Eigenaar van een softwarebedrijf: dat was een lang gekoesterde wens van ex-BSO’er Hans van der Last. Met de overname van de aandelen van het softwarebedrijf Aenova uit Delft is die wens in vervulling gegaan. Al met al was Van der Last zo’n jaar bezig in zijn zoektocht naar een geschikte kandidaat.
Hans van der Last (45) nam eind mei de aandelen Aenova BV uit Delft over van de eigenaar/oprichter Willem Boers. De overname vormde de kroon op een jaar voorbereidingswerk. Van der Last was tot medio 2008 betrokken bij de technische dienstverlener Koning & Hartman, die hij samen met drie anderen in 2005 via een management buyout van Getronics losweekte. ‘Een lang gekoesterde wens was om eigenaar van een softwarebedrijf te worden. Nadat ik bij Koning & Hartman vertrok heb ik heel bewust gezocht naar een softwareproducent. Ik heb een softwareachtergrond en heb in de tweede helft van de jaren 1980 nog een tijd bij BSO gewerkt.’
De zoektocht leidde hem langs talloze adviesbureaus – ‘in Nederland is overnameadviseur geen beschermd beroep – en databanken (zoals Brookz, Bedrijvendatabank, Bedrijventekoop, Bedrijfzoektedrijf, Koopmijnbedrijf, of via de website van de Kamer van Koophandel). ‘Er stonden zo’n achthonderd bedrijven te koop. Dan is het toch wel handig om hulp te krijgen bij de selectie. Uiteindelijk ben ik bij Buyinside terechtgekomen, een intermediair die zich alleen richt op management buyin-trajecten. Je hebt ook adviseurs die zowel verkoop- als aankooptrajecten verzorgen. Hun positie is dan soms ondoorzichtig.’
Op de mat
Van der Last maakte zelf een lijst van Nederlandse softwarebedrijven die hem aanspraken. Buyinside benaderde vervolgens zo’n bedrijf met de vraag of er interesse bestond voor een overnamegesprek. Zo viel er eind vorig jaar bij Aenova ook een brief op de mat. Eigenaar/oprichter Willem Boers toonde interesse. Hij was verhuisd naar Drenthe, vond de reisafstand naar Delft eigenlijk te groot en had zich al teruggetrokken uit de dagelijkse bedrijfsvoering. Beide kwamen tot een verkoopovereenstemming, waarbij Van der Last met behulp van bankfinanciering alle aandelen kon overnemen.
Het verkooptraject nam zo’n zes maanden in beslag. Van der Last stelt dat Aenova een goed renderend en stabiel bedrijf is. Een substantieel deel van de omzet bestaat uit vaste contracten met de lokale overheid. Hij gelooft dat om verder te groeien er kansen liggen in de versterking van de commerciële slagkracht, een verdere professionalisering en de uitbreiding van markten (ook internationaal).
Historisch gegroeid
Aenova (23 medewerkers) is in 1992 opgericht (in eerste instantie als Artefact) en kent twee productlijnen. Timenterprise is een softwareproduct voor tijdregistratie, urenverantwoording, budgettering en planning. Maggy2 is software om printfaciliteiten te ondersteunen. Het eerste product wordt vooral gebruikt door lokale overheden (gemeentes, waterschappen) en een aantal grote bedrijven, zoals Aegon, Delta Lloyd, CZ en DHL. Van der Last schat dat er zo’n 75.000 tot 100.000 gebruikers zijn. ‘Het is software die gekoppeld kan worden aan grotere financiële systemen en salarispakketten van bijvoorbeeld Raet of ADP. Zo kunnen er in TIM overwerkuren worden geregistreerd die weer in het salarisinformatiesysteem zijn in te lezen.’
Maggy2 is nog meer een nicheproduct. Met deze software kan het printgebruik op maat worden ingesteld, bijvoorbeeld beveilig printen, een ‘volg mij’-functionaliteit, betaald printen of printen met een studentenkaart. Niet verrassend dat vooral universiteiten en hogescholen tot de klantenkring gerekend worden. ‘We liften ook mee met de ‘groene it’-trend. Managers kunnen er het gebruik van toners en papier beter mee controleren. Met Maggy2 kun je bijvoorbeeld het besluit tot printen uitstellen totdat je bij de printer bent. Overbodige printopdrachten zijn dan nog op te heffen.’
Dat Aenova twee uiteenlopende productlijnen exploiteert, is volgens de nieuwe eigenaar historisch zo gegroeid. ‘Aenova is een bedrijf dat meer vanuit de technologie producten ontwikkelt dan vanuit de markt. Niet voor niets zit het bedrijf in Delft, heeft oprichter Willem Boers een tijdje aan de TU Delft gestudeerd en heeft ook een aantal medewerkers op deze universiteit gezeten.’
