Oftewel: hoe lang nog blijft storage een aparte discipline? De tijd dat storage een apart eiland was is allang achter ons. Integraties met netwerk, servers en applicaties zijn steeds hechter geworden omdat er steeds meer van de omgeving wordt gevraagd. Een snapshot maken van een database voor een back-up kan niet zonder medewerking van de databaseapplicatie zelf. Repliceren kan de storage zelf, maar een naadloze failover vereist samenwerking met de applicatie en servers.
Laten we eens drie argumenten onder de loep nemen.
Ten eerste, het beheer van de storage-omgeving zonder medewerking van de overige delen uit de ict-infrastructuur-stack is niet optimaal. Weliswaar zijn er initiatieven zoals storagevirtualisatie waarbij de intelligentie van de storage wordt verschoven van de subsystemen (disk arrays) naar het storagenetwerk. Maar dan nog blijft er een nauwe samenwerking nodig tussen de virtualisatielaag en de bovengelegen systemen.
Ten tweede is er de trend waarbij servers en storage weer worden geïntegreerd om zo optimale prestaties te leveren. Business intelligence- en data mining-applicaties lopen hierin voorop. SAP BI Accellerator en de HP Oracle Exadata Storage Server zijn hiervan duidelijke voorbeelden. Zeer dichte integratie van de rekencapaciteit in de server in combinatie met een super snelle toegang tot de opgeslagen gegevens.
Ten derde is er toenemende intelligente tooling voor het uitrollen en aanpassen van de ict-infrastructuur-stack (denk aan HP BladeSystem Matrix) waarmee een optimale winst wordt behaald, omdat het zich niet beperkt tot alleen de servers. Servervirtualisatie vraagt aan alle kanten om een nauwe integratie.
En zo kunnen we nog wel even doorgaan, denk bijvoorbeeld aan de applicaties zelf die steeds meer traditionele storagefunctionaliteit zoals archief, replicatie en failover overnemen. Een paar voorbeelden uit de Microsoft-stal: Exchange 2010 met ingebouwde archieffunctionaliteit, SQL Server 2008 failover met clustering en database mirroring en Windows Distributed File System voor mirroring van gewone files.
Storage als afzonderlijke discipline zal morgen nog steeds betaan, maar op de langere termijn moeten we dat nog maar bezien…
De ontwikkelingen aangaande storage en backup maakt het veelal onmogelijk om als beheerder van applicaties of platformen de ultieme inrichting als performance en beschikbaarheid te realiseren en te beheren. Het klopt dat de integratie tussen de verschillende beheerders verstevigd moet worden. KA applicaties of Business Intelligence- en data mining-applicaties zijn weliswaar steeds beter instaat om zelf met datamanagement om te gaan, maar kijken hierbij alleen naar zich zelf en houden dus geen rekening met andere (kritische) applicaties. Wie wordt er verantwoordelijk voor het technisch beheer van de storage apparatuur en het netwerk. Is dit de virtualisatie beheerder, de database beheerder of wordt het de servicedesk die reactief actie onderneemt. Beheer, zeker met de groei van data en een veelvoud aan applicaties en platformen moet bij een getrainde storage beheerder blijven die controle heeft over de inrichting en beschikbaarheid van de keten. Beheer blijft van belang en integratie met de overige beheerders moet beter.
Vincent van der Linden
Datamanagement consultant Inter Access
Het is waar dat er een trend is om de IT-kolom van applicatie tot infrastructuur te consolideren. Denk aan de overname van Sun door Oracle, en de recente initiatieven van Cisco. Echter: er zijn heel goede redenen om het beheer van de data los te koppelen. Vergelijk het met printers; je kunt iedere gebruiker een eigen apparaat geven, maar de kosten- en beheervoordelen van centrale printers zijn zo enorm dat dat als concept niet zal verdwijnen.
Dat geldt ook voor storage: centrale systemen maken kritieke processen als replicatie en dataprotectie beter beheersbaar. Weliswaar bieden steeds meer applicaties die functionaliteit, maar dat leidt tot een complexe omgeving die rekening moet houden met de beperkingen en randvoorwaarden van iedere afzonderlijke applicatie. Aangezien beschikbaarheid en betrouwbaarheid cruciaal zijn voor goed datamanagement, ligt een ontwikkeling naar onnodig complexe infrastructuren met veel potenti?le points of failure niet voor de hand.
Ik voorzie wel een duidelijkere scheiding tussen goedkope commodity opslag, in de vorm van simpele schijfsystemen met RAID-ondersteuning, en enterprise opslag, die alle noodzakelijke data managementtaken kan uitvoeren in een unifome infrastructuur en zo steeds hogere service levels mogelijk maakt. Wellicht dat grote delen van de IT-kolom uiteindelijk worden geconsolideerd in ??n fysiek systeem (herrijst het mainframe?), maar storage zal ? net als security en networking ? om genoemde redenen als discipline blijven bestaan.
Storage gaat niet langer meer over alleen schijven of tape drives, maar het is een belangrijk onderdeel op gebied van toegang tot informatie-oplossingen. De trend in de markt is dat steeds meer storagepartijen strategische partnerships afsluiten met softwarebedrijven. Daardoor integreren storage-oplossingen steeds meer met businesskritische applicaties met als gevolg dat er een veel bredere expertise nodig is dan wanneer storage een afzonderlijke expertise is.
De mate van integratie en afhankelijkheid van storage met andere disciplines bepaalt niet of deze discipline in de toekomst zijn bestaansrecht verliest. Het feit dat applicatie-ontwikkelaars zelf een bijdrage leveren aan de storageproblematiek wil nog niet zeggen dat ze daarmee de kennis en specialisatie van storage-vendors overbodig maken. Om Microsoft DFS als voorbeeld te nemen: dit is een leuke oplossing voor een MKB-bedrijf, maar zodra je meer dan enkele terabytes wil repliceren zul je op zoek moeten gaan naar schaalbaardere oplossingen. Aangezien de totale hoeveelheid aan opgeslagen data nog altijd groeit zal storage als aparte discipline blijven bestaan om aan deze groei het hoofd te bieden.
Storage is de Stovepipe zeker nog niet voorbij. Telkens merk je, dat storage fabrikanten in staat zijn met niches specifieke storage invullingen te maken, waar andere generalisten naderhand op dezelfde trein springen (me too).
Het stovepipe verhaal komt o.a. bij HP vandaan. Waar de StorageWorks in 1993 stond voor een innovatief concept bij Digital,,heeft HP deze industri?le erfenis niet bepaald uitgebouwd tot een speerpunt.
Het is dus niet verwonderlijk,dat juist uit die koker dit verhaal komt. Als je naar de evolutie van storage kijkt, zie je dat de storage markt juist meer specialistischer is geworden. Er zijn steeds meer varianten op het storage thema, maar die varianten komen vaak van specialisten. Het is niet voor niks, dat HP de XP-series voert, waar zij zelf geen goede oplossing hebben.
Recente overnames door HP van LeftHand en IBM van de XIV lijn zijn voorbeelden. Dus storage als stovepipe is er wel degelijk, maar in plaats van in de jaren 80 & 90 gedicteerd door de server fabrikanten zijn het in de jaren 2000 de specialistische storage fabrikanten, die invulling geven aan de stovepipe. Waar Remko Westrik op duidt, dat applicaties meer storage functies overnemen is een logische golfbeweging. Daardoor zal de storage industrie zich nog steeds uitgedaagd zien, om juist nieuwe innovaties door te voeren op gebieden, waarvoor eerder nog geen oplossingen bestonden.
Een voorbeeld van een blijvertje is storage replicatie, waar server based mirroring nog steeds de minder effici?nte oplossing is.
Kijk maar eens hoe VMware met SRM inspeelt op de prachtige replicatie toolings die de leading storage companies hebben gemaakt.
VMware heeft duidelijk gezegd, dat zij zeker niet van plan zijn dergelijke uitvindingen te doen, waar de storage experts dat al 10 jaar geleden hebben gepionierd.
Uiteraard is de integratie met applicaties, hypervisor en failover mogelijkheden, helaas nog een noodzaak. Het ultieme scenario is dat deze onderdelen ?storage aware? gaan worden en vanuit de storage laag aangestuurd kunnen worden op het moment dat een scheduled snapshot plaats gaat vinden of een failover wordt ge?nitieerd. Doordat elke storage vendor dit op een andere manier inregelt zal een laag erboven dienen te komen die deze aansturing voor zijn rekening gaat nemen en de vertaal slag kan maken naar de verschillende vendor storage arrays in het cloud storage systeem.
Storage zal dus wel een discipline op zich blijven maar zal evolueren in een gevirtualiseerd cloud storage systeem. Juist hierdoor zal de wens voor expertise op het specifieke storage vlak groter worden. Elke systeem beheerder doet momenteel het storage deel erbij, maar een goed werkend cloud storage systeem zal juist specifieke storage kennis vereisen. Omdat een cloud storage systeem vendor onafhankelijk zal zijn dient expertise van alle onderliggende type storage systemen aanwezig te zijn bij de storage beheerder. Juist de gevirtualiseerde laag boven de storage systemen zal de integratie af dienen te vangen op het gebied van consistente snapshots, replicatie monitoring en aansturing, seamless failovers enz…
Storage blijft een vak apart. Applicaties krijgen wel steeds meer hun eigen storagefunctionaliteiten, maar dragen daarmee niet bij aan een eenvoudig beheerbare en geintegreerde IT-omgeving. Het blijven altijd point oplossingen die niet onderling met elkaar kunnen werken.
Storageleveranciers en integrators bieden over het algemeen wel de geintegreerde oplossingen, bedrijfsbreed, niet alleen voor die enkele applicatie. De praktijk wijst ook uit dat de storageleveranciers nog steeds deze functionaliteiten efficienter kunnen uitvoeren dan de op zichzelf staande applicatieleveranciers.
Insteek bij de keuze voor een juiste storageoplossing is altijd de business en bijbehorende applicaties. Hierdoor zullen storagepartijen wel een steeds breedere blik nodig hebben, maar de ‘stove-pipe’ blijft nog wel roken.
Hmmm, vreemd om te veronderstellen dat storage een “stove-pipe” is. Storage is namelijk nooit een “stove-pipe” geweest. In dit vakgebied dienen specialisten namelijk altijd een totaal-benadering van het gehele datacentre te hebben. Hiermee bedoel ik te zeggen dat storage beheerders, architecten etc. kennis dienen te hebben van applicaties, databases, storage infrastructuren, alsmede de business belangen die daarmee samenhangen. Dit bepaald namelijk de planning en inrichting van capaciteit, performance, continu?teit en rapportages conform de SLA’s die zijn vastgesteld zowel op logisch als fysiek niveau.
De storage specialisatie heeft mijns inziens altijd deze verticale benadering (van applicaties tot spindles) gehad. Dit in tegenstelling tot b.v. netwerk beheerders die zich hoofdzakelijk bezighouden met het inrichten van netwerken en zich niet druk maken om block-groottes, backup scenario’s, OS en/of applicatie gedrag.
Begrijp me goed, ik heb veel respect voor deze mensen. Hun vakgebied is ook zeer breed maar is toch meer horizontaal gericht.
Ik ben het dus zeker niet eens met Remco dat storage een stove-pipe is en dat zich met recente technologie?n verschuivingen voordoen in het vakgebied. Dit is er altijd al geweest en wordt door deze nieuwe technologie?n alleen maar uitgebreid en niet verschoven.
Vriendelijke groeten,
Erwin van Londen