Er wordt veel geschreven en gediscussieerd over bemiddelingsbureaus voor freelancers (zzp'ers) in ict. Het gaat daarbij vaak over 'onredelijke' marges en de zzp'er die 'maar een fractie' zou krijgen van wat de eindklant betalen moet. Vaak zijn de gebruikte argumenten onterecht en slecht onderbouwd.
Discussies over (marges van) bemiddelaars zijn van alle tijden en recentelijk zie je ze weer een stuk vaker, voornamelijk veroorzaakt door de druk op tarieven (de crisis, daar is het C-woord weer) en wordt verder gevoed door recente artikelen als 'Freelance ICT'er vaak geen echte ondernemer' en 'Regels voor inhuur freelance ICT'er onduidelijk'. Verder wordt er extra olie op het vuur gegooid door bijvoorbeeld Headfirst die meldt dat ze voor een vaste en zeer lage marge de volledige afhandeling doen en de RulersGroup die met een eenmalige provisie een totaal nieuw model introduceert. Ik juich dit soort initiatieven overigens van harte toe; hoe meer mogelijkheden er zijn en hoe transparanter de markt is, hoe meer ict-specialisten kunnen en zullen besluiten om zelfstandig ondernemer te worden. Freelancers zouden zich echter wel wat vaker mogen realiseren dat ze bemiddelingsbureaus kunnen zien als welkome en waardevolle partners in de keten in plaats van een noodzakelijk kwaad!
Een bemiddelaar die freelancers bij een klant plaatst (vaak grote overheidsinstellingen, financiële en industriële ondernemingen of ict-bedrijven) heeft nogal wat kosten te maken; accountmanagement en sales, zoeken van geschikte kandidaten, intakegesprekken, contractafhandeling, overleg met freelancer en klant gedurende het project, voorfinancieren van de betalingen aan freelancer, conformiteit aan diverse wetgeving en vaak nog veel meer, afhankelijk van het serviceniveau van het bureau. Er wordt over het algemeen onderschat hoeveel mankracht er bij de bemiddelaars hiervoor nodig is en dat deze mankracht moet worden gefinancierd uit de marges op uurtarieven of uit een eenmalige fee. Gaat een contract over meerdere partijen, bijvoorbeeld wanneer het bureau de freelancer plaats bij softwarehuis X die vervolgens de uren van de freelancer doorbelast aan zijn klant, dan moet het softwarehuis zijn administratie-, contract- en hr-kosten ook doorbelasten.
Verreweg de meeste ict-specialisten werken bij bedrijven als Shell, KLM, Heineken, Justitie, Defensie en de banken. Geen van deze partijen huurt rechtstreeks zzp'ers in maar werkt met preferred suppliers. Soms zijn deze suppliers partijen die zelf freelancers inhuren, maar vaak is dat niet het geval en dan zit je dus altijd met minimaal één extra partij in de keten.
Tussen de bemiddelaars zitten veel goede maar zoals in elke branche ook enkele slechte en als freelancer zul je pienter genoeg moeten zijn om dat onderscheid zelf te kunnen maken. Soms ondertekenen freelancers klakkeloos een contract zonder dat ze eigenlijk weten wat ze nou moeten gaan doen voor wie en hoe de (contract-)keten precies in elkaar steekt. Wiens schuld is dat dan? Aan de andere kant, als je een klus aangeboden krijgt tegen een tarief wat je bevalt, wat maakt het dan voor jou verder uit wie er nog verdient aan je contract? Er is hierbij overigens wel een kanttekening te maken; de eindklant heeft een bepaald verwachtingspatroon bij een bepaald tarief. Als hij een senior ontwikkelaar zoekt tegen bijvoorbeeld een tarief van 85 euro en er wordt een freelancer ingezet die zelf 40 euro krijgt dan is de kans groot dat de klant niet krijgt wat hij verwacht. Zowel voor freelancer als eindklant is het dus van belang dat er transparantie is en beiden zouden dit te allen tijde moeten eisen!
Als freelancer kun je niet om de bemiddelaars heen, of zoals één van onze klanten prachtig verwoord: 'De zzp'er kan vaak niet zelf bij de deurbel van de grote ondernemingen.' Daarnaast zijn sales en acquisitie vaak niet specialisaties die ict'ers in zich hebben en dus kunnen ze die veel beter uitbesteden aan een bemiddelingsbureau. Kortom, ben je freelancer dan is de kans sowieso zeer groot dat je via een bemiddelaar aan je klussen komt en daar is niets mis mee! Eis wel transparantie en stel voor jezelf een minimaal tarief waarvoor je wilt werken. Lees je contracten zorgvuldig, stel je eigen grenzen en teken alleen als de voorwaarden je bevallen. Bemiddelaars zijn niet de vijand!
kort maar krachtig – Vijand:
Deze tak van sport kan van mijn inziens overbodig gemaakt worden door verregaande automatisering van talent-vraag en job-aanbod gebeuren en de implementatie van een universeel geldende META_CV. Dit is een uniform cv formaat waarin eenduidig
– opleiding
– werkervaring,
– certificaten,
– diplomas en
– reeds uitgevoerder klussen
– reeds opgedane werk-ervaring
op uniform,in globaal erkend, formaat staan vastgelegd.
Anno 2009 is het heel goed mogelijk om het succesvol matchen van talentvolle ict-ers met bedrijven die “een vrouwtje, mannetje met talent X en skilset Y” nodig hebben (of omgekeerd) volledig te automatiseren zonder menselijke tussenkomst, die hier aleen maar rijker van word over de ruggen van de werkzoekende zzp-er.
Het zou ook een hoop mensonterende interviews en hobhunt belevenissen kunnen schelen, waardoor de “time to market(voor werkzoekenden), time to talent(voor bedrijven)” drastig gereduceerd kan gaan worden.
Ik geloof dat RV het niet helemaal heeft begrepen. Je kunt dus een Cv schrijven naar de behoefte in de vacature en de computer maakt een match. Daar zal een opdrachtgever heel gelukkig van worden.
Er blijft ALTIJD menselijke contact (lees intermediair) voor nodig om tot een goede match te komen op alle facetten in een opdracht.
Een doorwrocht artikel van deze Ron Looijen. Ik herken er heel veel in terug van mijn eigen mening en bevindingen in de afgelopen 2,5 jaar in dit vak bij een al langer bestaande, wat kleinere intermediair.
Dat je in dit werk dan ook nog de taak hebt om cv’s te screenen op het gebruik van de nederlandse/engelse taal en de soms absurde lengte van dat cv, is een extra en tijdrovende klus. Echter wel van belang voor het eindresultaat.
Een uniform cv – voor wat betreft sec de gegevens – zal wel altijd een droom blijven, maar zou ieders werk aanzienlijk versnellen en vereenvoudigen met een beter resultaat als gevolg.
Transparantie qua marges geeft doorgaans niemand, die krijg je ook niet als je bv. bij de supermarkt je boodschappen inslaat.
Het menselijke contact zul je nooit kunnen uitsluiten, en gelukkig maar, anders was Nederland weer een fiks aantal werklozen “rijker”.
De excessen van diverse wanbetalers, cowboys en cv-mitrailleurs in de markt daargelaten, denk ik dat we het met z’n allen nog niet zo slecht doen.
Prettige feestdagen en een succesvol 2010 gewenst.
De preferred supplier constructie is er voor de grote bedrijven vooral één van geen gedoe met allerlei kleine contracten. Dat is m.i. dan ook het enige wat de tussenpersoon hoeft te doen: contractafhandeling met de freelancer.
Al die andere punten die Ron en Jeroen noemen horen bij een detacheerder en daar zit ‘m dus precies het verschil: de freelancer werkt niet (meer) voor een detacheerder, maar doet zijn eigen accountmanagement, etc, neemt zelf het risico, en wil daarvoor in ruil vanzelfsprekend ook de marge hebben.
En so what als iemand zich met het perfect ogende CV bij een klant aan tafel praat? Als hij geen match blijkt stuurt die klant ‘m toch weer weg? De klant kant dat echt minstens zo goed als zo’n intermediair, die er alleen tussen zit voor zijn eigen boterham.
Om te zien wie de goede en slechte zijn kan je de bemiddelaars beoordelen en bespreken op http://www.it-bemiddelaars.nl
Die rotte appels zijn ook daar overduidelijk terug te zien in de cijfers.
ZZP-ers hebben duidelijk meer kansen in de markt als ze gaan samenwerken om grotere opdrachten te verwerven. Maar hoe regel je dat met aansprakelijkheid, verantwoordelijkheden en marketing? Uit workshops met ondernemers en onderzoek van rechtsvormen blijkt dat de cooperatie in combinatie met korte standaard contracten een goede vorm is om dit te regelen. Lees meer in het whitepaper op http://www.allianceexperts.com/nl/kennisbank/zzpers.
Ron, misschien ben jij één van de weinigen die inderdaad altruistisch is, al betwijfel ik dat gezien de nep tarieven die je positioneert en het zogenaamd gecompliceert doen lijken van al dat zware werk wat jullie wegwerpbureautjes wel niet behoeven te doen uit menslievendheid, maar het is eigenlijk te bezopen voor woorden dat iemand voor wie dit dagelijks werk is een “opinie” schrijft in een “vak”blad.. Computable’s waarheidsgehalte begint verdacht veel op wikipedia te lijken.. “Most people are other people. Their thoughts are someone elses opinions, their lives a mimicry, their passions a quotation.” ~ Oscar Wilde
@paopap: Je hebt het duidelijk niet goed begrepen. Wij zijn geen “wegwerpbureau”, sterker nog wij zijn helemaal geen bemiddelingsbureau, detacheerder of contractafhandelaar. Wij bieden “slechts” een gratis marktplaats aan ZZP-ers om een nieuwe opdracht te vinden. Alle content wordt aangeleverd door adverteerders (de daadwerkelijk inhurende partij dus). Omdat we dit al tien jaar doen en veel van de marktpartijen én hun werkzwijzen goed kennen is mijn opinie blijkbaar interessant genoeg.
ZZPers zouden ook zelf bijdragen door van jullie “vijand” te eisen te vertellen wie de klant is en welke marge hij pakt. Ik ben zzper geweest en ben nu jullie “vijand”. Wij zijn preferred supplier en werken rechtstreeks met freelancers. Hoe komt het dat ik zoveel van een freelancer hoor dat de aanvraag klinkt als een aanvraag waarop hij benaderd of aangeboden is maar als ik vraag of het mijn eindklant is, ik te horen krijg “ik weet dat het een financiele klant is in de omgeving Utrecht”. Ik heb dat nooit geaccepteerd en vind het onbegrijpelijk dat ik dit antwoord zoveel hoor. Mopperen alleen helpt niet