Wat zijn de effecten van de vergrijzing voor het werk in de back-offices van grote organisaties? Zijn we wel voorbereid op het uittreden van een generatie die werkelijk weet hoe mainframes en core applicaties werken?
De kogel is door de kerk, de verhoging van de pensioengerechtigde leeftijd van 65 jaar naar 67 is vrijwel een voldongen feit (in de politiek is niets zeker). De regering, de werkgevers en de vakbonden zien flexibilisering van de pensioenleeftijd als een noodzakelijke maatregel in de strijd tegen de vergrijzing van de samenleving en de financiële crisis. De enige uitzondering is voor speciale categorieën van bijzonder zwaar werk.
De ict is echter een bijzondere tak van sport in onze samenleving. Een aantal argumenten van tegenstanders tegen de verhoging is hierbij in elk geval niet aan de orde. De gemiddelde ict'er is niet op zijn zestiende begonnen met werken, maar heeft na de middelbare school nog menig jaar doorgebracht in de comfortabele banken van een vervolgopleiding. Ook de fysieke uitputting speelt veel minder een rol. Het zware handwerk van het sjouwen met bakken met ponskaarten is begin jaren tachtig al vervangen door tapes, diskettes en transport door snoeren of de ether.
Pensioenering, zelfs bij 67, veroorzaakt wel een ander probleem. De kennis van het onderhouden en beheren van grote hoeveelheden kernsystemen van onze maatschappij, de mainframes, is voorbehouden aan de generaties die de komende decennia hun toetsenborden aan de wilgen hangen. De veranderingen in de manier waarop we met ict omgaan zijn zo snel en drastisch, dat er een generatiekloof ontstaan is tussen de 'babyboomers' en de jongere generaties van 'digital natives'.
Het gaat niet over verschillen in talen of merken. De verschillen zijn veel fundamenteler. In het wereldbeeld van een generatie die met iPhone en TomTom altijd alle informatie beschikbaar heeft, is het werken met batch-runs en onderhoudswindows rationeel moeilijk te bevatten of te verklaren. Echter, het overzetten van de kernsystemen van banken, luchtvaartmaatschappijen en overheden van de huidige mainframe-architectuur naar een flexibel cloud-model voor utility based computing is geen sinecure.
Eén en één bij elkaar optellend moeten we wellicht de ict'ers vragen om tot hun 77e door te blijven werken?
Goed verhaal. Het geeft te denken over het niveau van de hedendaagse ICT-er.
ICT is meer dan het vertalen van een klantenwens naar een oplossing, en deze met kant en klare bouwblokken implementeren en finetunen.
“”……is het werken met batch-runs en onderhoudswindows rationeel moeilijk te bevatten of te verklaren”
Waarom kunnen oudere ICT-ers dit wel. Zelf ben ik van oorsprong electrotechnicus (HBO) en in 1996 begonnen op mainframe. Ik heb dit ook kunnen leren, dus waarom zou een ICT-er dit niet kunnen leren
Of ligt het probleem ergens anders ?
Mainframe, commandline interface, batchverwerking…..het is allemaal lang niet zo sexy als een google maps of de zoveelste flash-website.
Het vervelende is echter dat het ook minder gewaardeerd wordt in de meeste kringen.
Bij mijn toenmalige werkgever hadden de consultants, de web-applicatie programmeurs etc. allemaal auto, laptop en gsm van de zaak.
Wij hadden een pieper, een mobiele telefoon als je standby dienst had, en een vaste werkplek.
Lang niet zo sexy, maar we maakten wel de meeste winst van de organisatie …..
Twee reacties op het artikel van Guido.
1. Het is de ICT niet gelukt de mainframe wereld op te doeken. Sterker het mainframe is met de zoveelste revival bezig. Veel grote gebruikers zijn nog altijd zeer gecharmeed van de continuiteit en robuustheid van het mainframe. De geslotenheid stelt de ICT voor een dilemma, veilig is heerlijk, maar moeilijker te ontsluiten is vaak weer lastig. Gelet op de modernisering zijn veel field engineers afgeweken van het mainframe pad. Nu voor de mainframes weer langjarige contracten worden afgesloten is het nog maar de vraag of er voldoende field engineers zijn om deze computers te onderhouden. Het is dan voor de klant een zege als de leeftijdsgrens voor deze engineers wordt opgetrokken tot 77 jaar.
2. Het is eeuwig zonde dat verschrikkelijk veel kennis en ervaring soms al op 57 jarige leeftijd stopt met werken. Nog 20 jaar genieten van al die wijsheden en ervaring is een groot genoegen.
Ik dacht dat de meeste mainframe beheerders al (ruim) boven de 77 waren 😉
@gast
Ik ben weliswaar ondertussen de mainframewereld uit (om heel andere redenen) maar ik ben nog lang geen 77 hoor (zelfs nog 40min)
Ik begrijp het probleem niet. Als die mainframe generatie met pensioen gaat worden die applicaties gereengineerd en in een hedendaagse omgeving herbouwt of “weggegooid” als het kan.
Garandeer jullie dat de Logica’s en de IBM’s al staan te trappelen om te kunnen beginnen. Weer een nieuw melkkoe. Gartner komt wel met een of ander rapport om dit in te leiden.
@arthur: ik hoop voor ICT’er op geen leeftijdsgrens. Dat ze die AOW maar houden en me een belastingverlaging geven; vanaf m’n 65ste, bijvoorbeeld.
Duurt nog even, maar toch een mooi vooruitzicht.
@PaVaKe: ja, die eigen werkplek. Fantastisch was het die rommel die ik van mijn bureau kon maken, maar ik voelde me er wel erg thuis. Hoop dat het eigen bureau nog eens terug komt.
Misschien komen die mainframes wel weer terug, dan noemen we die gewoon clouds…
Weer een artikel van een wat wereldvreemde figuur die toevallig goed lijkt te zijn terechtgekomen. In mijn omgeving wordt net als overal de oudere afgedaan als verouderd, traag, niet flexibel, etc.
Zoals de hele maatschappij uitschreeuwd: kennis is niet meer interessant, image is alles.
wat doet een engagement manager eigenlijk??