De pc met een webbrowser blijkt het universele voertuig over de informatiesnelweg te zijn geworden. Bij elke computertoepassing is tegenwoordig de eerste gedachte: het Web. Hooguit kun je dan nog ruzie maken met de ontwikkelaar over de grootte van het scherm. 'Welnee zeg, 800 bij 600 is niet meer van deze tijd', verzucht zo’n bouwer dan.
Dat is niet altijd zo geweest. De eerste grote computernetwerken waren luchtvaartreserveringssystemen met schermen van 24 bij 80 karakters, die op formulierbasis werden aangestuurd. Daarna kwam elke zichzelf respecterende computerleverancier met terminaloplossingen. Toen kwam de pc denken we nu. Nou, daar zat ook nog de Apple, Commodore en Amiga tussen. Die zijn allemaal wel eens in bedrijfsnetwerken ingezet, soms zelfs gezamenlijk op één bureau. En laten we Wang en Viditel niet vergeten. Eigen terminals, met meestal ook nog eigen netwerktechnologie.
Tegenwoordig heeft iedereen een webbrowser op zijn bureau.
Denken we.
Maar vanuit de dode hoek komt de mobiele telefoon opzetten. Zo is Nokia met een meerjarenprogramma bezig om daarvoor diensten op te zetten. Denk aan informatiediensten voor de landbouw en educatie. Waarom wordt dit relevant? Er zijn wereldwijd ongeveer een miljard pc's- en internetaansluitingen. Het aantal mobiele telefoons daarentegen is nu vier keer zo hoog. Nokia werkt ook aan betaaldiensten van telefoon naar telefoon. In het westen maakt dat niet veel kans. Iedereen heeft een bankpas. Echter, wereldwijd is het aantal mobieltjes 2,5 maal zo groot als het aantal bankrekeningen (1,6 miljard).
Uiteraard levert een groot beeldscherm de beste audiovisuele gebruikersbeleving. Maar de beleving van een mobiele interactie is veel intiemer, universeler en mogelijk waardevoller, want draagbaar en overal beschikbaar. Tegelijk is het een stuk moeilijker om voor mobiel te ontwikkelen. Applicaties moeten heel zuinig omgaan met bandbreedte en schermgrootte. In de opkomende markten is men dat nu aan het leren, en voor we het in de gaten hebben kunnen zij het beter dan wij.
Oh ja, en voor al die mobieltjes is ook IPv6 nodig.
“Tegelijk is het een stuk moeilijker om voor mobiel te ontwikkelen. Applicaties moeten heel zuinig omgaan met bandbreedte en schermgrootte”
Een beetje “mobieltjes fabrikant” maakt het mogelijk om Java applicaties op zijn hardware te draaien, dus zo moeilijk hoeft het allemaal niet te zijn.
Webbrowser is ook een KEUZE die je maakt als development team, tezamen met de daarbij gepaard gaande overhead aan web-applicatie-bouwstenen. Of zijn we met zijn allen vergeten dat je ook web-enable applicaties kunt bakken zonder HTML output (zoals de eerste generatie im clients, email programma’s, ftp-op-de-commandline ons lieten zien) . Het wel of niet gebruik maken van een web-browser is dus een keuze mogelijkheid, geen automatisch gevolg 😉
Ennu… die kleine schermpjes en bandbreedte-krapte, zal de (mobiele) applicatie ontwerpers weer dwingen terug te gaan naar “de root van het User Interface ontwerpen” zonder alle web2.0 EfFectsX en nog nutteloze “grafische toeters en bellen”. Lijkt me zalig.. simpele heldere (web)interface zonder overbodig grafisch geleuter.
Uiteraard naadloos draaiend op IPv6 zodat Big Brother u en uw web-aankopen altijd en overal kan blijven traceren 🙂