Drie organisaties voor elektrogevoeligen stappen per direct uit de klankbordgroep van het Kennisplatform Elektromagnetische Velden en Gezondheid (EMV&G). Ze vinden dat dit door de overheid ingestelde platform burgers en professionals niet objectief en betrouwbaar voorlicht over de gevaren van blootstelling aan elektromagnetische velden. De berichtgeving is volgens hen eerder in het belang van producenten dan van burgers.
De Stichting Elektrohypersensitiviteit (EHS), het Nederlands Instituut voor Bouwbiologie en Ecologie (NIBE) en StopUMTS waren lid van een klankbordgroep binnen het Kennisplatform EMV. Dat is in 2007 opgericht in opdracht van toenmalig minister Cramer van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer 'om beschikbare informatie over elektromagnetische velden en de onderzoeken die hiernaar gedaan worden voor professionals en burgers te ontsluiten.'
De vertrekkende organisaties krijgen de indruk dat 'het platform EMV&G niet tot doel heeft om objectieve voorlichting te geven, maar eerder om klachten uit de bevolking te onderdrukken, om daarmee de belangen van de producenten van de nieuwe communicatietechnieken en andere elektronische producten te faciliteren.'
‘Tussen de oren’
De drie organisaties nemen het op voor elektrohypersensitieve personen. Dat zijn mensen die om nog onbekende redenen elektrische velden, magnetische velden en elektrische stromen kunnen voelen, als deze sterk genoeg zijn. Een deel van deze mensen ontwikkelt gezondheidsklachten, die zij toeschrijven aan de aanwezigheid van elektromagnetische velden.
'De kennis en ervaringen van de organisaties worden steeds terzijde geschoven en niet zichtbaar meegenomen in de formele berichtgeving van het Platform', zo melden de organisaties in een persbericht. 'Sterker nog, in het laatste Kennisbericht 1 van het Platform over elektrogevoeligheid wordt de indruk gewekt dat de gerapporteerde problemen vooral 'tussen de oren' zouden zitten. Mensen zouden vooral ziek worden van de angst om ziek te worden en artsen wordt geadviseerd patiënten met ‘vage gezondheidsklachten' die kenmerkend zijn voor onder andere elektrostress door te verwijzen naar de psycholoog en geen aandacht te besteden aan de visie van de patiënt op dit vlak. Dat remt een vrije informatie-uitwisseling en dupeert de elektrogevoelige mens.'
In de “Popular Science” van Februari 2010 een artikel over een elektrogevoelige man die ooit een elite telecom-ingenieur was bij Ericsson.
Meer dan 20 jaar was hij het hoofd van een groep ontwerpers die geavanceerde elektronische circuits (ICs) ontwierpen voor nieuwe telecommunicatiesystemen. Hij werkte met de nieuwste apparatuur, en zat midden tussen de elektronica, de eerste computermonitors (normen daarvoor bestonden nog niet) en de telecom-antenne vlak voor zijn raam.
Hij woont nu in een klein huisje in een natuurgebied 75km van Stockholm tussen de elanden en de beren. Hij is niet meer veel onder de mensen want de menselijke technoligie maakt hem ziek. Hoe ziek? Afgelopen zomer kwam hij een van zijn weinige buren tegen, die zo’n 90m verderop woont. Tijdens hun gesprek ging de mobiele telefoon van de buurman en Segerback kreeg een aanval van misselijkheid. Binnen enkele seconden was hij bewusteloos.
http://www.popsci.com/science/article/2010-02/disconnected
Wat mij opvalt is dat fysici die zeggen: ‘een biologisch effect is onmogelijk,’ juist de ballen verstand hebben van het menselijk lichaam.
Zo is er dr. ing. Hugo Kroeze, die met een hamer, zijn vinger en twee spijkers uitlegt dat niet-ioniserende straling geen DNA-schade zou kunnen veroorzaken.
Hij heeft kennelijk nog nooit gehoord van de Comet Assay test waarmee al in tientallen onderzoeken DNA schade is aangetoond door mobiele telefoniesignalen. Het mechanisme is dan anders (bijv. via vrije radicalen).
Dan de vergelijking met een gloeilamp. Ik moet het eerste meetapparaat nog zien, waarmee men het uitgezonden vermogen van een gloeilamp kan meten op 100 meter afstand. Bij een DECT basisstation is dat echter prima te meten op die afstand.
Aanvulling op de gloeilampvergelijking: het uitgezonden vermogen van een gloeilamp is niet meetbaar op 100m afstand in de gemiddelde woonwijk, met muren etc. ertussen. Dat van een DECT of Wi-Fi basisstation wel.
Ik zeg dat vanuit mijn eigen, onderstaande ervaring:
Ik kon in mijn eigen huis niet meer goed slapen vanaf een vrijdag. ’s Nachts werd ik dan wakker met een scherpe hoofdpijn. Later bleek na overleg met de buren dat ze vanaf de dag daarvoor een draadloos verbonden Xbox hadden geinstalleerd waar ze ’s avonds / ’s nachts op zaten te gamen.
Mijn buren konden dit natuurlijk ook niet weten dus hen treft geen blaam uiteraard. Ze hebben de Wi-Fi voor mij uitgeschakeld en bekabeld.
Later ontdekte ik (via de Stichting EHS) dat er breedbandmeters zijn, bijvoorbeeld een Gigahertz HF-35C meter, waarmee je het hele spectrum goed kan meten. Eerst zat ik te kijken op mijn laptop met Wi-Fi kaart, maar daarop zag ik alleen de access points dus juist niet het WiFi-verkeer van de Xbox client.
Punt is, dat radiostraling op een heel andere manier door materialen heendringt dan zichtbaar licht. En dus ook prima een ander effect kan hebben op het menselijk lichaam.
Ik zit hier alle reacties door te lezen en wat me opvalt is dat juist degenen die “geloven” in elektrohypersensitiviteit met overtuigende wetenschappelijke bewijzen komen. De ongelovigen komen alleen met krachttermen en politiek geblaat. Ik stoor me met name aan “Ton Strik”, die suggereert dat hij kennis van zaken heeft, maar zich toch in basale politieke kreten uitdrukt. Graag zou ik deze alleskunner eens aan de tand voelen als het gaat om zijn “rudimentaire” kennis van zaken. Zelfs al zouden de mensen waarmee hij gesproken heeft regelrechte sukkels zijn, dan nog is daarmee het wetenschappelijk bewijs niet weerlegt. Don’t kill the messenger, maar kom met een wetenschappelijke onderbouwing! Hard brullen baat niet als je publiek wel kennis van zaken heeft…
Ik lees wat losse opmerkingen over mogelijke mechanismen die een oorzakelijk verband tussen genoemde stralingsbronnen en gezondheidseffect zouden kunnen veroorzaken.
Ten eerste wordt gezegd dat straling van DECT-basisstations bepaalde chemische reacties in gang kan zetten, die anders niet zouden plaatsvinden. Het gaat dan m.i. over het activeren d.m.v. het toevoegen van energie. De energie per stralingsdeeltje voor 2 GHz is 3000x kleiner dan de energie die de moleculen in het menselijk lichaam *elk* hebben ten gevolge van de heersende temperatuur (37 Celsius). Met andere woorden, als deze reacties door DECT-straling in gang worden gezet, dan worden zij in veel hoger tempo door de reeds aanwezige lichaamseigen moleculen veroorzaakt.
Ten tweede wordt gezegd dat er geen meetapparaat zou zijn dan de straling van een gloeilamp op 100 meter afstand zou kunnen detecteren. Echter, een gloeilamp op deze afstand is voor het menselijk oog eenvoudig waarneembaar en daarmee detecteerbaar. Bovendien is het menselijk ook nog niet eens de meest gevoelige detector.
Ik blijf er dus bij dat, uitgaande van de bekende mechanismen, wanneer een DECT-basisstation schadelijk is voor de gezondheid, dat een gewone gloeilamp dat dan ook zou moeten zijn. Gezien de enorme blootstelling van de mens aan licht uit gloeilampen over de laatste 100 jaar, zou een eventueel negatief gezondheidseffect allang bekend moeten zijn. Het wachten is op de ontdekking van mechanismen die het betoogde effect kunnen verklaren, zeker een Nobelprijs waard zou ik zeggen!
Beste gelijkrichter (rectifier),
Zoals dr. ir. David (mijn respect voor zijn verhaal) al schrijft in zijn aanvulling, hij bedoelt dat de straling van een gloeilamp niet door een muur heen gaat en die van een DECT wel. Het elektromagnetisch spectrum is breed, en eigenschappen varieren met de frequentie, zoals je weet.
Zo zijn er nog wel een paar verschillen te bedenken.
De conclusie ‘als een DECT schadelijk is, dan een gloeilamp ook’ is dus te kort door de bocht.
Ook het denken in termen van ‘de energie is kleiner dan de thermische energie, dus kan er geen biologisch effect zijn’ is te simpel.
Ik wil wedden dat je mond openvalt bij het lezen van deze special issue van de Elsevier Pathophysiology:
http://www.journals.elsevierhealth.com/periodicals/patphy/issues/contents?issue_key=S0928-4680%2809%29X0003-9
Zwitserse UMTS-onderzoekgegevens nog steeds geheim !
HAAKSBERGEN – Is een gezondheidsraadbericht welke steunt op voor de burger geheim gehouden onderzoeksinformatie rechtstaatwaardig ?
Het Zwitsers onderzoeksrapport, de nulpuntmeting, ruwe computerdata, overzicht gebruikte meetapparatuur, ijkdata, enz zijn nog steeds niet openbaar. Er is alleen een publicatie in een Amerikaans tijdschrift. De onderliggende stukken van het COFAM-onderzoek in 2003, uitgevoerd door TNO, zijn wel openbaar. Zie voor meer informatie onder chronologisch overzicht Zwitserse publicatie na 6 juni 2006 en zie de correspondentie die is gewisseld tussen ons kantoor en de bewindslieden Van Geel en Brinkhorst alsmede zie de briefwisselingen die wij hebben gevoerd met de VNG, welke U kunt lezen op http://www.stopumts.nl.
Naast de site van WEO en het Milieumeldpunt vindt U ook onafhankelijke informatie op http://www.milieuziektes.nl Niemand in Nederland heeft het recht om U onvrijwillig permanent elektromagnetisch te bestralen. Gemeentebesturen behoren niet in ganzenpas achter de Staatssecretaris van VROM aan te waggelen doch dienen aan de gezondheidsbelangen van de inwoners van de gemeenten een groter gewicht toe te kennen dan aan de financiële en commerciële belangen van de telecomindustrie. Spreek Uw gemeentebestuur er op aan dat zij geen willoos werktuig dienen te zijn in handen van anderen.
De VNG is wel contractpartij in het antenneconvenant doch niet Uw gemeente. Overigens is uit de stukken niet gebleken dat de leden (de gemeenten) bij ledenvergadering een besluit hebben genomen, laat staan een meerderheidsbesluit waardoor de VNG zich contractueel mocht (laten) binden. Elke inwoner van de gemeente dient zijn/haar gemeentebestuur daarop schriftelijk te bevragen. Indien de VNG onjuist heeft gehandeld behoren de leden (gemeenten) het lidmaatschap van de VNG op te zeggen. Het is niet gebleken dat de telecomproviders een verzekering hebben weten af te sluiten ter dekking van gezondheidsschade tengevolge blootstelling aan elektromagnetische straling/velden van de bevolking.
De adviezen van de Gezondheidsraad (commissie elektromagnetische velden ) en het jaarbericht 2006 kunnen niet dienen als onderbouwing van gemeentelijke beschikkingen t.a.v. gsm/umts/hsdpa-mast bouwvergunningverleningen omdat de adviezen/berichten steunen op niet transparante onderzoeksresultaten. Zie ook chronologisch overzicht na Zwitserse publicatie vanaf 6 juni 2006 op http://www.stopumts.nl
Beste dynamo (alternator),
Het feit dat de straling van een DECT een muur passeert betekent niet dat deze ‘krachtiger’ zou zijn. Sterker nog, het ongehinderd passeren betekent juist dat er geen interactie is tussen de straling en de materie en dit is een voorwaarde voor het optreden van veranderingen in die materie.
Mijn opmerking over de energie per stralingsdeeltje betekent dat er geen ioniserend effect kan optreden, en dit is een voorwaarde voor het in gang zetten van een chemische reactie. Ultraviolet licht zoals van de zon heeft dit effect wel en dit onderscheidt zonnelicht van het licht van de gloeilamp. Wat overblijft is het individuele effect van de electrische en magnetische velden. Ik lees in het artikel ‘Electromagnetic fields stress living cells’ over drempelwaarden van een microTesla. Welnu, als dit werkelijk waar is, dan zou ik niet alleen de gloeilamp, maar ook de magnetiche velden opgewekt door de electrische bedrading in het huis meenemen in de beschouwing. Soortgelijk voor de electrische velden van de huisinstallatie.
Voor beiden geldt dat de negatieve gezondheidseffecten hiervan allang bekend zouden moeten zijn, gezien de enorme blootstelling van de mens over de afgelopen 100 jaar. Denk eens aan electrische lassers, die elke werkdag omgeven worden door stroomgeleiders die tientallen amperes voeren en een vonk trekken met een vermogen van een kilowatt waarin vrijwel het hele electromagnetische spectrum voorkomt (denk aan de eerste vonkzender van Hertz). Mij is niet bekend dat deze beroepsgroep ten gevolge van deze invloed een gezondheidsrisico loopt dat uitgaat boven die van niet-electrische lassers. Of zouden zwakke EM-velden een grotere invloed op de gezondheid hebben dan sterke?
Kijk eens op http://www.milieuziektes.nl
Onder Nieuws.
Er zijn veel mensen die hinder ondervinden van elektrosmog, en dan nog wel van zeer lage doseringen.
Dat wordt fysiek ervaren.
@Rectifier,
Het blijkt toch uit wetenschappelijke studies dat sommige elektriciteitswerkers ziektes kunnen ontwikkelen ten gevolge van blootstelling aan (laagfrequente) magnetische en elektrische velden. Zie:
http://nohra.nhri.org.tw/EMF/Armstrong_Am.%20J.%20Epidemiol_1994.pdf
“Association between Exposure to Pulsed Electromagnetic Fields and Cancer in Electric Utility Workers in Quebec, Canada, and France”
The authors report the association between exposure to pulsed electromagnetic fields (PEMFs) and cancer in a nested case-control study of electric utility workers in Quebec, Canada (follow-up, 1970-1988), and France (follow-up, 1978-1989), among whom 2,679 cases of cancer were identified.”
…
“There was a clear association between cumulative exposure to PEMFs and lung cancer, with odds ratios rising to 3.11 (95% confidence interval (Cl) 1.60-6.04) in the highest exposure group (84 cases). ”
Groet van Dynamo