De dappere oproep van bestekleverancier Amefa om een rechtszaak tegen erp-leveranciers te beginnen, heeft geen medestanders opgeleverd en dat is vreemd. Iedereen kent de verhalen van erp-trajecten die net zo veel problemen opleveren als ze kosten.
Waarom dan geen rechtszaak? Misschien omdat de kosten van een rechtszaak tegenwoordig net zo hard oplopen als een implementatie van een erp-systeem? Schatten we de kans dat we winnen al net zo hoog in als de kans dat Joran van der Sloot zonder seksueel overdraagbare aandoening (soa) uit de Peruaanse gevangenis komt.
Of vinden we het er gewoon bij horen? Net zoals we het erbij vinden horen dat de garage er een nieuwe accu inzet ook al weet je, al laat ik drie dagen mijn lampen branden, de auto start nog steeds. Het hoort bij de branche. Terwijl, als ik in een restaurant zit en ik krijg mijn biefstuk medium rare terwijl ik toch duidelijk half medium rare had besteld, dan maak ik al herrie in de keuken. In welk pannenkoekrestaurant heeft die f@###-chef leren koken?
Voorlichten
Misschien spannen we ook wel geen rechtszaak aan, omdat we ons schamen dat we ons niet beter hebben laten voorlichten. Een kleine rondvraag en we waren er achter gekomen dat het implementeren van erp-systeem net zoveel irritatie oplevert als een stadion met vuvuzela's. Eén belletje naar Free Record Shop was genoeg geweest. Eén keer googelen en je had gezien dat het ministerie van Defensie ook vijf extra Joint Strike Figthers had kunnen kopen in plaats van een erp-systeem.
Maar nee, we waren doof voor alle waarschuwingen. We wilden meedoen met de rest, want we hadden een systeem uit het jaar nul en we wilden vooruit. Er moest efficiënter worden gewerkt en wij wilden wel, maar ons oude systeem kon het niet aan. Nu blijkt ons nieuwe systeem het ook niet aan te kunnen. Het ligt natuurlijk niet aan onszelf.
Een teken (des tijds) aan de wand Jacob.
De mensen (ict-klanten) zijn ingeslapen gewiegd en kunnen? durven? zelf geen verantwoordelijkheid te nemen voor hun eigen succes of falen. Ze geven – tegen veel geld – hun eigen verantwoordelijkheid uit handen… in handen van de andere (ict,erp) partij.
En als die externe partij er dan een potje van maken, staan de mensen (ict-klanten) zelf ook helemaal machteloos. Ze hebben immers zelf verzaakt, vinger aan de pols te houden 🙂
Wat zou een rechtzaak hieraan veranderen?
– Bad publicity voor beide partijen
– Meer kosten (en nog steeds geen werkend systeem)
– Als klant – blijven zitten met de brokstukken
– Als leverancier – een kater aan een mislukt project
Het lijkt me beter om OOK ALS KLANT, je eigen verantwoordelijkheid te nemen, voor het succes (of falen) van welk soort ict-project binnen je eigen bedrijf.. Of leid je eigen personeel op en doe het lekker helemaal zelf…..maar daar willen de meeste bedrijven niet aan.
Aha. Dus het ligt aan de klant ….. lekker zijn jullie.
Het ligt dus niet aan Jacob dat de meeste lezers zijn columns zo slecht vinden, maar het ligt aan Computable dat ze hem die columns laten schrijven. Bedoel je zoiets?
Ik denk dat RV bedoeld dat klanten te allen tijde hun eigen verantwoordelijkheid hebben en houden. Je kunt verantwoordelijkheid niet weg delegeren.
Je moet dus wel “in control” zijn over je eigen organisatie, wensen en eisen voordat je een leverancier zijn gang kan laten gaan.
Jacob, dit is weer een topper.
Klanten zoals Amefa (behoren te) snappen dat een ERP-project vooral een bedrijfsproject is en niet een ICT-project van de leverancier dat je even over de schutting gooit.
En als Amefa dit niet al doorhad na hun eerdere ERP-projecten (Baan Triton en MFGPro), dan heeft hun eigen ict-manager Arjan de Jong dit vijf jaar geleden vast wel doorgegeven aan de eigenaren, de familie Hollaender.
Als je in zo’n situatie met twee vingers naar de leveranciers wijst, dan wijzen er ook nog altijd drie naar je eigen organisatie.
Eens met John.
Maar naar de diverse ICT leveranciers mag toch ook wel eens zeer kritisch gekeken worden. Want: “to a man with a hammer in his hand, the whole world looks like a nail”. Van een professionele organisatie mag je toch een andere houding verwachten. Helaas is er van de grotere ICT leveranciers maar 1 die structureel wijst op de punten die John aanstipt. De rest ziet alles voor een spijker aan en daarbij komt de term “Beunhaas” toch in mij op. Het toont in ieder geval aan hoe onvolwassen de sector is.
ERP projecten mislukken elke keer weer omdat ze ERP projecten zijn. Geen business project, maar een technisch project.
ICT projecten mislukken elke keer weer omdat ze ICT projecten zijn. Geen business project, maar een technisch project.
ICT/ERP projecten mislukken elke keer weer omdat de CIO of het hoofd automatisering (een interne leverancier) als opdrachtgever optreedt. En daarmee is het geen business project, maar een technisch project.
Ook leveranciers is heel wat te verwijten. Vooral dat ze er heel weinig van begrijpen en acteren als verwende kinderen.
Van rechtzaken worden alleen advokaten vet. Amefa kan dat geld steken in zes stappen terug. Wat doen we, hoe en waar willen we het in een computer stoppen, met de leidraad KISS, Keep IT Stupid and Simple.
ERP paketten zijn groot en komplex, het tegengestelde van simple and stupid. Dus eerst afvragen of je dat nodig hebt is de beste raad.
Inderdaad Jacob, de meute marcheert graag achter de hype, of het ERP is of IPad.
@Jan, Amefa wilde volgens eigen zeggen juist niet achter de meute aanhollen en heeft eerst onderzocht en geconstateerd dat bij de verschillende Enterprice vestigingen “de kernprocessen als verkoop, inkoop en logistiek overal voor 99,9 procent identiek” waren en dus door één centraal systeem ondersteund kon worden. Amefa had in 2005 een “blauwdruk, een procesdocument, waarin de benodigde functionaliteit is vastgelegd in zo’n 1400 vereisten”. Ook heeft Arjan de Jong “veel mensen gesproken en ze kunnen overtuigen van het nut van centralisatie”. (bron Computable).
Het lijkt dus ergens anders goed misgegaan te zijn.
Misschien kan Computable dit aan Arjan de Jong vragen, ze kennen hem al.
@John
Bij het vastleggen van 1400 vereisten heb je de eerste fout al gemaakt. Het is godsonmogelijk om op die basis een systeem te kiezen. Als je simpelweg naar vergelijkbare bedrijven zoekt en kijkt wie een goed funktionerend systeem heeft, zijn je kansen op succes veel groter als je iets vergelijkbaars doet, dat is niet spannend maar functioneel. Sowieso als 99,9% van de processen identiek zijn.
@Jan, we zijn er niet bij geweest. Die 1400 vereisten kunnen 1400 detailpunten zijn geweest. Dan kom je al gauw tot dat aantal.
Je schrijft “Als je simpelweg naar vergelijkbare bedrijven zoekt en kijkt wie een goed funktionerend systeem heeft, zijn je kansen op succes veel groter als je iets vergelijkbaars doet, dat is niet spannend maar funktioneel.” Dat kan goed gaan, maar hoeft niet.
Ik heb meegewerkt aan de implementatie van een ERP-systeem bij een multinational. Daar hadden ze precies datgene gedaan wat je voorstelt. De directie koos voor een ERP-systeem dat goed werkte bij een bevriende concurrent. Alleen hun bedrijfsprocessen waren veelal anders ingericht. Dat hadden ze niet door want ze hadden hun eigen processen amper beschreven.
Het probleem was dat ze niet wilden werken zoals hun concurrent, ook niet als de processen daarmee zouden verbeteren. Dus het ERP-systeem paste niet bij de bedrijfsprocessen. De directie maakte van een bedrijfsproject een ICT-project.
Het gevolgen waren dat er veel maatwerk gemaakt moest worden voorafgaande aan de implementatie, een maar gedeeltelijke systeemimplementatie (nog meer maatwerk laten maken was te duur), torenhoge beheerkosten door maatwerkupdates in plaats van lagere en het alsnog moeten inhuren van dure externen voor de implementatie (leuk voor ons bedrijf). Dat was dus alles behalve Keep It Short and Simple.