Ict'ers vinden het belangrijker dan andere werknemers dat een organisatie flexwerken mogelijk maakt. Dit blijkt uit onderzoek van Kelly Services. 15 procent van de ondervraagde ict'ers vind de mogelijkheid om thuis te werken van groot belang bij de keuze voor een nieuwe werkgever. Voor 64 procent van de ict'ers weegt de mogelijkheid zeker mee in het besluit om al dan niet bij de huidige werkgever te blijven. Voor 21 procent van de ict'ers is de mogelijkheid tot flexwerken niet relevant.
Het contrast met andere werknemers is vooral in de laatste categorie opvallend: 38 procent van de Nederlandse werknemers geeft aan dat de mogelijkheid tot flexwerken voor hem geen reden is om bij zijn huidige werkgever te blijven. Iets meer dan 10 procent vindt de mogelijkheid wel erg belangrijk en voor de helft van de Nederlandse werknemers weegt de mogelijkheid mee in zijn besluit.
Volgens Computable-expert Fred van Berk, directeur van Arrendum Detachering is dit verschil in opvattingen terug te voeren op het recente tekort op de ict-arbeidsmarkt. 'De gemiddelde ict'er is een redelijk vrijgevochten persoon. Door de tekorten die bestonden binnen de ict-sector kon en mocht alles. Dit recente verleden heeft nog steeds zijn weerslag. De meeste beroepen hebben nooit de mogelijkheid gehad te flexwerken. De ict'er daarentegen, kon zijn laptopje thuis prima aansluiten.'
Remote beheer
Ook volgens Computable-expert Ron van der Kleij van KVL Inspiratie Technologie leent de ict-sector zich goed voor flexwerken. 'Met de huidige technieken is remote beheer al goed geregeld. Het ontwikkelen van software kan bovendien ook worden gedaan op een laptop, die geschikt is om thuis te gebruiken.' Bovendien zijn ict'ers volgens hem vaak al goed op de hoogte van nieuwe ontwikkelingen. 'Ict'ers weten wat er mogelijk is op het gebied van thuiswerken en op welke manier zij resultaten kunnen terugkoppelen naar de werkgever. Zeker voor ict'ers die werkzaam zijn in de detachering biedt flexwerken een uitkomst. Deze reist vaak veel en staat steeds meer in files.'
De Kelly Global Workforce Index is een jaarlijks onderzoek dat meningen over werk en werkplek onderzoekt onder verschillende generaties uit verschillende landen. Ongeveer 134.000 mensen uit Europa, Noord-Amerika en Azië hebben meegewerkt aan het onderzoek.
Ik had een vaste baan als vormgever bij een non-profit organisatie, bij de hoofdvestiging in Rotterdam. Zeker de helft van de medewerkers kwam van heinde en ver naar de stad en een ander deel was ‘meeverhuisd’ met hun werk, maar waarom dat niet gewoon op een makkelijk bereikbare plek mét parkeerruimte kon, is me nooit duidelijk geworden.
Bedrijven gaan het liefst midden in een zo groot mogelijke stad zitten, want dan heb je het gemaakt. Dat werknemers er des te langer over doen om van en naar hun werk te komen is hun probleem niet. Files, gebrek aan parkeerruimte, vieze metro’s, wachten in de regen op de bus, treinen die te laat komen..
Ik werkte voor reclamebureau’s en die zitten graag in Amsterdam. Ik ging zondagavond al op pad, sliep in de buurt omdat ik anders nooit op tijd ter plaatse kon zijn.
Klanten stonden er op dat ik fysiek aanwezig was, want ‘dat praat makkelijker’. Voor tien minuten overleg met de art director laten ze je als webdesigner vier uur in de auto zitten.
Op enig moment ben ik dit gewoon gaan weigeren. Als je me in wil huren, mail je me de bestanden maar en praat je maar tegen door de telefoon. Ik was ook altijd bereid om een keer langs te komen ter kennismaking of voor een bespreking, maar de praktijk leert dat potentiële klanten die je eerst willen zien, je uiteindelijk nooit inhuren.
Klanten die me al kennen, bleven me toch wel inhuren. Freelancers krijgen geen reisvergoeding dus dit heeft me de laatste jaren duizenden kilometers en heel wat aan autokosten bespaart maar vooral: Dagelijks uren aan verspilde tijd en heel wat file-frustratie.
Ik begrijp ook wel dat niet iedereen fulltime thuis kan werken, maar als ik zelf het initiatief niet genomen had, zou ik de rest van m’n leven dagelijks in de auto zitten, terwijl het in mijn geval totaal overbodig is. Als het aan de meeste werkgevers ligt, verandert er nooit wat.