De gemiddelde leeftijd van ict'ers ligt op 38,6 jaar. Dit blijkt uit cijfers van het Researchcentrum voor Onderwijs en Arbeidsmarkt (ROA) en het CBS. Programmeurs zijn gemiddeld het jongst. Slechts vijftien procent van deze beroepsgroep is vijftig plus, terwijl 22 procent tussen de vijftien en dertig jaar is. Wel lijkt het er volgens het ROA op dat de gemiddelde leeftijd van ict'ers iets zal gaan stijgen.
Ook de gemiddelde leeftijd van systeemanalisten ligt erg laag. Gemiddeld zijn zij 38,4 jaar oud. Twintig procent van deze beroepsgroep is tussen de vijftien en dertig jaar oud, veertien procent is ouder dan vijftig jaar. Daarmee kent deze beroepsgroep het laagste percentage ouderen.
Onder informatici zijn daarentegen de meeste oudere werknemers te vinden. Zestien procent van deze beroepsgroep is ouder dan vijftig, wat nog steeds een laag percentage is. De gemiddelde leeftijd ligt op 39,6 jaar. Ook het percentage jonkies ligt lager. Twaalf procent van de informatici is tussen de vijftien en dertig jaar oud.
Leeftijdsdiscriminatie
De gegevens van het ROA en CBS sluiten aan op de eerder deze week gepubliceerde uitkomsten uit een onderzoek van adviesbureau Amender waaruit bleek dat ouderen niet populair zijn in de ict-sector. Volgens het adviesbureau maken ict-bedrijven en overheden zich op grote schaal schuldig aan leeftijdsdiscriminatie. Amender ondervroeg voor het oriënterende onderzoek tweehonderd oudere werknemers uit de ict-sector naar hun sollicitatie-ervaringen en vergeleek de uitkomsten met de ervaringen van jonge werknemers.
Volgens Nel Peijffers, oprichtster van Amender zijn ict'ers boven de vijftig eigenlijk afgeschreven. ‘Voor veertigplussers wordt solliciteren naar een ict-functie al lastiger en de situatie voor vijftigplussers is schrijnend', zei zij eerder in een interview met Computable.
De leeftijdsgegevens van het CBS en het ROA zijn gebaseerd op het gemiddelde van 2007 en 2008 en middels een steekproef tot stand gekomen.
Yogie, je hebt een punt. Je moet je blijven ontwikkelen en dat kan tot na je pensioen.
Daarnaast wordt bijvoorbeeld ervaring vaak ondergewaardeerd. Met een jongere projectmanager of interim-manager die 30 Euro per uur goedkoper is dan een wat oudere, ben je niet noodzakelijkerwijs echt goedkoper uit. Zeker niet als daardoor het project flopt. En de ouderen zijn vaak niet eens duurder, soms zelfs goedkoper want ze hebben minder vaak TU opleiding op ICT-gebied.
Een ander probleem is dat veel jonge managers zich niet op hun gemak voelen bij oudere werknemers. Jammer als je denkt dat je leven bij 35 ophoudt. Dat zou overigens hun probleem moeten zijn, niet van de werkgever.
Een mooi voorbeeld van hoe het mis kan gaan bij leeftijdsdiscriminatie, is de dot.net hype waar jongeren vele miljarden over de balk hebben gegooid. De ervaringen van ouderen met rendementen, beheer, testen, releases opleveren en klanten bedienen, hebben de Nick Leeson’s van de ICT niet willen benutten. Het grootse project waar ik toen aan meegewerkt heb, had de jongste projectmanager. Hij had het vorige project al verprutst en inderdaad …..
Kortom, je moet durven te kijken waarin individuele jongeren of ouderen goed in zijn en selecteren op capaciteiten.
Leuke beroepssector! Het is ook de sector die de mensen het eerste op straat zet als ze “overbodig” zijn.
Wij nodigen ook oudere kandidaten (> 50) uit voor een gesprek. Pas hebben we nog iemand aangenomen van ruim boven de 50.
Leeftijd zegt echt niets. Het gaat om de juiste houding, de bereidheid om te leren en natuurlijk of het een prettig persoon is om mee samen te werken.
Alleen maar 25-ers in een bedrijf werkt niet. En ik denk dat door de vergrijzing het over een poosje gewoon heel normaal wordt om iemand van boven de 50 aan te nemen.
De ervaring van ouderen wordt juist relatief steeds meer waard omdat de leerbare technische skills die jongeren in het algemeen binnenbrengen en ook beter beheersen (m.n. nieuwe techniek) goedkoop in het buitenland kunnen worden ingekocht.
Dat geldt echter niet voor de ‘senior-ervaring’ die veel meer cultuurgebonden is.
Als ICTer en Praktijk Docent met mijn commentaar van vanmiddag en het lezen van de ondernemers wil ik nog een ding kwijt:
Gaat het mis in het ict verhaal en je hebt geen binding?Twijfel niet, verdoe je tijd niet, laat je niet een depressie aan praten door het crisis verhaal. Laat je niet tegenhouden door de muren van het Koninkrijk der Nederlanden. Trek de wijde wereld in, onderneem en geniet voor dat het te laat is. Geloof me, het verbreed je visie en je mogelijkheden.
Heren, in de afgelopen jaren : zeg vanaf 2001 tot afgelopen voorjaar. 21 certificaten gehaald op Itil – PrinceII – Windows – Projectmanagement – Verandermanagement allerlei Managementskills. Noem maar op… ben dus absoluut niet stil blijven staan.
Freelancen/ZZp ook 4 jaar gedaan, maar kon het zout in de pap niet verdienen en uiteindelijk door de fiscus de das om gedaan….
Daarnaast heb ik de stappen meegemaakt van hand naar mechanisering en de volgende stap digitalisering…. Heb nog steeds heel veel aan mijn kennis als DOS specialist en Unix/Linux systeembeheerder….en laat mij niet ondersneeuwen door allerlei windows truken…
Recent nog meegemaakt dat een compleet windowssysteem vastliep, wilde niets meer alle windows goden hadden het opgegeven… en dan komt die “ouwe” met zijn Linux CD, start dat in het geheugen en brengt het vastgelopen systeem weer tot leven….Hadden ze nog nooit van gehoord….
Maar het ligt gewoon aan mijn haarkleur grijs en dat schijnt bepalend te zijn…. Heb misschien geluk, hoef nog maar 4 jaar, daar komen we nog wel doorheen…. Maar onze jonge/snelle/dynamisch moeten nog ff . Ik hoop het beste voor ze…
En dan te bedenken dat CBS een hele ruime definitie van ICT hanteert: in 2008 zaten de posterijen ook nog in hun definitie. Dit vanwege de PTT, waar post en telecom werd gecombineerd en vanwege de mogelijkheid om cijfers van vandaag met die van vroeger te kunnen vergelijken.
@Moiahh50
Jee, heb ik geluk, ik wordt nauwelijks grijs, dat is erfelijk.
Respect, ik ken enkele die net zo flexibel zijn als jij en die zijn goud waard. En ja ik ken ze ook die nauwelijks gehoord hebben van DOS en zich ICT-er noemen.
Volgens mij heb je meer kans in het buitenland, in het Duitstalig gebied is men meer bereid ook ouderen te accepteren.
Een ander sleutelwoord is communicatie.
Ik denk dat de oudere beter kunnen communiceren dan de jongere generatie.
Leeftijd zal best een rol her en der spelen maar presenteer je zelf gewoon goed. Je sollicitatie brief niet lang maken, gewoon kort maar zodanig dat het de interesse wekt en het gevoel geeft van “…die wil ik wel eens ontmoeten…” Dat vul je aan met je cv waarin vooral je capaciteiten goed naar voren moeten komen. rest dan alleen het gesprek nog, blijf je zelf, doe spontaan en toon initiatief.
Vorig jaar aangenomen op een school. In die zelfde week ook aangenomen bij 3 andere bedrijven (1 stichting, nog 1 school en een normaal bedrijf). Niet omdat ik zo’n super mega interessante opleiding heb genoten maar omdat ik ervaring en uitstraling heb. Iets wat, kennelijk, de werkgever aanspreekt.
Leeftijdsdiscriminatie komt wel degenlijk voor, vaak in combinatie met het niet erkennen danwel kunnen onderkennen dat tig jaar ervaring + vele cursussen en certificaten (zoals MCTS, Prince2 e.d.) opwegen tegen het papiertje ‘bachelor ICT’. Je vraagt je dan af wat het nivo is van de mensen die zich ‘recruiter’ durven noemen. Het zou goed zijn voor deze beroepsgroep ook echte eisen te stellen (o.a. ervaring in het veld waarin ze actief zijn).
Er zijn recruitementburo’s (zoals Personato) waar je zo vaak naartoe kunt schrijven als je wilt, voldoe je aan alle criteria maar heb je het papiertje bachelor IT niet kun je het vergeten. Bel je en vraag je dan om een gesprek krijg je als antwoord ‘we hebben Uw CV en weten wat U kunt’.
Toch zijn er ook witte raven in recruiterland : mensen die wel degenlijk goede (diepgaande en soms lastige)vragen stellen en kijken naar de persoon en of die past bij de functie. Mijn ervaring is dat ik bij dat soort recruiters vrijwel steeds kom tot ‘ik zal je voorstellen aan het bedrijf’ (en een enkele keer ‘ik denk dat je niet de gezochte persoon bent’; iets wat in zo’n geval volkomen aanvaardbaar is). Dan kom je weer in een zeef terecht die pakweg 80-90% eruit haalt. De personeelsman ziet weer die leeftijd en de breedheid van je profiel (zoals vele ouderen zullen hebben) maar ook dat die titel ontbreekt of dat iets niet expliciet vermeld staat (bv ASP wanneer je MCTS Web development wel vermeldt).
Ouderen zoals ik (53) die een baan zoeken, barsten van de energie, inventief zijn, kunnen organiseren en leiding geven maar ook ontvangen (voorbeelden te over !), de innerlijke drive hebben om voortdurend met nieuwe dingen bezig te zijn, wordt bij voorbaat verweten dat ze nieuwe ontwikkelingen niet willen/kunnen volgen en niet meer willen/kunnen studeren. Ik ben al jaren dagelijks bezig met allerlei nieuwe dingen te bekijken. Vroeger als hobbie, nu OOK omdat ik bewust op de hoogte wil blijven. Momenteel ben ik met het behalen van MCPD bezig.
Ik ben van mening dat juist de ouderen die nog actief zijn en en dat nog willen zijn zodanig gemotiveerd zijn dat zij popelen om nieuwe ontwikkelingen te mogen meemaken. Men moet zich eens afvragen wat de ouderen ertoe blijft aanzetten om in de ICT actief te blijven. De stap om manager te worden zal velen (waaronder ik) op enig moment zijn aangeboden, maar de liefde voor het technische aspect zal velen weerhouden hebben om manager te worden. Dergelijke mensen blijven instaat om nieuwe ontwikkelingen op te pakken omdat ze ervoor open staan. Het lijkt er echter sterk op dat dat niet wordt onderkend door recruiters.
Bovendien is niet elke nieuwe ontwikkeling blijvend.
Ik vergelijk het wel eens met muziek. Mijn kinderen waren helemaal weg van de Spice Girls : de beste muziek ooit, zou altijd blijven! Ik (als oudere) zag dat die ‘nieuwe ontwikkeling’ vermoedelijk iets zeer tijdelijks zou zijn. Ook in de ICT zie je dat voortdurend. Die ‘mislukte’ nieuwe ontwikkelingen zijn noodzakelijk, maar het is zaak om binnen een organisatie ervoor te zorgen dat je er niet TE zeer in meegaat anders gaat de organisatie naar de knoppen. Daarvoor heb je ervaring nodig en ervaring kun je alleen maar krijgen door ervaring te krijgen.
Bedrijven (en nog meer recruiters) beseffen dat echter niet voldoende met als gevolg dat ouderen worden weggesaneerd.
Aangaande salaris? Staat helemaal niks over in in mijn CV. Ik heb een hoog salaris gehad, maar ben bereid te werken voor een salaris dat overeenkomt met het functienivo wat ik in 1984 had.
Ik ben van nature optimistisch, maar na honderden sollicitaties zie ik de realiteit ook wel dat ik in feite een afgeschrevene ben.
Bijzonder wrang is voor mij dat de overheid er alles aan doet om mensen zoals ik buitenspel te houden. Men gebruikt nu in het kader van crisisbestrijding de kreet ‘van werk naar werk’ en bedoelt daarmee dat men organisaties opricht en (mede) financiert om voor mensen die hun baan (dreigen te) verliezen een nieuwe baan te zoeken. Dat is pure concurrentievervalsing en discriminatie van mensen die (door wat voor reden dan ook, in mijn geval ‘wegens persoonlijke problemen moest ik mijn bedrijf beeindigen’ [zonder schulden]) voordien ‘ernaast’ zijn komen te staan. Ik betaal dus mee (via belastingen) aan het helpen om anderen (die het stuk voor stuk financieel beter zullen hebben dan ik !) een functie te bezorgen welke ikzelf zou kunnen vervullen. Erg wrang!
Ik heb overwogen om ‘een vergissing’ in mijn CV te maken door als geboortejaar 1965 i.p.v. 1956 te zetten.
Maar ja, daar ben ik te eerlijk voor. Zou wellicht helpen om op gesprek te komen. Dan ben ik ver genoeg : in de paar gesprekken die ik heb gehad ben ik steeds een serieuze kandidaat geweest en ook voor de 2e ronde uitgenodigd. Dat ik tot nu toe uiteindelijk toch ben afgevallen is jammer maar best begrijpelijk : het is best mogelijk dat er een (nog) geschiktere kandidaat was.