Bedrijven die een erp-systeem installeren zien hun beurswaarde toenemen, maar de productiviteit van het bedrijf stijgt niet. Dat concludeert Lineke Sneller in haar promotie-onderzoek aan de Nyenrode School of Accountancy & Controlling. Uit het onderzoek blijkt dat de financiële opbrengst van een erp-systeem na drie tot vijf jaar erg blijkt tegen te vallen.
Sneller onderzocht of de investering in een geïntegreerd computersysteem oplevert wat ervan verwacht wordt. Medewerkers kunnen er namelijk ook voor kiezen om te blijven werken met losse systemen of om bepaalde processen niet te automatiseren.
Voor haar onderzoek verzamelde Sneller persberichten waarin beursgenoteerde ondernemingen aankondigen dat zij een erp-systeem willen gaan implementeren. Het gaat om persberichten vanaf 1 januari 1995 tot 31 december 2005. Ze vond dertig persberichten van beursgenoteerde bedrijven in Nederland en tachtig persberichten van bedrijven in het Verenigd Koninkrijk. De aandelenmarkten in beide landen reageerden positief na een dergelijke aankondiging. Vooral in het Verenigd Koninkrijk was deze reactie significant, aldus Sneller. Zij concludeerde daarom dat een voorgenomen erp-implementatie de marktwaarde van een bedrijf doet toenemen.
Productiviteit
Daarna analyseerde Sneller of de productiviteit drie tot vijf jaar laten ook was verhoogd. Daaruit bleek dat de productiviteit niet significant afweek van vergelijkbare bedrijven zonder erp-implementatie.
Sneller was tot voor kort voorzitter van de beroepsvereniging Ngi. Zij schreef het boek Basisboek ERP waar zij de erp-markt en de implementatie van een dergelijk systeem uitlegt. Sneller promoveerde op 18 juni aan de Nyenrode Business Universiteit.
Heb toch wat moeite met dit onderzoek. Zou graag begrijpen wat wordt bedoeld met ‘ofdat de productiviteit 3 tot 5 jaar later was verhoogd’ en hoe dat dan is onderzocht. Daarnaast is de genomen periode 1995 tot 2005 hetgeen bedrijskundig een wereld van verschil voor de ondernemning kan betekenen. Zonder toelichting of verder detail moeilijk serieus te nemen.
Ik ben het grotendeels eens met John van Voren en Eric Buining. Het onderzoek heeft zelfs de aandacht getrokken van De Telegraaf, die helaas een aantal ernstige versimpelingen aangebracht heeft voor het lekenpubliek.
ERP-systemen zijn ontworpen om schijnbaar separate bedrijfsfuncties te integreren op het niveau van gegevens, zodat een organisatie verlost is van redundantie en overlap. Zeker 30% van het falen zit reeds verstopt in de oude systemen (legacy), die door de medewerkers zelf slecht onderhouden werden. Wanneer je die data gaat transformeren naar ERP, dat zeer strakke eisen aan data-integriteit stelt, komen alle redundanties, onvolkomenheden en fouten genadeloos aan het licht. Veel bedrijven beschikken niet over de mentale energie om die fouten te herstellen.
Nog steeds wordt de organisatorische impact van een ERP uitrol onderschat. Wanneer de implementatie een ICT-feestje wordt, onder leiding van de ICT afdeling, zal er weinig aandacht zijn voor het werkelijk integreren van de bedrijfsfuncties.
Evenmin zal er oog zijn voor het voortschrijdend inzicht bij de gebruikersorganisatie.
Catastrofaal is het ‘inkopers-paradigma’ waarmee een ERP-systeem als tender in de markt gezet wordt, inclusief alle bijbehorende diensten, zoals blueprint, detailed functional design, fit-gap analyse, maatwerk, interfaces, reportages, documentatie, testen, trainen, etcetera. Aangezien het management zelf niet in staat is om de volledige impact te overzien, laten ze de keuze over aan de ICT-groep en Inkoop, die gewoon de laagste prijs-aanbieder selecteert. Dat leidt tot een zeer krappe begroting, met kleine lettertjes die verwijzen naar de aanname dat de klant precies weet wat hij wil, het ERP-systeem van begin af aan geheel begrijpt, capabele mensen vrijmaakt om specificaties te leveren, teneinde de ICT’ers in staat te stellen het systeem in de kortst mogelijke tijd te configureren en uit te rollen. Ruimte voor voortschrijdend inzicht en begeleiding naar volledige acceptatie door de toekomstige gebruikers zijn voor rekening van de klant. In die inkoopprocedure ligt het falen van het project reeds besloten. Dit mechanisme is bij al jaren bekend, maar klanten en aanbieders lijken daar niet uit los te kunnen komen.
Resultaat is een reeks van teleurstellingen.
Erp systemen verhogen de productiviteit niet.
Naar mijn mening is dat ook een juiste constatering, het erp systeem is op zich een tool ter beschikking gesteld aan de onderneming.
Als het personeel de mogelijkheden van zo’n systeem niet volledig benut wordt de produktie zelfs lager als je niet uitkijkt.er moet nu verder gezocht worden naar gegevens die niet ingevoerd worden.
De mislukking van de systemen wordt meestal toegekend aan de software, maar in mijn ervaring is het meestal de non discipline waarmee personeel met zo’n systeem omgaat.
Betere opleiding/begeleiding zou al een hoop schelen, en zorg alstublieft dat vóór je aan zo’n systeem begint de neuzen van bijvoorbeeld management en afdelingshoofden dezelfde kant op staan, zo niet heb je meer problemen met de implementatie van het personeel dan met de software.
Erp-systemen verhogen de productiviteit wel mits
de business doelen die we willen bereiken met de implementatie goed zijn vastgesteld en het geselecteerde Erp systeem zo standaard mogelijk hierop kan worden ingeregeld. Kennis van de business door de implementatie partner is hierbij essentieel. Ook van belang is een goede programmamanager die alle aspecten van de implementatie goed kan managen. Van belang is een Erp implementatie in kleine functionele blokken te implementeren met een stip op de horizon. Na 2 jaar, afhankelijk van de te implementeren modulen zal de productiviteit gaan verbeteren.
Het lijkt er toch op dat er bij een aantal mensen een denkfout zit aangaande de definitie van productiviteit.
Eric Buining geeft aan dat:”Het gaat bij een erp systeem implementatie om het zoveel mogelijk automatiseren van transacties. Dat zou in principe inderdaad productiviteit verhogend moeten zijn.”
Het 1 op 1 gelijk stellen van automatiseren van transacties en verhogen van productiviteit is zeer gevaarlijk. Er zijn legio voorbeelden te vinden waarbij het automatiseren van processen geen productiviteitswinst heeft opgeleverd. Er zou mijns inziens veel kritischer gekeken moeten worden wat het automatiseren van een proces oplevert, dat kan namelijk ook kwaliteit, verkoting levertijd, voldoem aan wettelijke regels zijn. Het standaard credo “automatiseren is altijd beter” is naar mijn mening een van de grootste misvattingen in IT die al jaren de boventoon voert, je moet niet alles tot op het bot willen automatiseren.
Zeker bij minder volwassen organisaties kan dit leiden tot grote automatiseringsfiasco’s. Er wordt een volledig (star) geautomatiseerd systeem neergezet in een organisatie die nog bezig is te ontdekken wat het meest effectieve proces in hun markt is. Een te vroege automatisering van niet volwassen processen vermoord alle flexibiliteit en kan een bedrijf lamslaan.
Waar ik benieuwd naar ben is of de bedrijven uit dit onderzoek met een ERP implementatie als doel hadden gesteld dat de productiviteit verhoogd moest worden. Indien een organisatie een aanzienlijke verhoging van klantevredenheid heeft gerealiseerd en daarvoor een lagere productiviteit accepteert dan heb je het in mijn ogen over een zeer succesvolle ERP implementatie.
Het is onmogelijk op een bericht als dit te reageren. Je kunt pas gefundeerd oordelen als je het onderzoek zelf hebt gelezen. Maar in elk geval mis ik de zg. nul-meting met daar aan gekoppeld een “doe niets variant”. Misschien hebben deze ondernemingen slechts als verdediging een nieuw ERP systeem geïmplementeerd. Significant vaak wordt een nieuw systeem gekocht omdat het oude verouderd is of niet meer onderhouden wordt door de leverancier. Of dat het platform waarop het functioneert het niet meer doet. Met andere woorden: niets doen leidt waarschijnlijk tot achteruitgang.
Vaak zie je ook dat het oude systeem nagebouwd wordt. Waardoor de onderneming zowel de makke van het oude als het nieuwe systeem krijgt. Wonderen moet je dan van een ERP invoer niet verwachten. Wel van managers die een dergelijk invoer weet te benutten om een hele bedrijfscultuur te veranderen. En de nieuw beschikbare functies weten te benutten. Als die uitsluitend gefocused zijn op beurskoersen gaat het zeker niet optimaal.
Johan Weijland, dat was een mooie samenvatting van de eerdere reacties.
Je mist de ‘nulmeting’. Je bedoelt in dit geval zeker de nulhypothese, want bedrijven zonder een (nieuw) ERP-systeem zitten ook niet stil. Denk aan eventuele verbeteringen op de gebieden van mechanisering, logistieke processen en regeltechniek.
Lineke Sneller heeft de hypothese, dat een (nieuwe) ERP-implementatie de productie significant (meer) verhoogt, vergeleken met de nulhypothese, namelijk dat de productie(verbetering) niet significant hoger is dan bij bedrijven zonder een (nieuwe) ERP-implementatie
Er staat immers “Daarna analyseerde Sneller of de productiviteit drie tot vijf jaar later ook was verhoogd. Daaruit bleek dat de productiviteit niet significant afweek van vergelijkbare bedrijven zonder ERP-implementatie.” Hierbij zijn de elementen van relatieve verbetering en statische significante verbetering in meegenomen.
Zie ook haar samenvatting: http://www.fdintelligence.nl/Images/content/PDF/Samenvattting_Lineke_Sneller_Nederlands.pdf.
Zonder zo’n vergelijking zou zo’n onderzoek wetenschappelijk niks waard zijn en niet tot haar promotie hebben geleid.
ERP is meer een middel dan een doel op zich.
Mijn ervaring is dat met ERP alleen de productiviteit niet wordt verhoogd. Het is meer zo dat een bedrijf zich tot doel stelt de productiviteit te verhogen en dan tot de conclusie komt dat dit doel met de bestaande middelen (lees bestaande informatiesystemen) niet gerealiseerd kan worden. Dan wordt een ERP-systeem ingezet. Na ERP-implementatie is men dan wel in staat een hogere productiviteit te realiseren.
Zie ook: http://www.ziequa.nl/opbrengsten-van-een-erp-implementatie
Zijn er mensen die ervaring hebben met ‘Navision’? Wat zijn de verbeter mogelijkheden tov ‘baan triton’bv.