Het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties heeft een contract gesloten met Siemens voor het onderhoud en beheer van DirX-licenties. DirX is een softwareproduct voor identiteitsbeheer. BZK gebruikt de software voor de Digitale Werkomgeving Rijksdienst, de standaard digitale werkomgeving voor alle rijksambtenaren. Het contract heeft een waarde van driehonderdduizend euro en geldt voor 2010.
Het ministerie van BZK heeft gebruik gemaakt van een bepaling in het aanbestedingsrecht om zonder voorafgaande aankondiging van een overheidsopdracht de order direct te verlenen aan Siemens. Volgens BZK kan het onderhoud en beheer op het maatwerk-gedeelte van DirX-licenties alleen worden uitgevoerd door deze dienstverlener.
DirX
Dirx is een softwareproduct van Siemens voor identificatie- en authenticatie. De bijbehorende rechten van personen/gebruikers worden door het Siemens-product DirX automatisch verleend, geweigerd of ingetrokken, en wel op basis van vooraf individueel vastgelegde bevoegdheden en gedefinieerde profielen. Dirx wordt met name gebruikt bij overheidsinstellingen, financiële instellingen en ziekenhuizen. Siemens past de productsuite ook toe voor het beveiligen van biometrische data.
Toch bijzonder dat een product voor identificatie en authenticatie, wat per definitie gebruikt maakt van Open Standaarden, blijkbaar op een zodanige manier in de markt gezet kan worden dat leveranciersafhankelijkheid gemaximaliseerd wordt. Zelfs zodanig dat een aanbesteding geen zin heeft.
Zo zie je maar dat alleen het toepassen van een Open Standaard niet voldoende is om aan de geest van NOiV te voldoen.
BZK gebruikt mazen in de wet? Lekkere voorbeeld functie. En bovendien onjuist c.q. strijdig met bedoeling van het aanbestedingsrecht. Beseft BZK wel dat alle activiteiten rondom dit product ineens aanbesteed hadden moeten worden en dat men niet mag splitsen?