Onderzoekers van IBM hebben DNA-moleculen gebruikt als zelforganiserende structuren om nanobuisjes van koolstof in een vooraf bedachte vorm te dwingen. Chipfabrikanten maken transistoren, de basiselementen voor processoren en geheugenchips, nu nog door ze te etsen uit een plaat silicium. De onderzoekers bouwden echter 'bottom up' een structuur, in plaats van 'top down' via een etsproces. Dat maakt het mogelijk om transistoren te bouwen die kleiner zijn dan 22 nanometer.
De onderzoekers etsten groefjes in een chip. Daarin lieten ze een vloeistof lopen waarin DNA-fragmenten en koolstof nanobuisjes waren opgelost. Het DNA bestond uit een langer virusfragment en kortere synthetische DNA-stukjes, die als klemmetjes fungeerden. Doordat de onderzoekers vooraf konden voorspellen waar de synthetische DNA-klemmetjes zich zouden vastgrijpen, konden ze structuren bouwen. Die structuren duwden de nanobuisjes in een vooraf bedachte vorm, in dit geval driehoekjes. Het duurt volgens IBM nog zeker tien jaar voordat deze veelbelovende techniek commercieel toepasbaar is.
Het bouwen van structuren met behulp van DNA wordt DNA-origami genoemd en is ontwikkeld door Paul Rothemund van het California Institute of Technology. De IBM-onderzoekers werkten met hem samen bij het ontwikkelen van de chip.
De onderzoekers publiceren hun onderzoeksresultaten, met de titel 'Placement and orientation of DNA nanostructures on lithographically patterned surfaces,' in het septembernummer van de wetenschappelijke publicatie Nature Nanotechnology.
Volgende stap, IBM ontwikkeld digitaal leven 🙂
Ik moet meteen aan “de lift” denken, die jaren 80 film.
.
Dit is grappig, boeiend, en relevant, ik wil meer zulke stukjes lezen!
Een beetje New Scientist achtig.