Ondernemers van nu willen niet nadenken over de instellingen van servers, routers, switches en firewalls, maar willen dat bedrijfsgegevens veilig zijn en kostenefficiënt hun infrastructuur beheren, ongeacht de grootte van de organisatie. De ict-manager is beter af met een managed ip-vpn.
Het algemene beeld is vaak dat een kleine onderneming (mkb+) zijn ict-zorgen graag uitbesteedt aan derden en zich concentreert op de eigen business. Grote organisatie daarentegen doen dit vooral in eigen beheer, om zo maximale controle op haar infrastructuur te behouden. In toenemende mate verandert dit beeld, doordat de eisen en wensen die organisaties, medewerkers en ict-beheerders aan de infrastructuur stellen en de mogelijkheden ervan meer omvattend worden. Het beheer is geen alledaagse bezigheid meer en het netwerk is cruciaal voor businesscontinuïteit van zowel kleine als grote organisaties.
Daar komt bij dat in het laatste decennium zich een evolutie heeft voltrokken in de wereld van bedrijfsnetwerken door de transformatie van wide area networks (wan), uit het legaat van netwerktechnologieën als frame relay en atm, naar ip-vpn en wide area Ethernet-technologieën. De toekomst ligt bij het internet protocol (ip) als intelligent platform voor integratie van een breed scala van netwerkdiensten over een infrastructuur van uiteenlopende technologieën: next generation networks (ngn).
Dit vraagt om up-to-date kennis van de beheerorganisatie en adequaat inspelen op veranderingen in netwerktechnologieën. Naarmate organisaties meer gebruik gaan maken van managed services op de infrastructuur, zullen zij zich meer kunnen concentreren op de eigen kerncompetenties, het maximaliseren van de productiviteit of vergroten van het concurrentievoordeel.
Behoeften groeien
Vond in het verleden de drang naar managed services zijn oorsprong in kostenbeheersing en het inkopen van kennis, nu zien we met name een push veroorzaakt door de snelheid van de verandering aan de gebruikerskant. Daarnaast is de opmars van gedistribueerde ict en virtualisatie van de desktops en servers niet meer te stoppen. De fysieke locatie waar bedrijfsapplicaties ondergebracht zijn, is niet langer dezelfde als waar gebruikers zich bevinden.
Ook zijn toegankelijkheidseisen, zoals die tegenwoordig gesteld worden aan een ict-omgeving, veel strenger. Informatie en applicaties moeten ‘anytime, anywhere and on any device' benaderd kunnen worden, maar dan wel veilig en vertrouwelijk. Zoals het bedrijfsleven blijft groeien, zo zullen ook de communicatie- en informatietoepassingen blijven groeien, zowel in termen van verkeer als in de eisen die gesteld worden aan de netwerkdiensten. Deze moeten sneller zijn, hogere bandbreedte hebben, uptime moet maximaal zijn en liefst ook redundant uitgevoerd. Dit vraagt om een nieuw ict-landschap, dat onderandere dient te voldoen aan mobiliteit, werkplekonafhankelijkheid, integratie van spraak en data en gestandaardiseerde, moderne besturingssystemen.
Mobiliteit
Zoals aangegeven is de medewerker van een bedrijf een belangrijke drijfveer voor de veranderingen in de netwerkinfrastructuur. Een werknemer neemt geen genoegen met vaste werktijden en een vaste werkplek. Mensen worden mobieler, maar delen ook hun tijd vaker zelf in. De werkgever bepaalt niet langer waar en wanneer iemand werkt. Anderzijds wil de werkgever wel, dat de mobiele medewerker te allen tijden bereikbaar is, niet alleen telefonisch, maar ook via e-mail en voor bedrijfsapplicaties. Het local area network (lan), wordt een (mobile) wide area network (m-wan), met de daarbij behorende integratie van mobiele en vaste infrastructuren en toenemende complexiteit. Complexiteit in het koppelen van de netwerken; complexiteit in het toegankelijk maken van applicaties, maar ook in het identificeren, authenticeren en autoriseren van de juiste medewerkers voor de juiste toepassingen.
Werkplekonafhankelijkheid
Mobiliteit is één, maar het onafhankelijk maken van de plaats waar de werkzaamheden verricht worden en de fysieke locatie waar de faciliteiten zijn die men daarvoor nodig heeft, vraagt om een dynamische kijk op de gehele infrastructuur. Was het vroeger nog zo dat op ieder bureau een vast telefoontoestel stond en dat de plaats waar dit toestel stond bepalend was voor het nummer waarmee het toestel werd aangekozen, nu staan die zaken los van elkaar. Een telefoonnummer is persoonsgebonden en zowel voor vast als mobiel. De infrastructuur handelt het verkeer verder af en zorgt dat de beller altijd op de gewenste plaats uitkomt: bij de persoon die hij aanroept. Ook dit vraagt meer van de ict-manager en -medewerker, omdat de flexibiliteit zijn beperkingen heeft – bijvoorbeeld het niet inzichtelijk hebben van de aanwezigheid en beschikbaarheid van de medewerker – en daardoor gezocht wordt naar complexe oplossingen voor het invullen van de behoefte van de medewerker om niet dag en nacht bereikbaar te zijn. Het hebben van ‘presence informatie' is daar een uitkomst voor. Unified communications lijkt ons daar te brengen, maar vooralsnog staat deze ontwikkeling in de kinderschoenen.
Integratie van spraak en data
Het is geen verrassing meer als je iemand ziet die zowel een telefoon heeft als een BlackBerry, iPhone of een ander e-mailtoestel. De BlackBerry of iPhone, waarmee zowel gebeld als gemaild wordt, is tevens het medium waarop data wordt ontvangen en applicaties worden ontsloten. Vanuit de gebruiker is deze ontwikkeling weliswaar snel gegaan, maar daarmee is nog geen sprake van een volledige spraak- en data-integratie. De toepassingen worden naast elkaar gebruikt.
Een andere ontwikkeling is daar waar voice-over-ip (voip) gaat en spraak inderdaad als applicatie op het netwerk gezien wordt. Voor de infrastructuur lijkt dit simpel, immers alles is ip en daarmee een volledige integratie van spraak en data! Helaas blijkt uit ervaring van veel bedrijven dat zo een integratie heel wat meer vraagt van de infrastructuur dan voor alleen spraakverbindingen (het traditionele koper), of data (koper en/of Ethernet). Bedrijfsnetwerken dienen veel beter gedimensioneerd te worden om een gelijkwaardige spraakkwaliteit te garanderen ten opzichte van de traditionele spraakdiensten. Spraak en data gaan niet zonder meer samen. Zo heeft het transport van spraaktoepassingen nog aanvullende eisen ten opzichte van rechttoe-rechtaan data. Er dient rekening te worden gehouden met maximale vertragingstijden (en minimale echo) tussen zender en ontvanger. Dit vergt aandacht op het local- en wide area-netwerk. Zonder speciale maatregelen is de kans groot dat spraak zo af en toe gepaard gaat met 'horten en stoten'.
Natuurlijk kiezen bedrijven steeds meer voor ip-vpn, om op een (kosten)efficiënte wijze de infrastructuur in te richten en op de toekomst voorbereid te zijn. Daarmee is echter de ict-manager nog verre van de ideale situatie. Een goed gedimensioneerd ip-vpnvraagt om kennis en ervaring van experts.
Aan de basis van het ip-vpn staat het mpls-vpn-protocol. Mpls staat voor
multiple protocol label switching. Mpls ip-vpn werkt op basis van labels die toegevoegd worden aan datapakketten. De bestemming van een pakket wordt niet meer op basis van ip-adres gedefinieerd, maar op basis van het label. Dankzij de toepassing van mpls in het netwerk, is het mogelijk om garanties af te geven ten aanzien van prestaties en veiligheid, maar ook gebruik te maken van verschillende quality of service (QoS)-levels. Implementatie van verschillende QoS op een ip-vpn-verbinding maakt het mogelijk bedrijfskritische en niet-bedrijfskritische applicaties tegelijk over één netwerk te transporteren.
Gestandaardiseerde besturingssystemen
Organisaties hebben in het verleden vaak voor meer dan één leverancier gekozen voor hun hardware, applicaties, infrastructuur en services. Dat kon omdat de verschillende onderdelen als silo's werden opgebouwd: geen integratie, hooguit een koppeling om dataoverdracht mogelijk te maken. Helaas constateren we vaak dat om een daadwerkelijke integratie mogelijk te maken meer nodig is. Applicaties moeten compatibel zijn, 'dezelfde taal spreken'. Weliswaar gebaseerd op ip kunnen de protocollen daadwerkelijke integratie in de weg staan.
Het centraliseren, consolideren en virtualiseren van servers en toepassingen kan merkbare bedrijfsresultaten opleveren, zoals lagere hardware-, faciliteits- en energiekosten, vereenvoudigd beheer en vereenvoudigde ondersteuning en een kleinere CO²-voetafdruk. Dat wil zeggen, breng hardware en software zoveel mogelijk samen, zodat dit als één overzichtelijk en geïntegreerd geheel beschouwd kan worden.
Voor communicatie lijkt sip (session initiation protocol) de aangesneden route om tot integratie en convergentie van systemen en infrastructuren te komen. Het beheer is dan integraal te organiseren, mits ook de bedrijfsprocessen en applicaties voor dit beheer op elkaar zijn afgestemd.
Managed services
Veel bedrijven komen erachter dat voor het verkrijgen van kennis over technologische ontwikkelingen, zoals mpls en voip en het up-to-date houden ervan, een buitensporige inzet van kapitaal en personele middelen nodig is. Om te voorkomen dat ict-resources voorbijgaan aan de voordelen van deze technologische ontwikkelingen zien ondernemingen managed services als het voertuig voor de uitbreiding van ict-mogelijkheden en kunnen daarmee de andere bedrijfsonderdelen op voorsprong zetten ten opzichte van de concurrentie.
We kennen allemaal de generieke en specifieke voordelen van het gebruik van managed services:
– Tijdige inzet van technologie: niet langer wachten tot technologie op een acceptabel prijsniveau zit, maar ervan verzekerd zijn dat state-of-the-art technologie altijd wordt ingezet om de communicatieprocessen te verbeteren.
– Verlaging van capex: in gevallen waarin de provider cpe (consumer premises equipment) als onderdeel van de dienst aanbiedt, kan op investeringen fors bespaard worden.
– Lagere total cost of ownership (tco): naast het verminderen van kapitaaluitgaven kunnen managed services de operationele kosten verminderen. Vermindering van kosten voor bijvoorbeeld de technische opleidingen van eigen personeel of het inhuren van extra personeel met technische expertise. In termen van opex kan de klant ook profiteren van de lagere kostenstructuur van de managed service provider, doordat zij gebruik maakt van haar economy of scale.
– Netwerk performance: het vermogen van de provider om ervoor te zorgen dat de kwaliteit van de dienstverlening resulteert in een hogere performance van het netwerk en hier vaste afspraken over te maken in de vorm van sla's.
– Focus: de beschikbaarheid van managed services kunnen ict-personeel vrijmaken voor zaken die nodig zijn om de strategische aanpassing van de in-house ict-middelen te verbeteren en in lijn te brengen met de overall businessdoelstellingen. In-house IT kan zich bijvoorbeeld richten op een kleinere set van technologieën die geacht worden op de lange termijn van strategische waarde voor de business te zijn.
– Flexibiliteit: managed services geven ook een hoge mate van flexibiliteit die het mogelijk maakt dat de organisatie een snelle aanpassing kan doorvoeren in de zakelijke omgeving, bijvoorbeeld als gevolg van concurrentie of fusies en overnames.
– Expertise: in de meeste gevallen kunnen managed service providers het zich veroorloven om breder en dieper de technische expertise te accumuleren dan ict-organisaties daartoe zelf in staat zijn. Dit hogere niveau van expertise kan resulteren in een volledige benutting van alle ingezette technologie, waaronder een optimale service-implementaties en configuraties die kunnen leiden tot verhoging van de prestaties, de betrouwbaarheid en een verdere verlaging van de tco.
– Zekerheid en garantiestelling: door het benoemen en vastleggen van afspraken over de QoS en een mpls-netwerk, garandeert de managed service provider een zeker niveau van beschikbaarheid, uptime/downtime, throughput, en dergelijke waardoor de organisatie kan vertrouwen op een constante dienstverlening naar haar organisatie en haar klanten.
Toekomst: opkomst netwerk centric-toepassingen
De komende jaren zullen we de volledige opkomst van 'netwerk centric-toepassingen' gaan herbeleven. Dit keer niet gebaseerd op nog een andere generatie van netwerktechnologieën, maar op een sterk uitgebreid gamma van mogelijkheden voor bestaande netwerktechnologieën, zoals mpls-gebaseerde ip-vpn's en vpls. Deze technologieën omvatten de mogelijkheid om applicaties uit de wolk toe te passen, evenals om te gaan met het onderscheid tussen bedrijfskritisch en recreatief gebruik. Deze ontwikkeling sluit aan bij de groei van cloud computing, social networking, software as a service (SaaS) en ip-centric-oplossingen. Het netwerk is meer dan ooit de ruggengraat van de onderneming, het is immers de leverancier van ict. Daarnaast verwachten we een enorme verandering in de benodigde ict-kennis in ict-functies de komende vijf jaar door de opkomst van onder andere cloud computing. In plaats van enkel hun technische expertise zal het adviserende vermogen van icters steeds belangrijker worden.
Met dit in het vooruitzicht en organisaties die belangrijke drijvers als het mobiele werken'', kostenefficiënte inrichting van de infrastructuur, integratie van netwerken, technologie en processen, en de dynamiek van de hele ict-markt inzien en daarop willen acteren, wordt het beheer van de infrastructuur een zaak die in toenemende mate om specialisten vraagt. Specialisten die zeldzaam zijn in de eigen organisatie, maar ook moeilijk in huis te halen zijn. De grote organisatie met zijn eigen ict-organisatie denkt dan uiteindelijk hetzelfde als die kleine ondernemer die zich richt op zijn kernactiviteiten waarvan hij de benodigde expertise wel bezit. En zijn netwerken, die beheert iemand anders voor hem.
Dit artikel kwam tot stand in samenwerking met Hans Lammers, telecom en marketing consultant bij Zelino.
Roy van de Kamp
Sales specialist
Vodafone Enterprise Solutions
Een curieus artikel dat geschreven lijkt door iemand uit de datacommunicatie wereld die geen enkele kaas heeft gegeten van het beheer van complexe applicaties en systemen. Het woord “kan” komt hier wel erg veel voor.
@ een IT-er
Dank voor je reactie. Ik heb een nieuwsgierigheid vraag voor je: Maakt de alinea “Gestandaardiseerde besturingssystemen” het een curiues artikel?
Verder zou ik graag argumenten aangereikt zien wat de reden is van je conclusie “geen enkele kaas gegeten van” in relatie tot de opinie Beheer van infrastructuur heeft de toekomst.
Ik ben het niet eens met een IT-er , we zullen wel degelijk een grote verschuiving zien van de traditionele hardware (routers,vpn appliances,traffic shapers,etc) naar virtuele omgevingen. Die trend is al lang ingezet, veel leveranciers van harwarematige appliances hebben allemaal ook al een virtuele versie klaar staan voor de klant die dit wil.
Is deze gesignaleerde trend ook niet inherent aan de beweging richting clouds? Ga de cloud leveranciers straks niet alles aanbieden? Infra (van mobiel werken tot het mainframe en de internetconnectie) en Applicaties? Een organisatie heeft dan misschien alleen nog een netwerk nodig dat op een veilige manier verbinding heeft met de Cloud leverancier(s).
Wat je dan inderdaad ziet is dat er alleen nog een vraag overblijft voor een data infrastructuur bij bedrijven. VOIP en DATA moet naar binnen en naar buiten kunnen. DATA gaat over het algemeen dan naar de Cloud en VOIP zal zich verspreiden naar andere VOIP netwerken of naar de “oudere” voice netwerken om toch mensen aan de telefoon te krijgen.
Als MKB’er is het dan inderdaad wellicht kostenefficiënter om je infra uit te besteden, als de leverancier maar aan je eisen ten aanzien van de SLA kan voldoen.
Wanneer de infra leveranciers een kostenreductie kunnen realiseren voor de grotere bedrijven voor wat betreft infra beheer en levering, zullen deze bedrijven ook gaan nadenken over het uitbesteden van de infrastructuurdiensten (beheer en levering).
Onderliggende verschijnselen bij de cloud en infra leveranciers zijn dus centralisering van hardware en beheerkosten. De vraag is echter welke organisaties zullen opstaan om deze rol te gaan vervullen. Zijn dat de nu al groter worden cloud leveranciers, springen zij in het gat om ook infra te gaan leveren of zijn dat de grote telco’s?
@Roy van de Kamp, de grote lijn van je verhaal klopt. Maar er wordt een belangrijk punt vergeten. Juist de providers van data- en communicatiediensten zijn slecht in het beheer. Daar zal het meeste moeten gaan veranderen voordat ook zij SasS, VM, IPv6, enzovoorts kunnen aanbieden.
Die providers hebben nu al veel problemen met het leveren van de data- en communicatiediensten volgens het McDonald’s concept (een schijnbaar groot assortiment leveren op basis van een beperkt aantal bestanddelen). Ze proberen meer aan te bieden dan ze aankunnen. Naast de vele storingen is de geleverde bandbreedte en dekking meestal ook niet volgens het contract. Er zijn dan ook nog altijd heel veel klachten over providers.
Ook lopen providers niet voorop op het gebied van moderne datadiensten. Veel ict-managers zullen inderdaad beter af zijn met een managed ip-vpn, maar welke provider kan die nu leveren op basis van IPv6? Providers zijn vooral goed in het noemen van technieken en standaarden uit de IT-wereld. Kunnen toepassen is wat anders.
De meeste providers kunnen geen diensten zoals Managed IT Services leveren. Nergens zijn de servicedesks zo ineffectief opgezet en zo slecht bemand als die van de grote providers. De meeste werknemers van die servicedesks kunnen niet conceptueel denken, noch fatsoenlijk communiceren, want ze moeten vooral goedkoop zijn. De variatie aan IT-diensten die IT dienstverleners moeten leveren, is voor die providers veel te groot. Bij de servicedesks van de IT dienstverleners zijn er altijd medewerkers van HBO niveau om snel complexe vragen te kunnen beantwoorden.
De providers werken elkaar ook tegen. Zelfs binnen één holding. Hierdoor kunnen ze vanwege de regelmatig optredende storingen (door slechte uitgeteste /uitgevoerde wijzigingen en kabelbreuken) geen 7×24 uurs dienstverlening garanderen. De meeste bedrijven hebben daarom meer dan één provider nodig. Ze willen er niet regelmatig een halve dag uit liggen met hun dienstverlening omdat providers elkaar uit de markt willen verdrijven.
De conclusie, providers moeten nog heel veel van de traditionele IT dienstverleners leren, voordat zij meer kunnen dan onderaannemer zijn van IT dienstverleners.
Roy, een helder verhaal wat zeker wel een aantal kernpunten raakt. Inderdaad gaan de ontwikkelingen meer naar het leveren van SaaS diensten voor data en telefonie.
Tegenwoordig moet er nog meer met de klant nagedacht worden hoe deze de business heeft ingericht en ook alvast gekeken worden naar de lange termijn visie van hen.Het gaat niet alleen meer om de techniek maar met name de wijze hoe de klant de business bedrijft. Hier moet op basis van de beschikbare functionaliteiten en eventuele koppelingen slim op worden ingespeeld.
Er zullen in de toekomst steeds meer leveranciers komen die functionaliteiten gaan aanbieden die gekoppeld gaan worden of zijn aan een bestaand product. Het aantal applicatiebeheerders zal toenemen en de rol van de systeembeheerder/ netwerkbeheerder zal zeker veranderen. Maar goed hebben we dat niet in de cylcus van de IT al veel vaker gezien? Zelfs grote IT organisaties zijn hierdoor verdwenen.
Het op juiste wijze voeren van contractmanagement (SLA en SLS (specificatie) is dan essentieel. Ik ben het dan ook met John eens dat er dan ook goed moet worden gekeken naar de opvolging. Echter de vraag is wel in hoeverre de traditionele provider contractmanagement al goed heeft ingeregeld.
Tenslotte zal volgens mij ook virtualisatie een steeds belangrijkere rol gaan spelen.
In ieder geval een leuk stuk om te lezen en ik kijk uit naar de volgende.
@ All
dank voor de kritische blik op dit artikel.
@ John
Op de vraag waarom providers niet direct nieuwe technologien adopteren, waaronder IPV6, is mijn reactie dat er momenteel nog geen noodzaak toe is. Wat is het voordeel, danwel beperking in IPV4, voor de business?
Daarnaast zijn operators het aan hun stand verplicht om market standards te gebruiken en wanneer er noodzaak is om een dergelijke technologie te adopteren zullen zij dit mijns inziens zeker niet nalaten.
Door integratie van diensten neemt de complexiteit toe en dit heeft niet alleen een impact op de benodigde kennis van de beheersorganisatie. Zowel aan de sales als projectmanagement zijde zal meer en meer kennis benodigd zijn over hoe de infrastructuur gebruikt wordt om de benodigde onderliggende netwerk infrastructuur te bepalen. Standardisatie van productportfolio enerzijds en het beschikbaar hebben van tools anderzijds zijn noodzakelijk voor een beheerorganisatie om adequaat te kunnen anticiperen op o.a. incidenten en changes.
Voor wat betreft business continuity hebben providers een handvol oplossingen voorhanden waarbij geografische redundantie, last mile access redundantie bv. dsl/ethernet, hardware redundantie, operator redundantie etc. bijdragen aan de beschikbaarheid van de infrastructuur. Persoonlijk ben ik een voorstander van business continuity planning. Klanten dienen zich te realiseren dat wanneer men overgaat tot centralisatie en integratie van hard en software dat hiermee de afhankelijkheid van de netwerkinfrastructuur toeneemt. Dit kan gezien worden als een communicatie-slagader en dus is het zinvol te kijken naar verhoogde beschikbaarheid in geval van kabelbreuken, verstoringen, energievoorzieningen, etc.
Dat providers hier kunnen leren van ’traditionele it dienstverleners’ geldt voor mij evengoed vice versa. Laten we vanuit Telecom en IT van elkaar blijven leren om te werken aan een nog beter beschikbare en beheerde infrastructuur voor klanten.