Een systeemtest bij de overstap naar een nieuw boekhoudprogramma was de start van het wegsluizen van 2,3 miljoen euro bij ICT Automatisering. Dat zegt de voormalige administrateur Rob Z. die het bedrag in dertig afzonderlijke betalingen op zijn rekening gestort kreeg. ‘Tijdens een test vulde ik een paar keer mijn eigen bankrekeningnummer in. Toen het systeem live ging, kreeg ik opeens geld bijgeschreven.’
Hij heeft zijn werkgever nooit willen oplichten. Dat is de strekking van het verhaal van Rob Z. tijdens de behandeling van zijn rechtszaak. Hij wordt verdacht van het oplichting en valsheid in geschrifte voor een bedrag van 2,3 miljoen euro van zijn werkgever ICT Automatisering in Barendrecht. Het enige dat hem te verwijten valt, is volgens zijn zeggen dat hij niet aan de bel heeft getrokken. En ja, het geld is weg. Opgemaakt.
Rob Z. legt aan de rechter uit hoe zijn rekeningnummer in de crediteurenadministratie van ICT Automatisering terecht is gekomen. Het had alles te maken met de overstap van het boekhoudprogramma Procost, dat bij ICT nog onder MS-DOS draaide, naar het nieuwe programma Websolutions QX van leverancier AllSolutions. Het nieuwe systeem gaf foutmeldingen.
Die foutmeldingen hadden volgens Z. te maken met het samenvoegen van de administraties van ICT Automatisering en een eerder overgenomen bedrijf. Doordat de bedrijven voor een deel zaken deden met dezelfde toeleveranciers ontstonden in het systeem crediteuren met twee verschillende nummers. Bij het betaalbaar stellen van facturen bleef hierdoor een aantal openstaande posten onzichtbaar. Om na enkele aanpassingen in de software het systeem te testen voerde Z. zo’n elf, twaalf keer zijn eigen nummer in.
Eigen nummer
De administrateur gebruikte zijn eigen nummer omdat hij dat uit zijn hoofd kende. ‘Een willekeurige cijferreeks accepteert het programma niet’. Op een vraag van de rechter antwoordt hij: ‘Ja, ik had daarvoor ook het rekening nummer van ICT kunnen gebruiken.’ De database uit de testomgeving is volgens Z. bij vergissing naar het werkende systeem gekopieerd, waarna de betalingen begonnen.
Waarom hij niet aan de bel trok toen er die eerste keer 22.500 euro op zijn rekening werd bijgeschreven? ‘Ik ben geschrokken. Ik dacht dat als ik het zou melden, ik wel thuis kon blijven. Ik weet niet waarom ik het niet direct heb aangegeven.’ Speelde soms mee dat hij een forse belastingschuld had? ‘Daar wist ik toen nog niets van’, verweert Z. zich.
Ongelukje
Officier van Justitie Max Haan veegt de vloer aan met het verhaal van de verdachte. Als het een ongelukje was, hoe kan het dan dat op een betaaladvieslijst met 27 betalingen maar liefst vijftien keer zijn eigen rekeningnummer voorkwam? En hoe kan het een ongeluk zijn als op die lijst zijn eigen paraaf staat? Bovendien maakte Z. later gebruik van de mogelijkheid in het systeem om geld over te schrijven naar een ander rekeningnummer dan op de uitdraai vermeld staat.
‘Dat was een bug’, verweert Z. zich. ‘Ik heb indirecte aanwijzingen gegeven dat er iets niet klopte. Daar is niets mee gedaan.’ Volgens de officier heeft Z. welbewust gehandeld bij het overboeken van geld naar zijn rekening. In de administratie zijn bovendien sporen aangetroffen waaruit blijkt dat iemand geprobeerd heeft sporen uit te wissen. De officier eist een gevangenisstraf van vier jaar.
De rechtbank doet deze week uitspraak.
