Een curator kan ict-dienstverleners verplichten om hun diensten te blijven leveren aan een failliete klant. Dat staat in een wijzigingsvoorstel van de Faillissementswet. Een betalingsachterstand uit het verleden is geen grond waarop de leverancier zijn diensten mag staken. Ict-leveranciers zullen bij het sluiten van contracten nog beter moeten kijken met welke bedrijven ze in zee gaan, nu het aantal faillissementen toeneemt.
Het gaat om een periode van drie maanden die automatisch ingaat nadat een bedrijf failliet is verklaard. In die zogenoemde afkoelingsperiode maakt een curator de balans op van de schuldeisers en wordt vaak een insolventiejurist ingezet die de mogelijkheden van een doorstart van het bedrijf onderzoekt.
Als het wetsvoorstel wordt ingevoerd kan een bewindvoerder de ict-leverancier dwingen om zijn dienstverlening voort te zetten. De klant moet wel voor die voortgezette dienstverlening betalen. Het gaat om leveranciers van goederen of diensten die voor de voortzetting van het bedrijf noodzakelijk zijn. Het staken van bijvoorbeeld boekhouding als webdienst kan een definitieve nekslag voor een bedrijf betekenen.
Eneco
Maandag 10 augustus 2009 werden bij onderdelen van energieleverancier Eneco de ict-diensten gestaakt. De leverancier gebruikte de gestaakte dienstverlening als drukmiddel om met de curator in gesprek te komen. Nadat een curator de betaling van voortgezette diensten verzekerde en een bedrag van 1,3 miljoen euro aan openstaande rekeningen erkende, werden de diensten hervat.
De wetswijziging moet nog door de Tweede Kamer worden goedgekeurd.
Machtspositie
De zaak is actueel nu door de zware economische omstandigheden steeds vaker bedrijven bankroet gaan. Ict-leveranciers gebruiken het staken van hun dienstverlening als dwangmiddel om openstaande rekeningen betaald te krijgen, in contact te komen met curatoren en zichzelf boven andere schuldeisers te plaatsen. Ze hebben een monopoliepositie doordat ict steeds vaker een hoofdrol binnen de bedrijfsvoering vervult.
Ict-leveranciers proberen vanuit die machtspositie voorrang te krijgen op andere schuldeisers. Wettelijk gezien staan ze niet hoger dan andere schuldeisers. Als bijvoorbeeld geld beschikbaar komt uit de verkoop van onderdelen van het failliete bedrijf, dan gaan die inkomsten eerst naar de huur van het kantoor, het salaris van de curator en de Belastingdienst (als daar nog achterstand van betaling is). Daarna zijn de overige leveranciers, waaronder de ict-bedrijven, aan de beurt.
Wat fijn. Als je in Nederland werkeloos bent krijg je een uitkering en als je failliet bent krijg je gratis dienstverlening. Ik denk dat ik maar stop met werken.
Bezoeker, ik weet niet of je een medelander bent en het daardoor niet snapt wat door Pim van Beek in normaal Nederlands is geschreven. Er mag bij faillissement geen voorrangspositie afgedwongen worden door bepaalde leveranciers. Dat is alles.
Bij eventuele schulden ben je niet meer of minder dan elke andere leverancier met openstaande rekeningen. Gaat het om relatief veel geld, dan had je dat maar eerder en beter moeten regelen.
Er is dus geen sprake van drie maanden gratis dienstverlening. Die eventueel uit te voeren dienstverlening wordt uit hetzelfde potje betaald als de curator en dacht je echt dat die voor niks ging werken?