In maart werden we opgeschrikt door berichten in de media dat zeker tien Nederlandse ziekenhuizen technisch failliet zijn. Ze krijgen geen bankleningen meer om lopende verbouwingen af te betalen. De financiële problemen zijn een gevolg van het wegvallen van toegezegde steun aan ziekenhuizen die onder druk van de overheid aan dure renovaties zijn begonnen.
Met dit bericht nog in mijn achterhoofd lees ik dat uit recent onderzoek van onderzoeksorganisatie Zorgwebmonitor blijkt dat op dit moment 53 verschillende contentmanagementsystemen (cms) worden gebruikt bij de 95 ziekenhuizen. Het verschilt van kleine systemen van plaatselijke leveranciers tot systemen van de grote leveranciers. Er wordt daarnaast gebruik gemaakt van zowel open source systemen als gesloten systemen. Een bont gezelschap dus, zonder enige visie of trend en een standaard is helemaal ver te zoeken.
Daarnaast is vastgesteld dat een groot aantal ziekenhuizen op dit moment in een nieuw leverancierstraject voor hun website zitten. Zij gaven aan niet goed te weten wat voor soort systeem het beste past in hun organisatie. Opvallend is ook dat deze ziekenhuizen zo goed als niet gekeken hebben met wat voor een cms andere ziekenhuizen werken. Ook is er niet of weinig geïnformeerd naar de ervaringen van andere ziekenhuizen.
Ik ken de ict- en software-organisatiestructuur van de ziekenhuizen onvoldoende. Maar als de situatie rond cms'en hiervoor typerend is, kan daar veel geld worden bespaard. Vooral de kleinere ziekenhuizen hebben baat bij samenwerking en kennisuitwisseling. Of gezamenlijke inkoop van bepaalde applicaties en de ontwikkeling van applicaties tussen ziekenhuizen onderling.
Bij de lokale overheden heeft het ministerie van BZK jarenlang, onder de vlag van de ICTU, een groot aantal programmabureaus geïnitieerd die deze overheden helpen. Koepelorganisaties vanuit gemeenten, provincies en waterschappen participeren vaak ook in deze programmabureaus. Het is jammer dat dit nog niet is gebeurd bij de zorgorganisaties.
Het ministerie van VWS en de Vereniging van ziekenhuizen hebben de zorgorganisaties tot op heden zelf hun boontjes laten doppen. Een paar (kwaliteits)kaders, uitgangspunten of een overkoepelende visie zou geen overbodige luxe zijn geweest. Ondanks de groeiende marktwerking in de zorg zou deze concurrentie de samenwerking op niet identiteitgevoelige onderwerpen niet in de weg mogen staan.
Echter, met de aangekondigde bezuinigen is er weinig hoop voor verandering. Wanneer gaat het eerste ziekenhuis echt failliet?
Accountants van PricewaterhouseCooper stelden onlangs dat organisaties met grote transactievolumes, een grote complexiteit in producten, diensten en individuele klantafspraken, een intensieve ICT-ondersteuning en met uitbestede activiteiten een verhoogde kans lopen omzet te laten liggen. Dat zijn bijvoorbeeld ziekenhuizen, transportondernemingen, groothandels, fabrikanten die aan retailers leveren en aanbieders van telecom- en ICT-diensten.
Als oorzaken noemen de accountants: onjuiste levering van producten of diensten of levering tegen een verkeerde prijs, onvolledige, deelleveringen, onjuiste of niet tijdige facturatie, klachten van klanten, disputen over facturen en creditnota’s, problemen met directe leveringen, onjuiste of te hoge kortingen en zelfs verduistering.
Veel van die oorzaken vinden hun oorsprong in de logistieke en administratieve processen, die in verschillende functionele afdelingen plaats vinden. Wat is jouw verhaal als de accountants met lastige vragen voor jouw bureau staan?
Revenue Assurance houdt zich bezig met de vragen waar in de processen de lekken zitten en hoe deze kunnen worden gedicht worden. Uitgangspunt hierbij is dat de orderprocessen van kop-tot-staart, over alle afdelingen en partijen heen, in de greep moeten zijn; procesmanagement over de betrokken functionele afdelingen heen.
Inmiddels zijn er bedrijven die van Revenue Assurance hun ‘core competence’ hebben gemaakt. Zij bieden een financiële bewakingsdienst aan aan organisaties. Door het, op dagelijkse basis, bewaken van de administratieve en logistieke processen worden extra opbrengsten opgespoord. Deze bewaking zorgt voor het alsnog verkrijgen van gemiste inkomsten en voorkomt toekomstige problemen door gerichte maatregelen in de afstemming van processen over afdelingen heen, naadloos aansluitende ICT in de transactieketen en een goede aansluiting van taken en verantwoordelijkheden in de organisatie op basis van concrete doelstellingen. Een van die aanbieders is bijvoorbeeld ValueCare.
Revenue Assurance brengt Operations en Controlling dichter bij elkaar. De controller moet zich verdiepen in de kwaliteit van de logistieke processen en de operations manager in de administratieve organisatie en interne controle. Samen moeten ze zich verdiepen in de vraag of ze dit zelf gaan regelen of uitbesteden aan een gespecialiseerde partij.
Van Vliet, vooral bij de kleine en middelgrote ziekenhuizen en medische laboratoria staat de ICT op MKB niveau. De resultaten van het onderzoek naar CMS-en past geheel bij dit beeld.
Er is net voldoende pragmatisme om de boel draaiende te houden en daarmee houdt het ook op. Effectiviteit en efficiëntie zijn daar geen kernbegrippen. Visie, ambitie, enzovoorts, is afwezig, zelfs als de organisatie het predikaat topklinisch mag voeren (wat overigens ook niet zo veel voorstelt).
Afgekeurde verpleegkundigen, vastgelopen analisten vormen vaak de core van het ICT-personeel. Er is een bepaalde vorm van inteelt en echte ICT-ers worden buiten de deur gehouden. Juist daardoor kunnen de leveranciers en lokale PC-boeren het ICT-beleid meer bepalen dan de hoofden ICT, medisch specialisten en klinisch chemici. Zolang er voor sommige handelingen en bepalingen veel te veel geld gerekend mag worden, stort de boel zelden in. Dus kunnen betrokkenen hun toko, hun belangen beschermen tegen de maatschappelijke belangen.
Hoofden – en directeuren financiën zijn vaak de enige die aandacht hebben voor effectiviteit en efficiëntie en daarmee ook voor die van de ICT. Falen die managers ook, dan gaat het inderdaad goed mis.
In aansluiting op het commentaar van John, hierboven:
Ziekenhuizen zijn het slachtoffer van de als volgt kernachtig geformuleerde commerciële ethiek:
“It is immoral to let suckers keep their money.”
Via de verzekeraars en de fiscus is het echter _ons_ geld. De overheid grijpt echter pas in als iets _echt_ veel geld gaat kosten. Eventjes geduld nog.
Goed nieuws… want ziekenhuizen genezen je niet!
Ze houden je alleen ziek (-> ZIEKEN-huis i.p.v HERSTEL- oord) en maken je alleen maar NOG afhankelijker van de pharmaceutische drugs-delers.
Tip:
Stop al dat gezondheids-zorg en ziekenhuis geld liever in PREVENTIEVE gezondheidszorg.. Geef jonge kinderen (en zelfbewuste volwassenen) op school LES in hoe ze zichzelf GEZOND kunnen HOUDEN. Dan heb je ook geen ZIEKENHUIZEN meer nodig, want die zijn er dan niet meer
Structurele Gezondheids-Kennis-overdracht:
Daar worden de MENSEN pas beter van!