Het internet zorgt voor het steeds efficiënter verbinden van mensen en organisaties. Het gaat sneller dan speed dating; voor je het weet heb je er op een dag weer tien Linkedin-, Facebook- of Twitter-vrienden bij die online willen connecten. Daarnaast verschuift de handel van de straat naar online. Hoewel ik al jaren internetondernemer ben vraag ik mij af of dat wel gezond is voor ons zelf en de ontwikkeling van onze maatschappij.
Al sinds 1979 werk ik met computers; een paar jaar daarna ontdekte ik het internet. Sinds 1994 ben ik professioneel in verschillende rollen aan het werk met het ontwikkelen van zakelijke toepassingen waarbij internet een rol speelt. Het internet blijkt van oorsprong een afkorting van inter-net-working. Internet was bedacht om efficiënter en zekerder te kunnen communiceren (werken).
Inter-net-werken doet meer verbinden dan gewenst; er gaat meer spam over het internet dan bruikbare e-mail (ISP's filteren meer dan 90 procent spam), waaruit maar blijkt dat niet elke potentiële online verbinding door beide partijen gewenst is. Dat ongewenst spammen verboden is, schijnt niet tot iedereen te zijn doorgedrongen. Daar waar het wel is doorgedrongen wordt hard gewerkt om alternatieve kanalen in te zetten. Sociale netwerken zijn daarin een goede kandidaat.
Veel fysieke winkels hadden het zwaar in december. Vanwege het slechte weer verschoof een groot deel van de omzet naar online. De wereld wordt onpersoonlijker en wellicht wordt het straks door het sluiten van de fysieke winkels ook ongezelliger op straat.
Sociale communities via internet en online winkelen hebben het risico in zich dat we efficiënter én vaker 'niks' tegen elkaar zeggen. Persoonlijk vind ik dat we weer wat meer sociaal moeten netwerken in plaats van sociaal inter-net-werken. Ik vind het leuker om met een paar relaties een biertje in een kroeg te drinken dan met iedereen op de wereld sociaal via het inter-net-werk op zijn eigen bank. En dan is het natuurlijk prima om foto's daarvan weer online via de sociale netwerken te delen met diegenen die thuis wilden blijven.
Recent hoorde ik over een collega-ondernemer die heel bewust de toegang tot internet binnen zijn organisatie had geminimaliseerd. Hij heeft wel een website en binnenkort een webshop. Met veel respect vernam ik de reden; ook hij heeft liever dat zijn medewerkers 'normaal' met elkaar communiceren.
Dat internet pas sinds 1969 bestaat, verschaft mij in elk geval de zekerheid dat mijn ouders elkaar via het traditionele, sociale circuit hebben ontmoet. Ik behoor dus nog tot een generatie die weet wat live ontmoeten is. Vrijwel alle 'vrienden' in mijn online sociale netwerken ken ik persoonlijk; degene die ik nog niet persoonlijk ken ga ik binnenkort ontmoeten en diegenen die ik al heel lang niet heb gezien ga ik dit jaar eens bellen. Een nieuwe tv heb ik laatst online aangeschaft; de nieuwe fotocamera voor ons gezin en mijn nieuwe telefoon met sociale (bel)functie ga ik toch maar kopen bij de zaak in het plaatselijke winkelcentrum.
Daarnaast blijft ik op pad gaan om mensen te ontmoeten, maar natuurlijk wel nadat ik online heb gecheckt of mijn 'counterpart' aanwezig is. Hopelijk draag ik hiermee een beetje bij aan het voorkomen dat de echte connectie tussen mensen verloren gaat. Gewoon omdat het prettiger voelt om met mensen te communiceren dan met het toetsenbord en de muis. Of ben ik nu heel ouderwets…?
Luuk Roovers
Directeur
Vicus eBusiness Solutions
Het sociale aspect van een “face to face” gesprek wordt nogal eens onderschat. Bij een geschil werkt het beter even naar die persoon toe te lopen en onder het genot van een bak koffie even het geschil bij te leggen, dan een eindeloze mailstorm te ontketenen met de halve directie op de CC lijst…..
Beste Luuk, off- en online contact uit mijn netwerk. Ik laat me online niet uit over de vraag of je ouderwets bent. Het aantal smileys dat ik zou gebruiken om mijn mening te nuanceren is niet bevorderlijk voor de leesbaarheid van mijn antwoord. 😉 Dit geeft direct de beperking aan van online (non-verbale) communicatie.
Daarnaast ben ik benieuwd of je collega-ondernemer, die heel bewust de toegang tot internet binnen zijn organisatie heeft geminimaliseerd, dit in overleg met zijn medewerkers heeft gedaan en wat hun reactie hierop was.
Ik wacht op je telefoontje! 🙂
Beste Luuk,
Velen met jou vragen zich volgens mij af of persoonlijk contact niet beter is en meer gewenst. Persoonlijk heb ik mij die vraag al vaak gesteld. Ik ben directeur van een IT bedrijf en heb veel met e-mail en internet te maken. Ik merk dat ik bewuster om ga met de keuze die je hebt. Soms is een vraag snel gesteld via e-mail of informatie snel opgezocht via internet in plaats van naar de plaatselijke bibliotheek gaan. Een vraag via e-mail ontvangen hoeft niet slecht of onpersoonlijk te zijn. Soms is het handig dat je jouw vraag “kwijt kan” als de andere persoon in een andere tijdzone zit. Ook kan het handig zijn om zo een vraag te ontvangen, je kan dan iets langer nadenken over het antwoord. Ik denk dat het vooral gaat om wat je wilt bereiken. Persoonlijke gesprekken, zelfs als die beperkt blijven tot telefonische gesprekken, bieden de mogelijkheid om een “levendige” discussie aan te gaan waarin een ieder zijn of haar emotie kwijt kan. Dat is belangrijk, want hoewel sport synoniem staat voor emotie, is dat met vriendschappen of zakendoen net zo. Tenslotte koop je altijd van mensen (al zit er soms een online servertje tussen), krijg je support van mensen en zoek je gezelligheid bij mensen. De menselijke factor is uiteindelijk waar het om draait.
“Ieder nadeel heb zijn voordeel, maar ook andersom”
De komst van internet ver-een-igd en ver-een-zaamd de mensheid. Langzaam zie ik ook een gedwongen!!! verschuiving van de reeele wereld naar cyberspace, Waarbij je strak niet (nooit) meer de deur uit hoeft van je fysieke huis. Das makkelijk want dan word het je open (big brother) gevangenis voor de oveheid en ordetroepen. Ben je makkelijker te traceren.
Het is net alsof je langzaam, maar heel gluiperig, GEDWONGEN word om alles online te gaan doen, zodat “men” je activiteiten REMOTE kunnen monitoren. Das makkelijker voor Big Brother, “Iedereen altijd overal online” Wien’s reclame kreet was dat ook al weer? Oh ja die van die gele tas van marktplaats! 12euro toch was goed 😛
Daarom is OFFLINE belangrijker dan online, als was het maar voor het laatste restje privacy….
1. CIA uses FaceBook for datamining:
http://www.youtube.com/watch?v=KpLNlSKugHw
2. EU INDECT – Internet Survilance system
http://www.youtube.com/watch?v=2EtsJrA_BOU
De rest van de mogelijkheden van deze technologie wil je niet weten…