Sommige mensen denken dat beheerders de hele dag zitten te kijken naar wijzertjes en schermpjes waar niets gebeurt. En als er al een keer iets gebeurt, is er paniek. Een beheerorganisatie die druk is, wekt dan ook vooral de indruk dat men de zaakjes niet onder controle heeft. Immers, alles zou toch automatisch moeten gaan? Veel beheerorganisaties voelen zich dan ook gefrustreerd als de applicatie niet op rolletjes loopt.
Maar dit zijn misverstanden. Kijk maar naar de hele levensduur van een beheerde applicatie. Aan het begin van die levensduur is er veel werk. Een applicatie is gewoon nooit kant-en-klaar over te nemen van de ontwikkelaars. Ontwikkelaars zijn altijd wat vergeten. Laten we realistisch zijn: ontwikkelaars begrijpen gewoon weinig van beheer. En als de applicatie net in productie is, komen de gebruikers er ‘toevallig' precies op dat moment achter dat ze nog wat functionaliteit vergeten zijn.
Na een tijdje wordt de applicatie stabiel, zeker in technische zin. Het beheerwerk neemt dan af in omvang, en dan begint het inderdaad saai te worden.
Totdat de applicatie wordt uitgefaseerd, omdat de functie wordt overgenomen door een nieuwe applicatie. Dan is het plotseling weer alle hens aan dek. De oude applicatie blijkt bijvoorbeeld allerlei ongedocumenteerde koppelingen te hebben, waarvoor infrastructureel andere voorzieningen moeten worden getroffen. Dat is een heel gepuzzel en gepruts voor de beheerders.
Als je over de hele levensduur van een applicatie kijkt, vertoont het werk daarom een piek aan het begin en een piek aan het eind, met daartussenin een tijdje relatieve rust. Dat noem ik het kamelenbultenmodel.
De frustratie van beheerders (of hun bazen) is dan ook niet terecht. Nieuwe applicaties zijn geen verstoringen van het normale rustige beheerderbestaan. Misschien is het wel andersom: de momenten van rust zijn juist de uitzondering. De belangrijkste taak van beheer is niet om te beheren, maar om zaken in beheer te nemen.
Misverstand
De belangrijkste taak van beheer is het voldoen aan de smart geformuleerde afspraken, t.a.v. (de uptime van) een applicatie.
Verwachtingen zijn bijzonder belangrijk! Beeldvorming kan zwaarder wegen dan de formele smarte afspraken met de gebruikersorganisatie.
Uitgaande van het feit dat iedere partij haar eigen verantwoordelijkheid neemt in het FO, TO, ontwikkeling, testen, acceptatietest en de processen, procedures juist zijn beschreven.
Nou Kees, het klinkt alsof je een theorie boek op schoot hebt genomen. 🙂
@Peter: Uit de context in een van uw zinnen in de aanhef kan ik zien dat er ‘alles’ ipv ‘als’ zou moeten staan.
Aangepast. Dank (redactie Computable).
‘ontwikkelaars begrijpen gewoon weinig van beheer’.
Ik heb zowel aan de ontwikkelkant als de beheerkant gewerkt en dus vind ik dat deze stelling niet klopt.
Ontwikkelaars en beheerders hebben tegengestelde belangen en in veel organisaties zal het management voor het belang van de ontwikkelaars kiezen. Het management begrijpt het belang van beheer niet, waardoor binnen projecten op tijd gemanaged wordt en niet op kwaliteit. Op deze wijze kunnen de projectafspraken gehaald worden en wordt uiteindelijk het probleem dat er geen kwaliteit is geleverd op de beheerafdeling afgeschoven.
Het zijn de managers die in moeten zien dat het halen van projectdoelen niet altijd in het belang van de organisatie is. Op deze wijze zullen projectleiders zich meer moeten richten op kwaliteit dan op tijd.
Het van projectleiders dus meer een keuze van het eigen belang boven de keuze voor het algemeen belang. Projectleiders begrijpen genoeg van beheer. Projectleiders vinden hun eigen afspraken belangrijker, omdat daar hun bonus aan gekoppeld is. Het is dus niet in hun belang om begrip om te zetten in het accepteren dat een applicatie niet aan kwaliteitseisen van de beheerafdeling voldoet.
Nee technicus, zo werkt het hier!
Het is helemaal nog zo een gek idee om theorie toe te passen in je beheerorganisatie. Kun je ook nog eens modelleren naar je eigen ideeën.
Christiaan verwoordt het vrij aardig!
Beheerders (en meeste andere ict-ers) worden meestal gewaardeerd als DE BRANDWEERr. Als alles goed werkt:
– zijn ze te duur
– zijn ze overbodig
– heeft iedereen er kommentaar op
– het is leuk maar wat heb je eraan?
Ze worden gewaardeerd “when the shit hits the ICT fan”!
Dan hebben ze (als het meezit) kortstondig hun momenten van waardering en glorie, om daarna weer te verdwijnen in de duisternis van de corporatie ICT-foundation.
Daar kun je je (als icter) wel een paar kamelenbulten aan ergeren,dag in dag uit 🙁