groep ) op het Nederlands beleid die hij geuit heeft in diverse bijeenkomsten en in diverse rapportages/verslagen;
de Days Outstanding Ratio, die is een veelvoud van de standaard betalingstermijn
Kortom i.p.v. het falend management (en dan heb ik het over falende accountmanagers, practicemanagers, sectorcontrollers etc.) aan te pakken, heeft men de koude en klinische beslissing genomen om drastisch in de ¨kosten¨ te snijden.
Ik hou me hart vast bij de volgende crisis en overname, hoeveel spreekwoordelijke slachtoffers zullen dan volgen.