Virtualisatie is en blijft een fenomeen. De technologische gevolgen voor een infrastructuur zijn groot en terwijl de functionaliteit voor de eindgebruiker hetzelfde blijft, moet het beheer mee veranderen. Zijn ITIL, ASL, BISL en andere beheermethodieken er klaar voor? Zijn beheerders, verkopers en klanten er klaar voor? Het antwoord kan heel simpel zijn: 'Nee'. Een volmondig 'ja' durven maar weinigen te geven. Toch gaat een simpel 'nee' te kort door de bocht.
Virtualisatietechnologie is een voorbeeld van technologie die dreigt harder te gaan dan de markt kan volgen. Technisch zitten veel oplossingen goed in elkaar, elk met eigen sterke en zwakke punten en elk met een eigen toepassingsgebied. Om die nieuwe technologie goed toe te passen en onder controle te kunnen houden, moet er een evenwicht zijn tussen mensen, processen en producten. Met alleen technologie kom je er niet. Om de technologie succesvol te maken, moeten mensen en processen er klaar voor zijn.
Inmiddels zijn hardwarevirtualisatie, server based computing, storageoplossingen en een aantal andere virtualisatietechnieken gemeengoed geworden, maar het heeft tijd gekost om die technologie succesvol te laten worden. Er is een grote klantenkring voor ontstaan, beheerorganisaties hebben hun werkwijzen erop ingericht en is er een draagvlak ontstaan die bestaansrecht geeft aan al die technologie. Terugkijkend beseft iedereen die nu de voordelen ervaart dat in de afgelopen jaren vele kansen zijn gemist en geld is verspild. In het tijdsgewicht durfden alleen early adaptors te kiezen voor innoverende technologie, totdat het predicaat 'bewezen technologie' van toepassing werd.
Frank Boeijen zong 'De geschiedenis herhaalt zich, dag of nacht je weet dat het te laat is'. Met cloud computing, virtual clouds en VDI herhaalt de geschiedenis zich anno 2009. Met Virtual Storm en vergelijkbare oplossingen als overtreffende trap gaat het weer gebeuren.
Naar cloud computing en VDI wordt reikhalzend uitgekeken. Het begint anno 2009 op gang te komen door early adaptors. Organisaties die iets minder snel kiezen maar wel open staan voor innovatie zijn hun mensen en processen aan het voorbereiden op 2010. Anderen blijven de kat uit de boom kijken en verspillen in de komende tijd nog veel geld.
De early adaptors van nu verspillen toch ook, zij het iets minder. De echte early adaptors zijn nu al bezig met technologie van 2012. Die gaat verder dan cloud computing. Er komen binnen clouds applicatierepositories, betere en snellere protocollen, meer toepassingsgebieden zoals multimedia en grafische toepassingen en een integraal management console. Aanvullende technologie zoals bijvoorbeeld deploymentoplossingen, updateservers, andere beheertools en images worden veel minder belangrijk. Maar wie nu denkt dat die daarvoor tot 2012 moet wachten heeft het mis.
De toon wordt gezet door Virtual Storm en anderen doen vanuit hun VDI-concepten verwoede pogingen Virtual Storm te evenaren. Die organisaties die in staat zijn nu hun mensen en processen op 'een Virtual Storm' te laten inspelen, kunnen mee met de techniek en besparen ongeveer 70 procent op het energieverbruik van werkstations. Dat is mooi voor het milieu en voor het imago. De helft besparen op de TCO van werkstations is nog mooier, zeker in crisistijden.
Laatst kwam ik in het kader van een geheel andere context, integrated service management (ISM), een citaat tegen van Charles Darwin. Alsof die man in zijn leven tussen 1809 en 1882 al wist dat we anno 2009 met milieuproblematiek en een economische crisis te maken zouden krijgen.
'It's not the strongest of species that survives, nor the most intelligent, but the one most adaptable to change.'
Kan jij het je veroorloven om te wachten op 'bewezen technologie'?
De “voorspellende gave” van Darwin is net zo waar als
“The great enemy of the truth is very often not the lie?deliberate, contrived and dishonest, but the myth, persistent, persuasive, and unrealistic. Belief in myths allows the comfort of opinion without the discomfort of thought” ten aanzien van het Cloud en VDI geneuzel. History repeats; allemaal weer aan de terminal ..
@Michel: Inderdaad, allemaal weer aan de terminal. Dat heb je goed gezien. Beeldscherm en toetsenbord op het bureau (of als laptop) en jouw virtuele PC op een server waar ook ter wereld. Maar geneuzel is dat niet. De techniek biedt tegenwoordig veel meer mogelijkheden dan in de tijd dat de terminal nog gemeengoed was. Je kunt nu 130 users op een ESX server zetten bijvoorbeeld en ze toch het gevoel geven dat ze allemaal uniek zijn, omdat ze hun eigen bureaublad kunnen inrichten en geen last hebben van verstoringen die veroorzaakt worden door andere gebruikers van dezelfde applicaties via dezelfde server. Het werkt sneller en effici?nter en eenmaal goed ingericht is het beheer een makkie vergeleken met het beheer van een willekeurige SBC omgeving. Wie daar denigrerend over doet, dit als mythe bestempelt of volhoudt dat het geneuzel is, doet volgens mij al dan niet bewust of hij gek is.
Als extra toevoeging op bovengenoemd verhaal kan het Citrix Xen server platform voor virtualisatie en provisioning van server workloads zijn.
Hierdoor wordt de kracht van het dynamische datacenter toegepast op zowel de fysieke als de virtuele servers. Virtualisatie beheer maakt van een flexibele serverpool van reken- en opslagcapaciteit mogelijk voor dynamische beheerde virtualisatie omgevingen.
Citrix XEN server borduurt namelijk voort op de ontwikkeling en testcapaciteit van de open source Xen virtualisatie engine met easy-to-use dynamische virtualisatie oplossingen.
Bedrijven hebben tegenwoordig de behoefte aan de combinatie van uitgebreide server virtualisatie mogelijkheden met schaalbaarheid, kostenbesparing en gebruiksvriendelijkheid.
Veel functionaliteit voor een lage prijsstelling geeft steeds vaker de doorslag tot een weloverwogen ordergunning, mits goed onderbouwd.
Change has come to IT!
“Because it’s there” is voor sommigen voldoende reden om de Mount Everest te beklimmen, maar is het ook genoeg onderbouwing voor de inzet van de nieuwste techniek?
Zoals hierboven terecht wordt gesteld, heeft het geen zin om alleen naar techniek te kijken en daarbij bijvoorbeeld aanpassing van processen en zelfs organisaties over te slaan. Wat heeft het voor zin om de allerlaatste virtualisatietechnieken in te zetten als de beheerprocedures en organisatie daar niet mee om kunnen gaan: ‘even de server herstarten’ zal in een gevirtualiseerde omgeving vaak anders uitpakken dan voorheen…
Ik zou de inzet van virtualisatietechnieken in een breder perspectief willen plaatsen. In het spanningsveld tussen kostenbesparen enerzijds en service verbeteren / risico’s beheersen anderzijds, kan virtualisatie ook nooit los gezien worden van onderwerpen als service management en business resilience. Dat geldt in eerste instantie voor virtualisatie in het datacenter (ik heb alles geconsolideerd en gevirtualiseerd op 1 grote machine, maar wat nu als daar een probleem optreedt?), maar zeker ook voor beheer en beschikbaarheid van applicatie repositories en virtuele desktop infrastructuren. Te hard drukken op de virtualisatiebobbel in het kussen, zorgt voor 2 andere knobbels bij beheer en betrouwbaarheid!
Toch is afwachten in het dal totdat anderen de weg naar boven hebben gevonden geen optie. De potenti?le kostenbesparingen in combinatie met de mogelijke vernieuwingsslagen zijn veel te groot om juist nu te laten liggen. De truc is volgens mij om het evenwicht tussen virtualisatie service management resilience in de gaten te houden om een optimale balans in de resultaten te krijgen voor besparing service niveau risicobeheersing. Wellicht kan het lonen om niet alleen naar boven te gaan, maar vooral ook een goede Sherpa te kiezen…Op naar de top!