Ik ben het afgelopen jaar veertig geworden en ik vind veertig een vervelende leeftijd. Veertig is een leeftijd van niks. Je hebt bijvoorbeeld geen veertigersparty's. Dat zou ook een heel suf feest zijn. Laten we 's middags afspreken bij de Ikea, dan hebben we kinderenopvang. Je kunt beter vijftig worden. Van alle bejaarde mensen ben jij dan tenminste nog de fitste. Maar iemand van veertig is een verlepte dertiger.
Je kunt iemand van veertig ook het beste vergelijken met een appel die al de hele week in de fruitmand ligt. Je ziet hem liggen en je denkt, die ziet er nog goed uit! Totdat je er drie nieuwe appels naast legt. Op dat moment weet je: ik ga echt niet in die volle stofzuigerzak bijten.
Het beroerde is, ik begin me ook te gedragen als iemand van veertig. Ik betrapte mezelf er laatst op dat ik zei: ik ga zaterdagochtend niet uitslapen, want dat vind ik zonde van mijn dag. Dan begin je oud te worden. Ik heb laatst in het park gewandeld met mijn handen op de rug. Dan ben je oud. Ik weet nog heel goed dat er voor het eerst iemand ‘meneer' tegen mij zei. Dat was bij de McDonald's. Als je overigens weet dat ik nu verwijs naar die reclame van McDonald's, dan ben je ook oud.
Maar het ergste is, ik ben voor de ict-branche afgeschreven. Ik kan het museum in, samen met al die cobolkrassers en ex-gedetacheerden van de Belastingdienst. Ik ben een ponskaart-opa, een vier-zesentachtiger fossiel. Mijn dochter van vier heeft meer open source op haar laptop staan dan ik. Ik ga de rest van mijn leven Pacman spelen.
Gelukkig gaat de AOW-leeftijd omhoog, dus er is nog tijd genoeg om me om te scholen.
@ RV, 10-09-2009 14:11
Ik ben het zonder meer met jou en Ton eens, dat je na je veertigste vaak als een fossiel gezien wordt. Ik had echter weinig meer te bieden dan mijn enthousiasme toen ik op mijn laatste baan solliciteerde: ik was immers geen systeembeheerder, meer een fantiek hobbyist die zichzelf alles door zelfstudie eigen had gemaakt. Mijn huidige werkgever zocht nadrukkelijk naar een ‘wat ouder’ iemand, aangezien ze geen zin hadden dat er een ‘jonge hond’ kwam die na vier jaar weer zou vertrekken in zijn volgende job-hop. Enerzijds heb ik dus zonder meer mazzel gehad dat ik hier terecht kon, anderzijds heb ik me a: helemaal de tandjes gewerkt om me het vak ‘eigen’ te maken en b: zo geprofileerd dat ik in het profiel paste van de man die ze hier wilden hebben.
Het is dus niet altijd zwart-wit in deze: houd hoop, blijf er voor gaan. En ja: ik heb met mijn mazzel makkelijk praten, dat realiseer ik me ook donders goed… Vandaar dat ik nog elke dag God op mijn blote knietjes dank dat ik hier MAG werken…
@Ron.
Ik weet precies waar je doorheen gaat, als je – selflearning and self-motivation bent en er zelf voor zorgt – vanuit enthausisme – dat je zelf “meester in ict” hebt gemaakt. Zo heb ik ook mijn meeste kennis vergaard. Ik ben daarom ook heel blij voor je dat je een baan hebt in deze barre tijden. Zo te zien heb je een “baas” getroffen die niet alleen naar de certificaatjes kunt maar ook maar jou als persoon, mens.
“MAG werken”
Daar sla je de spijker precies op zijn kop Ron. Je bent en blijft – in deze maatschappij – voor je inkomsten AFHANKELIJK van de grillen van een ander. Het is goed om je dat te beseffen, en er tevens voor te zorgen dat je eigen toekomstperspectief en inkomstenbron “gril-onafhankelijker” word.
Ach joh, ik ben 42 en wordt nog geregeld onder de 30 jaar geschat (wat overigens ook wel eens nadelig is). gaat er vooral om hoe je jezelf voelt. Leeftijd is ook maar een getal.
@RV: de voorvechters van vermindering van de wereldbevolking zijn doorgaans ook de 40 gepasseerd. Niet dat dit voor enige geruststelling zorgt.
Afgeschreven op 40 ?! Haha.. wat een grapje !!
Al die “watjes” of “jonge appeltjes” kunnen lang niet tegen onze jarenlange ervaring op…dan mogen ze nog hel goed geschoold zijn.
Like my father told me once:
wait a minute “son”…i’m “far” from being “done”.