Een foto of schilderij aan de muur vervaagt, een langspeelplaat krijgt na verloop van tijd tikken en spetters, en het papier van een boek verkruimelt. In de it-wereld daarentegen kun je door digitale codering eindeloos perfecte kopieën blijven maken en zo gegevens tot in de eeuwigheid goed houden. Bits blijven altijd jong en fris als het ware.
Maar het gaat niet vanzelf. Juist bij digitale codering is het omvallen van een bit meteen een probleem. Dat is niet denkbeeldig. Uit onderzoeken van de Carnegie Mellon Universiteit en Google blijkt dat een harde schijf elk jaar een kans van 2 tot 10 procent heeft om uit te vallen. Wat doe je dus met je dierbare jeugdherinneringen op fotos en dergelijke? Analoog vervagen ze alleen maar, digitaal ben je meteen hele stukken kwijt. Zorg dus dat je voldoende regelmatig een kopie maakt.
En dit probleem speelt ook op andere niveaus, op het gebied van dataformaten. Wie kent er nog WordStar? En belangrijker, wie heeft er nog software die oude WordStar bestanden kan lezen? Vertrouw niet teveel op de leverancier: ik heb ook oude bestanden van Davilex die niet eens door de nieuwste versie worden gelezen. Bij elke upgrade moet ik dus de hele geschiedenis converteren.
In de cloud heb je hetzelfde probleem, maar om andere redenen. De data kunnen nog prima in orde zijn, maar de operator van de software kan zijn business hebben gesloten. Ook dan ben je de pineut. Bij elke dienst die je zo afneemt heb je dus een exitstrategie nodig. Voordat het zover is moet je al weten hoe je van zo'n dienst afkomt. Dat geldt trouwens voor alle outsourcing.
Het omgekeerde kan natuurlijk ook: data die er na al die jaren nog steeds is, maar die je liever kwijt bent. Denk aan de prikkelende natuurfilms die in een dronken bui zijn gemaakt toen je jong was, en die rondzwerven op allerlei sociale netwerken, totdat je ze tegenkomt als je ergens gaat solliciteren. Dat zijn nu net de bits waarvan je zou willen dat ze niet eeuwig jong blijven.
Peter,
Je slaat hier naar mijn mening de spijker op zijn kop voor wat betreft het deel van data die je middels outsourcing extern hebt geplaatst. Ik ben regelmatig bezig met het bekijken van outsourcing van dataopslag of complete ict-diensten, maar vind nooit een bevredigende oplossing voor wat er moet gebeuren als je leverancier omvalt. Uitbesteding gebeurt vaak, om niet vast te zitten bij een calamiteit in je eigen rekencentrum of verbindingen. Snel iets nieuws opzetten lukt dan immers niet. Echter als je data extern staan en de calamiteit bestaat uit het failliet gaan van je leverancier/ASP dat is daarvoor vaak geen scenario, of gelden de afspraken niet meer, omdat degene waarmee je afspraken hebt gemaakt geen rechtspersoon meer is vanwege het faillisement…
Henk
Ik heb dat gehad. Echter dankzij een ontwikkelaar uit het open source-gebied kon ik twee jaar later mijn gegevens weer lezen, die twee jaar was voor dit archief gelukkig geen probleem.
@Franseslag
Back-ups blijven noodzakelijk, ook intern.
@Peter
^QQP
Weet je nog wel…?
In de serie “fear and doubt” over outsourcing doet ook Franseslag een stevige duit in het zakje. Alle IT dus maar weer onder de keukentafel, dan is het veilig, 100% beschikbaar en raak ik nooit mijn data kwijt. Ik neem aan dat Franseslag ook geen fotos of mail bij Google of Hotmail heeft?
De praktijk:
– Als je een eigen copy wilt: gewoon een SaaS of hosing provider kiezen waarmee je een on-premise data replica kan afspreken. Jaja, dat doen ze!
– Kijk eens naar het grote plaatje: business continuity. Als je door wilt kunnen draaien bij calamiteiten en/of een copy nog ergens anders wilt, moet je in alle gevallen: hosting of zelf doen, sowiezo een extra locatie kiezen met spullen en data.
– Doe niet te panisch over een fallissement. bedenk dat een curator handelt in het belang van de boedel: dus in de eerste plaats zorgt voor het doorgaan van levering. Tijd zat dan om je data op te halen.