Offshoring verliest aan populariteit. De it-omgeving bij organisaties verandert sterk en mede daardoor loont het niet langer om activiteiten uit te besteden aan organisaties in het buitenland.
Organisaties schakelen vooral offshoring-aanbieders in om kosten te besparen op het gebied van arbeidsuren en faciliteiten. Door de toenemende complexiteit van it-architecturen lukt het hen echter niet om deze kostenvermindering werkelijk te realiseren. Organisaties moeten op zoek naar andere manieren om de kosten te drukken.
Geen resultaten
De complexiteit van it-omgevingen neemt toe. Veel organisaties maken gebruik van diverse applicaties en systemen die vaak ook nog eens deels of volledig geïntegreerd zijn. Daardoor wordt het moeilijker om activiteiten uit te besteden. Bedrijven zien steeds vaker dat offshoring niet de beloofde resultaten oplevert en zoeken naar alternatieven om besparingen te realiseren. Verwacht wordt dat it-automatisering het gat zal dichten dat offshoring open laat, en daarmee de grote efficiency-trend wordt op het gebied van it.
Dat de neergang van offshoring in volle gang is, blijkt onder andere uit onderzoek onder cfo's door BDO Seidman in 2009. Hun Technology Outlook Survey geeft aan dat 42 van de honderd ondervraagden it-activiteiten uitbesteedt in een ander land. In 2008 was dit nog bijna 80 procent. Een vermindering van bijna de helft.
De volwassen generatie automatiseringstechnologieën zal een grote rol spelen in het dichten van het gat dat offshoring achterlaat. Hiermee realiseren organisaties namelijk wel de beoogde kostenbesparingen. Bovendien biedt het de mogelijkheid om de it-activiteiten binnenshuis te houden in plaats van de touwtjes uit handen te geven, zoals met offshoring het geval is. Dit helpt om it beter af te stemmen op bedrijfsprocessen en optimaal gebruik te maken van de aanwezige it-infrastructuur.
Vermindering van kosten
De meest voor de hand liggende redenen om te kiezen voor it-automatisering zijn de behoefte van organisaties om kosten te besparen en de verbeterde serviceniveaus en -mogelijkheden die het oplevert. It-specialisten worden door de recessie gedwongen om extra zuinig te zijn met budgetten en tegelijkertijd optimale resultaten te behalen. Hierdoor worden it-plannen tot het bot toe uitgekleed. Tegelijkertijd wordt van it-organisaties gevraagd om meer te leveren voor minder en business-innovatie te realiseren met kostenvermijdende strategieën. Deze procedures kosten bestaande it-medewerkers die taken nog handmatig uitvoeren veel tijd, waardoor ze nauwelijks tijd overhouden voor strategische it-activiteiten.
Onderzoek dat UC4 verrichtte in 2009 laat zien dat it-afdelingen gemiddeld één dag in de week besteden aan standaard it-beheertaken. Dit is een duidelijk voorbeeld van verspilling van kostbare tijd van stafleden aan relatief eenvoudige, terugkerende taken die ook uitgevoerd kunnen worden door workload automation-technologie. Volgens een onderzoeksrapport geschreven door Enterprise Management Associates kost het organisaties gemiddeld acht extra it-medewerkers om deze standaard it-taken te verrichten zonder automatisering. Verder geeft 77 procent van de respondenten aan dat automatisering de winstgevendheid van het datacenter vergroot.
It-mederwerkers en -beheerders zien in dat automatisering winstgevend is, maar kunnen het niet uitvoeren door gebrek aan lange termijnperspectief. Dit is tevens te zien in de resultaten van een onderzoek onder leden van de Oracle Applications User Group (OAUG). De meerderheid ziet automatisering van it-processen als een goede manier om kosten te besparen, maar vaak worden ze belemmerd door budgetbeperkingen als gevolg van de economische situatie en financiële onzekerheid. Ruim 60 procent geeft aan simpelweg niet over het budget te beschikken om automatiseringsoplossingen in te zetten.
Toenemende complexiteit
De belangrijkste reden voor neergang van offshoring is tevens de oorzaak van de opmars van it-automatisering; de toenemende complexiteit van it-omgevingen. Enterprise-systemen worden steeds diverser doordat organisaties gebruikmaken van oplossingen van veel verschillende leveranciers, bijvoorbeeld voor enterprise resource planning, customer relationship management en salesforce automation. Bovendien zijn ook de it-architecturen aan het veranderen. Steeds vaker wordt geconsolideerd naar virtuele platforms en gekozen voor externe cloudgebaseerde technologieën voor de business dienstverlening. Hierdoor worden niet alleen de infrastructuren complexer maar ook de it-processen, aangezien er gebruik wordt gemaakt van meerdere applicaties. Dit maakt offshoring aanzienlijk ingewikkelder waardoor de kosten oplopen en het niet langer loont om activiteiten uit te besteden.
De toenemende complexiteit van it-omgevingen bemoeilijkt bovendien het it-beheer en maakt het lastig om overzicht te bewaren. Uit het eerder genoemde OAUG-onderzoek blijkt dat driekwart van de respondenten moeite heeft om processen die gebruikmaken van meer dan één applicatie te monitoren en beheren. Van deze groep geeft zelfs 57 procent van de respondenten aan dat dit merkbaar is in de bedrijfsresultaten. Dit zorgt onder andere voor vertraging in de time-to-market of de mogelijkheid om applicaties en processen te integreren.
Eenvoudige, standaard it-taken kosten it-afdelingen dus steeds meer tijd en het draaiend houden van systemen kost veel waardevolle resources. Om nog maar niet te spreken over de service level-benodigdheden. Automatiseringstechnologie voor traditionele job scheduling kan niet tegemoet komen aan de mate van complexiteit die veel systemen tegenwoordig vereisen. Statische, gestructureerde scheduling is niet meer van deze tijd. Vandaag de dag hebben we te maken met it-omgevingen met duizenden processen en events die van invloed zijn op elkaar. Deze moeten worden benaderd binnen de juiste context en het moet duidelijk zijn hoe de it-infrastructuur erdoor wordt beïnvloed. Wat organisaties nodig hebben, is automatiseringstechnologie met real-time intelligentie en een snelle implementatie. Dit maakt real-time monitoring en analyse van it-processen mogelijk en biedt organisaties de mogelijkheid om hybride omgevingen te verbinden en automatiseren voor een probleemloze integratie. Dit zorgt voor een verbeterd inzicht in processen, optimale beheermogelijkheden en goede controle over het succes van transacties. Zonder deze real-time integratie heeft de it-afdeling geen inzicht in de impact van bedrijfsprocessen op de volledige organisatie.
Waar de tekortkomingen van offshoring steeds beter zichtbaar worden, laat it-automatisering zien berekend te zijn op de nieuwe behoeften van it-afdelingen en organisaties. Offshoring verliest duidelijk aan populariteit. Het duurt niet lang voordat it-automatisering het gat zal dichten dat offshoring achterlaat.
Lennaert de Jong, salesmanager Benelux en Nordics bij UC4 Software
Kijk eens aan.
Bedank Lennaert, mijn weekeinde is weer helemaal goed !
IT’er
Waarom is je weekend nu weer helemaal goed?
Ik ben het wel een beetje met je eens hoor, Off shoring levert inderdaad steeds minder besparing op maar het neemt niet weg dat voor 1 FTE in Nederland er 4-5 in India “werkzaam” zijn. Ik heb zelf ook voor India Off shore bedrijven gewerkt en ik kan je melden dat ze nog steeds volgens de oude Engelse traditie zijn doorspekt met Bureaucratie, geen verantwoording nemen, geen NEE durven zeggen, en vooral nog steeds profiteren van de Kenniswerkers regeling hier in Nederland. Alle zogenaamde Indiase Expats die meestal in Amsterdam in corporate appartments wonen betalen namenlijk nooit meer dan 30% belasting in het Toptarief.
Dit belastingvoordeel is eigenlijk een vals concurrentiebeding, zeker als er gewerkt voor met formele Tender procedures. De belastingbetaler betaalt dus indirect wel degelijk mee…
Maar aan de andere kant hebben wij allemaal boter op ons hoofd, want met name de Global IT bedrijven kunnen niet meer zonder India, organisaties als Cap Gemini/Logica/IBM/CSC etc. hebben tegenwoordig meer Indiers op de Pay rol dan Europeanen!
Mijn ervaring met offshoring, en veel van mijn ex-collega’s, bij een grote Nederlandse telecombedrijf is/was hetzelfde. Echter het hoger management denkt het vaak beter te weten dan de mensen die direct met de complexiteit te maken hebben binnen de ICT projecten. Naast de complexiteit speelt natuurlijk de communicatie hier in een grote rol. Uit ervaring weet ik dat als je zelfs alle ICT project expertises bij elkaar in een gebouw zet dat er dan nog veelal communicatie verstoringen aanwezig kunnen zijn van allerlei aard. Ga je op afstand communiceren dan wordt het probleem alleen maar groter ondanks alle voorhanden zijnde communicatietechnieken. Er is en wordt hierdoor dan ook veel geld over de balk gesmeten los van de frustraties die dit kan opleveren bij betrokken medewerkers. Daarom wordt het weer tijd dat het lijnmanagement weer beter luistert, faciliteerd en samenwerkt i.p.v. achter hun, door het hoger management opgelegde, targets aan te hollen. Tevens blijkt dat een te verkrijgen hogere efficiëncy vaak misbruikt wordt ten koste van een hogere kwaliteit: minder handjes moeten meer doen. Je hebt hier namelijk ergens een optimum in het proces.
Ik denk dat het een illussie is dat offshoring minder belangrijk wordt, maar onderschrijf wel dat je zeker niet alleen dom werk moet offshoren, want juist dat werkt niet. Dom werk moet je automatiseren en verder moet je gewoon daar je talent zoeken waar de verkrijgbaarheid het grootste is, en dat is in India en China. En dan moet je het natuurlijk wel een beetje goed organiseren. Het zijn namelijk net mensen daar.
Waarschijnlijk moeten we gewoon accepteren dat uitbesteden (of dat nou on-shore of offshore en in-company of extern gebeurt) met zich meebrengt dat je zelf ook nog beheeractiviteiten moet blijven uitvoeren. De kunst van het loslaten zit in het durven zoeken van het juiste niveau van controle (en actief leveren van input). Het vereist (blijkbaar) visie en lef om niet als een kip op het uitgebroede ei te blijven zitten.
Automatiseren van de standaard activiteiten brengt ons in een “vicieuze cirkel”: ook die geautomatiseerde oplossing moet immers beheerd worden, en de content moet up-to-date gehouden worden.
Ik betoog dan ook dat de content verantwoordelijkheid bij de content eigenaar (meestal wij in NL) ligt, en dat de integratieve technische en functionele beheer verantwoordelijkheid (eventueel op termijn) in India of China moet kunnen worden belegd. De resterende benodigde nederlandse uren moeten we niet zien als kosten maar als added value, de indiase uren als productiemiddel.
De business case voor offshoring komt vanzelf (laat dat maar aan prijsdruk en consultative selling van Indiase partijen over), het is aan ons om de angst overboord te zetten en randvooraarden te gaan scheppen.
@Wouter
Waarom mijn weekeinde ineens goed is ?
Omdat eindelijk het besef begint door te dringen dat off-shoring veelal niet in staat is de beloftes waar te maken. Na jaren van kritiekloze propaganda betreffende off-shoring (maastal lovende stukjes geschreven door belanghebbenden of verkopers die nog nooit op een IT werkvloer zijn geweest) dringt via dit baanbrekende artikel eindelijk het besef door dat de kwaliteit van offshoring onder druk staat omdat IT-oplossingen nu eenmaal niet statisch van karakter zijn.
Als freelancer heb ik veel moeten werken met offshore partijen en heb dat altijd als frustrerend ervaren. Heel, heel af en toe, sprak je met iemand die zich bewust was van de zakelijke context waarvoor de IT systemen bestonden, de functie van die systemen en de betekenis ervan voor de klant. Het gros van het off-shore personeel werkte gewoon periodiek een lijstje af en voerde wat handmatige checks uit. Het programmeerwerk dat ik gezien heb, zat vol met fouten en slechte keuzen. Op performance van de programmatuur werdt zelden getest waardoor fouten pas in de productieve fase naar boven kwamen. Natuurlijk weet ik dat sommige bedrijven dat wel goed hebben geregeld, maar ik heb het hier over multinationals en grote SAP installaties.
Verder heb ik Indiers gezien die hier gedurende 1 jaar worden geimporteerd onder het mom van “ze komen hier alleen om 1 jaar te observeren” (want strikt gesproken mogen ze namelijk in Nederland niet werken) en dan gaan ze weer naar huis. Deze mensen verdienen netto ongeveer 300 euro per maand (!) en leven vaak met drie of meer in een klein appartement of goedkope huurwoning. Er werd een kwart container met levensmiddelen uit India meegestuurd. De facto werken deze mensen gewoon en worden ze misbruikt als IT-gastarbeiders. Als zij na een jaar weer naar India teruggaan, verhuist het werk mee en kan er in Nederland weer wat op personeel worden bezuinigd. Dat is de praktijk die ik ken.
Verder zie ik het verlies van vakkennis ten gevolge van off-shoring. Ervaren beheerders die meer en meer van de praktijk losgekoppeld worden en instructies moeten schrijven voor de off-shore partij of slechts controle moeten uitvoeren op werk dat zij zelf vroeger uitvoerden. Veelal stromen ze door naar de functie van change coordinator/planner/architect en raken ze na een tijd hun praktische skills kwijt.
Verder is er nog het principiele argument. Persoonlijk geloof ik in localisatie. Bedrijven die zich in een gebied of regio vestigen moeten mensen aannemen uit dat gebied en die niet vervangen door goedkopere arbeidskrachten uit een anderdeel van de wereld. Door het kiezen van de plaats van vestiging zijn zij ‘stakeholders” geworden van die regio en hebben zij ter plekke een maatschappelijke verantwoording.
In de VS was het besef er al veel eerder dat OUTS!ourcing niet functioneert. Zet een Limburger naast een Amsterdammer, vermenigvuldig hun onderlinge verwonderingen en spraakverwarringen met 1000 en besef dan waarom het communiceren van specificaties totaal niet werkt tussen nederland en india of een ander OUTS!ourcingland. Lees Deborah Tannen er eens op na.
Managers rekenen zich heel graag rijk. Helaas zijn ze zelden deskundig en verwaardigen ze zich niet enig contact te onderhouden met de werkvloer. Ze jagen korte termijnwinsten na, dat heeft zich overduidelijk gemanifesteerd in de financiële crisis. Dit korte termijndenken heeft ook in de ICT diepe sporen achtergelaten. Het heeft er toe geleid dat in voorheen qua ict-kwaliteit zeer goede organisaties men de laatste jaren afziet van het op niveau opleiden van de nieuwkomers. De good-old Volmac of Raet trainingen, zijn al heel lang geen gemeengoed meer. Daardoor is ook binnen die organisaties de uniformiteit van werken en de overdraagbaarheid van werk, teruggezakt naar een fractie van het niveau dat vroeger normaal was.
Gestructureerd werken is vervangen door uitgesproken broddelwerk. Er is geen enkele hbo/universiteit oid die mensen opleidt tot methodisch werkende en dus onderling gemakkelijk uitwisselbare systeemontwikkelaars. (erger, als je dan al eens een syllabus in handen krijgt die over het klassieke werk gaan, dan staat het droevig genoeg bol van onjuistheden) De overheid verzuimt ook om in de eigen organisatie standaards af te dwingen. Vroeger waren die standaars er wel.
Voor alle ongestructureerde betweters en managers: je kunt niet weten wat je niet weet.
Het is tijd om qua methodisch werken, de bakens weer eens fors te verzetten, de instabiele hobby platforms te verlaten en weer eens kwaliteit neer te zetten! Daar begin je mee door mensen te trainen en te zorgen dat de neuzen dezelfde kant op staan.
Al jaren wordt er door grote organisaties geoutsourced naar de India, Zuid-Africa, Manilla, Brno, Bratislava en meer van dat soort oorden. Dat geldt ook voor het beheren van IT infrastructuren. Dat moet haast wel volgens het huidige legioen spreadsheet managers bakken met geld opleveren.
Op papier lijkt dat misschien zo, maar de praktijk is weerbarstigger. Een aantal factoren op een rij in een willekeurige volgorde:
1.
In een poging de organisatie beheerbaar te houden, wordt het werk in vele hokjes opgeknipt, waardoor het overzicht ontbreekt. Mensen kunnen / mogen niet meer, bij problemen heb je vele partijen nodig en door de toegenomen burocratie / communicatie wordt een organisatie vreselijk stroperig en duurder.
2.
De kwaliteit van de dienstverlening kelderd meestal dramatisch. Daar waar gebruikers een proactieve / meedenkende persoon (binnen een goed functionerend team) verwachten, worden ze nu veelal geconfronteerd met goed bedoelende personen die niet meer kunnen / mogen.
3.
Binnen het hele rekenmodel vergeet men de toegenomen kosten bij andere afdelingen mee te rekenen. Eindgebruikers gaan weer zelf prutsen, omdat de helpdesk steeds beroerder wordt en in een poging processen te versnellen wordt uitgebreid geescaleert, waardoor de kosten weer stijgen.
4.
Om de processen in de hand te houden neemt de burocratie en daarmee de overhead sterk toe (en daalt dus ook de mogelijke besparing).
5.
Het overzicht door personen over het hele proces daalt, waardoor het inzicht benodigd voor het oplossen van problemen / constateren van knelpunten daalt. De organisatie verwordt meer en meer tot een incident gerdreven moloch.
Zo kan ik nog wel even door gaan.
Het is te hopen dat men beter gaat nadenken, echter ik vrees het ergste. Ook voor managers geldt helaas, dat ze steeds minder weten waar ze mee bezig zijn en maar achter de baas aan hobbelen, of gewoon door hun bazen gedwongen worden.
Maaaaaar, we blijven hopen.
Offshoring is wat het altijd was en zal zijn: een ideologisch gemotiveerde politieke stroming die weinig met de uitvoering te maken heeft
… maar als courante economische ideologie onweerstaanbaar voor het losgekoppelde management dat het in veel bedrijven (maar niet in alle!) nu eenmaal voor het zeggen heeft.