Cloud computing is niet mijn favoriete term. Het heeft een nogal hoog hype-gehalte en is moeilijk scherp omlijnd te definiëren. Echter, 'if you can’t beat them, join them'! Cloud computing is als begrip waarschijnlijk niet meer te elimineren, ook al dachten we dat van kreten als application service provisioning, overigens uit dezelfde stamboom, zo’n tien jaar geleden ook.
Degene die nog niet helemaal aangesloten is op cloud computing moet nu echter wel haast maken. Sinds kort praten we namelijk al weer over de tweede generatie: cloud 2. Eind april kondigden VMware en Salesforce.com hun gezamenlijke VMforce-platform aan. Marc Benioff van Salesforce memoreerde daarbij hoe hij zich in 1999 afvroeg 'waarom is niet elke zakelijke applicatie net zo eenvoudig te gebruiken als de Amazon-website?'. Het antwoord daarop was de geboorte van Saleforce.com. Een platform om zakelijke applicaties als software as a service te ontwikkelen en wereldwijd ter beschikking te stellen. Of heette dat in die tijd toch nog ASP? In ieder geval heet het nu cloud computing. Sterker nog, de eerste generatie was daarvan volgens Benioff cloud 1 dus. Kenmerkend was dat de applicaties web-based waren en via desktops binnen een browser werden opgeroepen. In de achterliggende datacenters werd vervolgens in de loop der tijd steeds meer gebruik gemaakt van servervirtualisatie. Hierdoor werd de benodigde elasticiteit bereikt, ook al zo'n lekker woord.
Nu, tien jaar later, vraagt Benioff zich af 'waarom heeft niet elke zakelijke applicatie dezelfde functionaliteit als Facebook?'. En het antwoord is VMforce, cloud 2 dus. Kenmerkend zijn zaken als geïntegreerde social networking-functies (denk aan Facebook en Twitter) en bediening via mobiele apparaten met touch-bediening. Dat je die applicaties nu ook in Java kunt ontwikkelen is overigens mooi meegenomen. Dit danken we aan de SpringSource-acquisitie door VMware, zo'n half jaar geleden.
Mij is intussen wel duidelijk wat dan 'cloud 3' moet gaan worden. De volgende vraag is namelijk 'waarom is niet elke zakelijke applicatie zo verslavend als World of Warcraft?'. Een groeiende groep van werknemers laat zich overdag betalen om hun werk via zakelijke applicaties uit te voeren en zijn vervolgens tot diep in de nacht bereid hun creditcard te trekken om massieve online games als World of Warcraft te spelen. Het wrange is dat uit onderzoek van ondermeer Byron Reeves van Stanford University blijkt dat er heel veel overeenkomsten zijn tussen de rollen en taken in een onderneming en die in een grootschalige online game. Byron Reeves en Leighton Reed hebben hun bevindingen bij Harvard Business Press gepubliceerd onder de titel 'Total Engagement, using games and virtual worlds to change the way people work and businesses compete'. Een van de aanbevelingen daarbij is om werknemers in hun zakelijke applicaties veel meer directe feedback te geven. Zorg ervoor dat de werknemers weten hoe goed ze het doen en hoe ze bijdragen aan de groepsdoelstellingen. En zorg er ook voor dat iedereen dat binnen de organisatie weet overigens. Dat bevordert team building op basis van een soort natuurlijke selectie.
Een andere aanbeveling is om net als binnen games gebruik te maken van virtueel geld. Geef bijvoorbeeld iedere werknemer een beperkte hoeveelheid virtueel geld. Koppel vervolgens de geldtransactie aan e-mail: je kunt virtueel geld aan iemand geven door dit gekoppeld aan een e-mail te verzenden. Als de e-mail gelezen wordt door de ontvanger gaat het geld in bezit over van zender naar ontvanger. Op deze manier kun je het belang van een bericht verhogen door er een flinke som virtueel geld aan te koppelen. Als je het virtueel geld schaars houdt, creëer je zo een interne marktwerking die de productiviteit binnen een organisatie een enorme impuls kan geven.
De acquisitie van Zimbra door VMware, die volgde op die van SpringSource, komt zo opeens in een ander daglicht te staan. Zou VMware toch stiekem alvast cloud 3 aan het voorbereiden zijn? Just joking…