Privé-internetgebruik is geen reden voor ontslag, mits het werk er niet onder lijdt en de werknemer een goede reden heeft voor zijn surfgedrag. Dat blijkt uit een uitspraak van een kantonrechter in Maastricht. Hij behandelde een arbeidsconflict waarbij een werkgever een werknemer wilde ontslaan, omdat die te veel zou internetten om privé-redenen. De werknemer had daar echter goede redenen voor: hij was op zoek naar informatie voor zijn autistisch kind en wilde ook contact met het thuisfront houden.
De uitspraak van de kantonrechter wordt door ict-jurist Arnoud Engelfriet gesignaleerd op zijn weblog. Engelfriet schrijft: ‘Niet-werkgerelateerd internetgebruik tijdens werktijd is op zich geen reden voor ontslag, zeker als er een goede reden is voor dat internetgebruik en het werk er niet onder lijdt. Dat is kort gezegd het vonnis van de kantonrechter in Maastricht over een arbeidsconflict waarbij de werkgever van een werknemer afwilde, omdat deze naar zijn smaak te veel internette.'
De werkgever had op zich aan alle eisen voldaan, legt Engelfriet uit: de regels over internet waren duidelijk geformuleerd en aan medewerkers gecommuniceerd. 'Er waren vermoedens dat er 'veelvuldig' privé werd geïnternet, waarna een onderzoekje werd gestart om te achterhalen hoe veel dat nu eigenlijk was. Op basis daarvan kreeg de werknemer een gesprek, waarin hij te horen kreeg dat men per direct van hem afwilde.'
Werksfeer
De rechter besliste echter anders. Niet alleen omdat de bewijslast nogal mager bleek maar ook omdat er geen waarschuwing was gegeven. Volgens Engelfriet had de werkgever wel een lijst met bezochte websites, maar was er informatie over wanneer en hoe vaak de sites bezocht waren.
Bovendien liet de rechter meewegen dat de werknemer een goede reden had voor zijn privé-gebruik van het internet. Hij was immers op zoek naar informatie voor zijn autistisch kind en wilde ook contact met het thuisfront houden. Ook bleek zijn werk er niet onder te lijden.
Engelfriet: ‘Het vonnis lezend krijg ik sterk het vermoeden dat hier (veel) meer achter zit dan alleen een vermoeden van excessief internetgebruik. Erg jammer dat dan er met de haren bijgesleept wordt om een ontslag te forceren. Want hoewel het ontslag werd afgewezen, zal het echt geen prettige werksfeer meer zijn daar.'
Goede zaak dat de werknemer niet zomaar is ontslagen. Prive internetten in de baas zijn tijd wordt eigenlijk alleen nog her en der ‘gedoogd’. Als je het op de man zou afvragen zal men zeggen dat je nog geen prive mail mag versturen maar gelukkig is de praktijk vaak anders. En wordt dit wel geaccepteerd, binnen bepaalde grenzen. En die zijn per bedrijf weer verschillend.
Onderzoek heeft ook aangetoond dat af en toe even internetten (nieuwslezen etc,) de concentratie alleen maar ten goede komt.
Als een bedrijf niet wil dat je prive-internet / mailt dan kan je natuurlijk altijd een website blocker zoals websense gaan gebruiken. Contentfiltering aan en ICT bepaalt wat je wel en wat je niet mag zien. Mag je wel nieuws lezen dan kan je daar achteraf niet opgepakt worden.
Het blijft soms een hekel punt.
Persoonlijk ben ik van mening dat vanuit het oogpunt van veiligheid geen prive internet of mail gebruikt mag worden.
Daarentegen een website blocker kan weer lastig zijn omdat je niet altijd gelijk toegang hebt tot zakelijke websites. Hetgeen je dan moet aanvragen. (En je de beheerder moet zien te overtuigen van de noodzaak, en terecht (meestal ;p))
Ben zelf voorstander van 2 pc’s per werknemer. 1 voor intern en 1 voor extern gebruik.
Prive kan je tegenwoordig ook via een mobiel doen. Mensen schijnen zich soms gewoon niet te realiseren wat voor nachtmerries bijvoorbeeld ‘leuke’ powerpointpresentaties kunnen leveren.
“De werknemer had daar echter goede redenen voor: hij was op zoek naar informatie voor zijn autistisch kind en wilde ook contact met het thuisfront houden”
1. Voor de werkgever:
Wees duidelijk naar je personeel via protocollen of regels over internet gebruik…. of timmer je internetverbinding gewoon fatsoen dicht. Immers: Wat niet mogelijk is zal ook niet gebruikt kunnen worden (onder werktijd).
“Op basis daarvan kreeg de werknemer een gesprek, waarin hij te horen kreeg dat men per direct van hem afwilde.”
2. Dit stinkt idd naar meer… Of was de werknemer ie tijdens zijn werk al aan het internetten op zoek naar een andere baan. Daar kan ik me wel wat bij voorstellen, als ik de werksfeer daar zo omschreven zie.
3. Tip voor de werknemer in kwestie:
Google eens op “vaccination dangers” en verbaas je hoeveel wetenschappelijk bewijs er al gevonden en gepubliceerd is online over “verplichtige (kinder) vacinaties” in relatie tot het veroorzaken van autisme.
Hier alvast een paar links:
http://www.vaclib.org/
http://www.know-vaccines.org/autism.html
http://www.knowvaccines.com/vaccineingredients.htm
http://vran.org/about-vaccines/vaccine-ingredients/active-ingredients/ingredients-childhood-vaccines-in-canada/
http://www.curezone.org/blogs/f.asp?f=1902
Werk is werk. Surfen doe je maar in je eigen tijd.
Dat je contact wilt onderhouden met het thuisfront kan ook via de mail of sms. Ik adviseer elk bedrijf een analyse te doen op het internet verkeer. Indien sporadisch eens ge-internet wordt is dat geen enkel probleem. Is dit vooral non-zakelijk en lang/vaak dan volgt een reprimande en bij herhaling ontslag. Met een monitor tool krijg je automatisch de benodigde documentatie (Zowel tijdsbesteding als aantal hits als bezochte websites).
Het is vervelend dat iemand een kind heeft met een handicap maar als je hier een uitzondering gaat maken dan is het hek van de dam. Iedereen heeft tegenwoordig internet. Is het niet thuis danwel bij familie. Er is geen reden op de zaak prive te surfen.
sorry
Prive internet gebruik tijdens zakelijke uren moet gewoon gedoogd worden. Weg met de dinosaurus 9-5 fabrieks metaliteit. Het werkbeeld is een sterk dynamisch en evoluerend begrip, versterkt door de beschikbaarheid van nieuwe media. Wat is werktijd? Met push mail op telefoons, zakelijk en prive gevlochten sociale netwerken zijn werknemers vaker buiten arbeidstijden aan de slag. Dan hoor je werkgevers ook niet klagen. Bovendien is een rekening betalen of iets over internet bestellen toch nagenoegelijk het zelfde als een krantje lezen, een sigaretje roken of een prive telefoontje? Dit mag allemaal wel, want hier zijn we aan gewend.
Het is een vertrouwens kwestie. Werknemers moeten hier zelf verantwoordelijk mee om kunnen gaan. Het prive internet gebruik aanvallen heeft geen zin. De uitdaging ligt in de houding van de werknemer. Ik raad werkgevers hier progessief met de markt in mee te gaan. Je weet wat je terug krijgt als wantrouwen zaait. Geef liever betere richtlijnen aan.
Als we prive-internetten op het werk gaan verbieden, zullen we dan ook maar verbieden om thuis ’s avonds nog werk-mail te lezen, of vakliteratuur te lezen enz etc enz ?
Wat ik mis in deze discussie zijn de volgende aspecten: Waarom wordt medewerker A wel aangesproken op gebruik maar medewerker B niet. Lijkt me discriminatie. Een uitspraak waarbij alle medewerkers die meer dan % van hun prive internetten lijkt me juridisch haalbaarder. Welke mogelijkheden biedt het bedrijf wel of juist niet aan (bv. technisch zeer eenvoudig om prive internetgebruik voor iedereen af te schermen). Klinkt ook een beetje als een soort val, je zet internet voor iedereen bewust helemaal open maar spreekt alleen diegene die je kwijt wil hier op aan. Bovendien een waarschuwing lijkt me toch ook minimaal op zijn plaats.