Bij klanten kom ik nog wel eens tegen dat ze willen virtualiseren omdat ze problemen hebben met hun dagelijks beheer en veranderingen in hun ict-omgeving. Natuurlijk is virtualisatie een mooi middel, maar het zal niet zomaar alle problemen oplossen. Integendeel, bestaande problemen kunnen ook erger worden.
Er is veel nieuwe kennis nodig bij het beheren van een gevirtualiseerde omgeving. Je kunt daar pas aan beginnen als de kennis van de niet-gevirtualiseerde omgeving op niveau te beheren is. Denk daarbij aan standaard Active Directory-beheer, beveiliging, disaster recovery en dergelijke. Deze vormen van beheer blijven namelijk in een gevirtualiseerde omgeving gewoon bestaan. Regelmatig liggen de oorzaken van de problemen nou juist daar en biedt virtualisatie van de omgeving daar dan zeker geen oplossing voor. In een gevirtualiseerde omgeving zullen deze bestaande problemen misschien zelfs duidelijker de kop op steken.
Het samenspel tussen alle verschillende componenten vraagt om meer dan vaardigheden alleen, kennis van dat samenspel is essentieel. De standaard vaardigheden zijn, technisch gesproken, allang achterhaald, servers installeren is tot een 'lite-touch' geautomatiseerd fenomeen verworden. Juist omdat op een virtualisatieplatform zeer makkelijk nieuwe servers zijn uit te rollen, is het van groot belang om de context in de gaten te houden. Voorheen stuitte het uitrollen van nieuwe servers op allerlei vertragende logistieke processen, nu is het met een paar muisklikken voor elkaar.
Maar wie heeft er nog overzicht over alle rollen en functies van al die servers? Wie beheert ze waar het gaat om patchmanagement, documentatie, back-up, licenties, etc.? Het gevaar loert dat er een heleboel eilandjes, brokjes content ontstaan die zonder context iets staan te doen. Hierdoor kan het steeds moeilijker worden om een wens of eis van de organisatie in te kunnen willigen, er is een gordiaanse knoop ontstaan. En dat was nou net niet de bedoeling van het hele gebeuren rond virtualisatie.
Er is gebrek aan overzicht en zeker ook kennis, specifieke kennis die nodig is om de vraag van de organisatie te vertalen naar een technische mogelijkheid. In eerste instantie dus nog niet eens een oplossing in de zin van een specifiek (nieuw) product, maar een mogelijkheid, een concept. Je moet iemand hebben die in staat is om de verschillende onderdelen in een ruimer perspectief te beschouwen.
In plaats van een sluitpost op de begroting (van een project) zou scholing dus het startpunt moeten zijn (hier spreekt een trainer/consultant en ook bedrijfseconoom). Ik heb meer dan genoeg prachtige state-of-the-art hardware en software precies hetzelfde zien staan doen als vijftien jaar geleden op het Novell 3.12-platform. Zonde. Training stopt niet bij het bijbrengen van technische vaardigheden, training gaat nou juist over het plaatsen van de techniek in een context.