De twee jaar vertraging van het Europese informatiesysteem voor de Schengenlanden kost Nederland zeven miljoen euro extra. Het Schengen Informatiesysteem (SIS II) had in september 2009 ingevoerd moeten worden. Naar verwachting is het systeem nu eind 2011 klaar. De zeven miljoen euro zijn de extra kosten voor ontwikkeling. De invoering van SIS is vertraagd omdat testen met het systeem mislukten.
De Europese Commissie ontwikkelt het Centraal Schengen Informatie Systeem (CSIS) en het Nationale systeem (NSIS) maakt hier deel van uit. 'De vertraging van de realisatie van het CSIS-II leidt tot een langere doorlooptijd en hogere kosten van de realisatie van het NSIS-II', aldus de woordvoerster.
Het SIS-II is een database waarin gegevens van mensen die de grens oversteken, worden bewaard. Dit moet het werk van de marechaussee vergemakkelijken. Er is al een eerste versie van SIS. Dit systeem kan echter alleen werken met teksten. In de nieuwe versie moet het mogelijk zijn om ook pasfoto's, voetafdrukken of vingerafdrukken op te slaan. Een snelle invoering van het systeem is noodzakelijk, omdat nieuwe Schengenlanden op de oude versie niet kunnen worden aangesloten. De landen Roemenië en Bulgarije hebben hiermee te maken.
Beheerkosten
Volgens de woordster van het ministerie zijn de beheerkosten om het oude systeem in de lucht te houden niet veranderd. 'NSIS-I is langer in de lucht, maar daar staat tegenover dat NSIS-II, met waarschijnlijk hogere jaarlijkse beheerkosten, nog niet draait', schrijft de woordvoerster.
De Europese Commissie wil één organisatie voor het beheren van ict-systemen. Ook SIS II zal door deze organisatie beheerd worden. Daarnaast moeten ook het Visa Information System (VIS) en Eurodac door deze organisatie worden beheerd. Op de langere termijn moeten er ook andere ict-systemen bijkomen. 'Het gezamenlijke beheer van deze systemen zorgt voor een effectieve en veilige operatie, betere kwaliteit voor gebruikers, continuïteit en ongestoorde dienstverlening', zegt eurocommissaris Jacques Barrot.
Waardoor zijn die ’testen’ mislukt?
Omdat de klant de leverancier niet goed had voorgelicht of nalatig was, of omdat de leverancier fouten in zijn systeem heeft gestopt?
In het eerste geval kan het redelijk zijn dat de klant extra betaalt, al kunnen we ons dan afvragen waarom er niet meer competente lieden aan zijn gezet. Als echter de leverancier fouten in het systeem heeft zitten stoppen, dan hoeft de klant voor het repareren hiervan niet op te draaien. Of wel?
Klanten zijn slecht in het specificeren wat ze nodig hebben. Dat is algemeen bekend. Dat kan dus nooit een smoes zijn voor het falen van een systeem! Leveranciers horen dit te weten en te weten hoe je hiermee om moet gaan.