Toen Ron Scheerder vier maanden geleden hoorde dat zijn werkgever zijn contract niet zou verlengen, zocht hij eerst een nieuwe baan in de ict. Maar hij realiseerde zich al snel dat hij veel liever iets anders ging doen. Hij besloot het roer volledig om te gooien. 'Mijn passies zijn Tai Chi en Chinese gezondheidsleer. Die passies ga ik nu volgen.'
Voor Scheerder (48) is het niet de eerste keer dat hij voor ander soort werk kiest. Hij startte zijn carrière als fysiotherapeut. Daar bleek eind jaren tachtig echter nauwelijks brood in te verdienen. Scheerder liet zich daarom noodgedwongen omscholen en belandde in de ict-sector. 'Soms had ik een adviserende rol, soms een operationele, maar ik heb wel altijd aan de 'zachte' kant van de ict gezeten. Ik ben nooit als programmeur aan het werk geweest', vertelt hij over zijn werkervaring.
Hoewel hij met plezier naar zijn werk ging, liep hij zichzelf eind jaren negentig toch bijna voorbij. 'Ik zat tegen een burnout aan en realiseerde me dat er iets moest veranderen', vertelt hij. Via een coachingscursus die hij via zijn werk volgde, kwam hij in aanraking met Chinese gezondheidsleer en Tai Chi. 'Dat bleek precies wat ik nodig had. Het bracht de balans terug in mijn leven.'
Passie
Tai Chi werd zijn passie. Maar hoewel Scheerder zich al langer realiseerde dat zijn hart niet meer in de ict lag, belemmerden verplichtingen hem tot nu toe een stap te zetten en meer met deze passie te doen. 'De hypotheek moet betaald worden en kinderen zijn van je afhankelijk. Je kunt niet altijd voor jezelf kiezen. Wel heb ik naast mijn werk alle mogelijke opleidingen op het gebied van Tai Chi en de Chinese gezondsheidsleer gedaan', vertelt hij.
De laatste jaren werkte Scheerder onder andere als kwaliteitsmanager of procesmanager bij het professionaliseren van beheerorganisaties. In de avonduren gaf hij daarnaast Tai Chi-lessen en -workshops. Maar nu zijn werkgever hem de deur heeft gewezen, maakt hij zijn droom waar. Hij start zijn eigen bedrijf dat onder andere Tai Chi en Qi Gong-lessen, massages en Bocam-therapie aanbiedt. Alles in de geest van de Chinese gezondheidsleer. Het doel van zijn bedrijf 'Geheel Vitaal' is om mensen lekkerder in hun vel te laten zitten. 'Wanneer je stress hebt, en je energie laag ligt kun je daarvoor oefeningen doen of je voeding aanpassen. Het gaat voornamelijk om bewustwording.'
Gedwongen
En hoewel hij zonder vaste baan een onzekere toekomst tegemoet gaat, ziet Scheerder het als een geschenk uit de hemel dat hij 'bijna gedwongen' wordt om deze stap te zetten. 'Toen ik net hoorde dat mijn contract niet verlengd werd, schrok ik uiteraard heel erg. Totdat ik me realiseerde dat er eigenlijk een beslissing voor me werd genomen.' Want tot nu toe was de stap Scheerder steeds te groot. 'Ik wilde al langer de overstap maken en heb dat een aantal keer geprobeerd door mijn werk als ict'er geleidelijk af te bouwen. Maar dat bleek erg lastig. Ik kon wel tachtig procent werken, maar daarna afbouwen naar vijftig of zelfs zeventig procent lukte bij geen van mijn voormalige werkgevers in de ict-sector.'
Scheerder denkt ook in de welzijnswereld profijt te hebben van zijn ict-ervaringen. 'Ik ken het bedrijfsleven en weet hoe ik bedrijven moet benaderen. Bijvoorbeeld om massages of workshops aan te bieden. En ook is het verschil tussen het schrijven van een ondernemersplan of een business case voor een ict-bedrijf niet zo groot.'
Ook weet hij hoe het is om in de stroom van alledag te zitten, zoals de mensen die hij voor zijn lessen en therapie wil interesseren. 'Mensen zijn zich vaak niet bewust van hun patronen. Terwijl die patronen en bijbehorende gedachtes veel invloed hebben op hun vitaliteit. Uiteindelijk komt alles aan op het maken van keuzes. Dat geldt ook voor mezelf inderdaad. Ik weet niet wat dit financieel voor mij gaat betekenen. Er zijn altijd genoeg redenen om een stap niet te zetten. Maar uiteindelijk is het het belangrijkste om te doen wat je écht leuk vindt.'
Dat zouden er meer moeten doen!
Je leeft maar 1x en als je 2x mocht leven, dan kun je 2x genieten.
nooit spijt van de dingen die je gedaan hebt, hooguit teleurstelling, maar wel spijt van de dingen die je niet gedaan hebt.
Het getuigt echter wel van lef om zoiets te doen, maar mocht het niet bevallen of wat dan ook, dan heeft het hooguit tijd en geld gekost, maar een ervaring rijker ben je zeker en de kennis, opleiding en ervaring van het oude vak zit ook nog steeds in je, hooguit wat bijspijkeren. Kortom: Wij zouden het vaker moeten doen!