Bedrijven die bemiddelen tussen freelancers en bedrijven, zijn niet goed voor de marktwaarde van freelancers. Dat zegt Toon van Bodegom, managing director bij consultancybureau Numa Group. Vooral de hoge tarieven die sommige bemiddelaars hanteren, zouden een probleem zijn. De bemiddelaar zegt meer te doen dan 'alleen maar koppelen'.
Volgens Van Bodegom wordt het probleem vooral veroorzaakt door de ondoorzichtige werkwijze van bemiddelaars, onder wie detacheerders. De directeur doelt daarbij op zogeheten 'doorleenconstructies'. Een bemiddelaar die de gevraagde freelancer niet in zijn bestand heeft, klopt in zo'n geval bij een ander bemiddelingsbureau aan. Zo worden de uiteindelijke kosten die de opdrachtgever betaalt steeds hoger. 'Een zelfstandige zonder personeel kiest voor zelfstandigheid en gelooft in zijn eigen kunnen', aldus Van Bodegom. 'Ondertussen prijzen bemiddelaars de eenpitter uit de markt.' Vooral in een tijd waarin werkgevers op de kosten letten, zou de doorleenconstructie een groot probleem zijn.
Vijftien procent
Ook Jos van Dongen van Tholis Consulting vindt dat door bemiddelaars 'jarenlang belachelijk veel geld is verdiend'. 'Ik heb het recentelijk nog meegemaakt', herinnert Van Dongen zich. 'Ik werd benaderd door een intermediair en heb expliciet gevraagd of ze zaken deden met de eindklant. Vervolgens zat ik toch weer bij een grote system integrator die 15 procent rekent. Dit percentage kwam bovenop de marge van de bemiddelaar.'
Consultant Ivar Volder van personeelsbemiddelaar CDG Automatisering vindt dat een intermediair meer doet dan 'alleen maar koppelen'. Hij geeft aan dat een marge van tien euro per uur helemaal niet vreemd is. Vooral wanneer niet de opdrachtgever, maar de bemiddelaar de factuur van de zzp'er betaalt. 'Je hebt dan meteen twee functies van die intermediair te pakken: voorfinancieren en het risico lopen dat de opdrachtgever niet betaalt', zegt hij.
Ook directeur Peter Schrijen van ict-bedrijf Biforte ziet het voordeel van bemiddeling wel in. Volgens willen werkgevers niet met alle zzp'ers direct contact hebben, temeer nu het aantal zelfstandigen groeit. Wel denkt hij dat bemiddelaars hun werk anders moeten aanpakken. Schrijen: 'Er heeft een marktverandering plaatsgevonden, waarbij vooralsnog de aanbodkant het sterkst veranderd lijkt te zijn: de vraag is verminderd, maar de aanbodstructuur en het proces zijn hetzelfde gebleven.'
Het feit dat bemiddelaars uberhaupt bestaan in deze industrie, is te danken aan het feit dat bedrijven zelf te weinig of geen energie willen steken in het vinden van de juiste mensen. Hierin ligt dus ook gelijk de oplossing van deze “doorleen” uitdaging voor bedrijven 😉
Bedrijven kunnen ook hun EIGEN VERANTWOORDELIJKHEID NEMEN en zichzelf beschermen door te vragen bij welk bedrijf een aangeboden zpp-er staat ingeschreven.
Bedrijven houden zelf ook deze ellende in stand, mede omdat ze (alleen maar willen) werken met hun “preferred suppliers” voor personeel. Deze constructie maakt het dus ook mogelijk dat je al bedrijf belazerd word. Wanneer je preferred supplier even geen mensen heeft, gaat ie ze inhuren bij een ander tegen hoger tarief.
Taken voor Branchevereniging(en):
Ik zie hier nog een paar mooie taken weggelegd voor de ict branche verenigingen in onze sector:
1. Maak eens een plattegrond, open directory van de ict sector.
– Wie is wie in ict land?
– Wie huurt bij wie personeel in?
– Wie staat waar ingeschreven
– Wie is zgn preferred suppliers van wie?
Dan word nu nog onoverzichtelijke “de inhuur jungle” voor iedereen (weer) transparant, vooral voor bedrijven en zpp-ers.
2. Ga aandringen op glasheldere transparantie in personeelsbestanden en handelswijze van bemiddelaars.
(als het kan met banken in een kredietcrisis, waarom hier dan niet?)
Dit zou kunnen via een branche certificering, waarbij alle bemiddelaars onderworpen word aan een test en gekeurd gaat worden op zijn handelwijze.
Verbeter de wereld…
Hoe meer energie en kwaliteit je als bedrijf steekt in het vinden van de juiste mensen voorje opdracht, klus, des te meer profijt heb je er zelf van op termijn.
Leer zef ook eens wat verder dan de kosten alleen, want kosten voeren je werk niet uit. Dat zijn nog altijd mensen, die oprecht gewaardeerd willen worden voor hun inspanningen, niet verhandeld als ict_vee voor een zo hoog mogelijke profit-marge.
In de toekomst..
zie ik het toch die kant op gaan, waarbij iedere werknemer min of meer gedwongen gaat worden om ZZP-er te worden als bedrijven blijven snijden in hun personeels (en andere) kosten. Dus ik het handig dat werknemers en werkgevers zich hier alvast op gaan voorbereiden.
De zelfstandig professional zoekt een bemiddelaar die:
– redelijke en transparante marges hanteert
– flexibel is in het af te sluiten contract
– aansprakelijkheid voortvloeiend uit beroepsfouten adequaat afdekt
– kennis van zaken heeft omtrent zelfstandigheid
– breder advies geeft aan de ondernemer
– en last but not least facturen een beetje op tijd betaald.
Dergelijk partijen zijn er voldoende in mijn beleving, maar wellicht dat de laatste initiatieven mijn ongelijk gaan bewijzen?
Wat daarnaast van groot belang is continuiteit in opdrachten. Mijn mening blijft dat het begint met goed account management vanuit de markt richting de eindklanten. Papier en computers zijn geduldig en maken mooie matches maar als je niet weet wat er echt speelt zijn de matches vaak zeer matig. Daar heeft de zelfstandig professional niks aan, de bemiddelaar niet en al helemaal niet de eindklant want die krijgt onzin aangeboden. En inderdaad goed account management kost geld wat uiteindelijk door de klant en de zelfstandige links om of rechts om zal worden betaald. Nu we 5 maanden (december januari februari maart april) in een neerwaarste markt zaten werd de rekening aan de zelfstandige gepresenteerd. Dat is markt werking, maar ook weer een teken dat we nog steeds in een niet volledig volwassen geworden markt actief zijn.
Tot zover een aantal (niet allemaal) heel verstandige reacties. De ZZP’er zal altijd een soort eenpitter blijven als het aankomt op zijn/haar eigen situatie. Er is geen hoger orgaan, dat voor uw belangen opkomt. Je bent Z(elfstandige) Z(onder) P(ersoneel), maar ook zonder nog het een en ander aan voorzieningen. Dat is de essentie van het zelfstandig zijn. Eenieder komt op voor het eigen belang, of communiceert daarover zoals hij/zij dat wenst te doen. Als de markt aantrekt hoeven we misschien allemaal weer wat minder kritisch op elkaar te zijn. Aan de andere kant: Dit zijn wel situaties om het (eigen) huis op orde te brengen. Dat geldt dan inderdaad voor alle partijen.
Verzekeringen, pensioen, website, jaarcijfers / accountants-verklaring, facturering, LinkedIn profiel, een eenduidige CV lay-out (kan dat a.u.b. gestandaardiseerd worden?), opleiding(en), en selectie van je preferred intermediairs niet te vergeten. 🙂
Iedereen alvast een prettige zomer gewenst met het hoofd boven water!
De discussie over marges bij bemiddelaars / tussenpersonen zie ik de afgelopen tien jaar overal weer terugkomen en is zeker niet iets van deze tijd.
– Als zelfstandige kies je bewust voor een stuk ondernemersrisico. Heb je geen werk dan verdien je ook niets, helder en simpel! Momenteel merken meer ICT freelancers dat dit een serieus te nemen risico is. Er wordt heftig met prijzen gestunt om iedereen aan het werk te houden en de ZZP gemeenschap merkt de gevolgen daarvan, toch is dit een normale marktwerking en 7-8 jaar lang lang is het andersom geweest. De meeste ZZP-ers zullen gereserveerd hebben om een tijdje de tegenzittende economie te trotseren. Heb je niet gereserveerd dan ben je m.i. een kortzichtige ondernemer.
– Met name in ICT kom je als ZZP-er niet aan de bak bij grote opdrachtgevers, simpelweg omdat zo’n bank of oliebedrijf niet honderden verschillende typen contracten (en de daarbij behorende risico’s) wil afhandelen. Er wordt gewerkt met preferred suppliers en sommigen van die suppliers zijn freelance bemiddelaars of ICT bedrijven die samenwerken met bemiddelaars. Daardoor zijn we aangewezen op bemiddelaars en met dat principe is in de basis niets mis.
– Gezeur over marges is van alle tijden, als je verdiend wat je wil verdienen dan is het toch niet zo belangrijk wie daar nog meer aan verdiend? Helderheid is uiteraard wel te prefereren om de discussie te voorkomen. Wat voor marge een bemiddelaar wil of moet maken maakt toch niet uit als jullie beiden tevreden zijn? Als je besluit een contract te tekenen met een cowboy-partij met wazige voorwaarden, bij een partij met onduidelijke schakels of geen helderheid over marges dan neem je bewust een risico.
Het valt voor sommigen nu misschien niet mee om een contract te vinden, of een contract onder de voorwaarden (tarief, locatie, uren per week) die men zelf zou willen maar de tijden zullen weer keren, nog steeds komen iedere dag tientallen projectaanvragen op de markt.
De specialist van de toekomst is een zelfstandige, hou dus moed, maak bewuste keuzes, denk aan je relaties en zorg dat je net een tandje beter presteerd dan de collega’s van het grote IT bedrijf…..
Misschien moet ook de kopje van dit artikel veranderd worden naar zoiets als:
Bemiddelaar hekelt de ICT’er’ 😉
Allereerst wil ik iedereen bedanken voor hun bijdrage aan deze discussie. Ik lees veel verschillende zienswijzen en meningen. 1 ding is me duidelijk (ook gezien het aantal reacties), het onderwerp ‘Hoeveel en hoelang mag een bemiddelaar meeverdienen’ leeft enorm.
Nu terug naar de stelling van het artikel: ‘Bemiddelaar drukt marktwaarde ICT’er’. Als je puur naar de essentie van deze stelling kijkt, dan kun je tot de conclusie komen dat het een terechte stelling is. Immers het spreekwoordelijke tientje bovenop het uurtarief van de ICT’er maakt de ICT’er een tientje duurder en daarmee minder aantrekkelijk voor opdrachtgevers. En als er meer partijen tussen zitten, dan zijn het meerdere tientjes. Nog onaantrekkelijker.
De vervolgvraag is: Kan het niet goedkoper of anders? Ik denk van wel. Een bemiddeling is namelijk een eenmalige actie die op dat moment waarde toevoegt voor zowel de klant als de ICT’er. Immers de bemiddelaar slaagt erin de juiste ICT’er te vinden voor de klant. Daar tegenover mag dan ook een eenmalige vergoeding staan en m.i. niet een maand-in-maand-uit vergoeding.
Als de klant vervolgens wil dat de contracten worden gemanaged, dan is dat een andere dienst met een ander manier van afrekenen. En of contracthandling een tientje per uur moet kosten, is ook maar de vraag.
Op deze manier probeer ik de twee aspecten van het plaatsen van ICT’ers te scheiden in een bemiddelingsdeel en een contracthandlingsdeel. Wel zo transparant en fair. Benieuwd wat de anderen ervan denken!
Ja het kan vele malen goedkoper, zuiniger en vooral stukken efficienter.. Lees mijn persoonlijke visie op dit gebeuren 🙂
1. Ga werken aan een META_OPDRACHT beschrijving:
Standaardizeer de VRAAG omschrijving van een bedrijf op zoek naar een dienstenaanbieder.
2. Ga werken aan een META_CV_ERVARINGS overzicht:
Standaardizeer de DIENSTEN omschrijving van een dienstenaanbieder op zoek naar een opdracht.
3. Bedenk een GLOBAAL XML CV en VAARDIGHEDEN FORMAT:
Het is toch complete waanzin dat je als werkzoeker (en misschien ook wel werkaanbieder) net zoveel keer je cv moet uploaden en aanpassen als dat er “bemiddelaars, intermediar, banenzoek, vacaturebank websites” zijn??
Dit vergemakkelijkt de uitwisselbaarheid van data.
Een keer invoeren, uploaden en regelmatig zelf updaten en meer moeite hoeft het niet te kosten. Of is dit een soort van werkzoekers bezigheidstherapie?
———
4. Ga vervolgens met zijn allen (inclusief branche verenigingen) oprecht en volwassen om de tafel heen zitten om dit soort “kosten en overhead ellende” voor eeuwig uit de weg te ruimen en op te lossen.
5. Maak het ict landschap transparanter:
Dan weten
– Bedrijven wie, wat, waar, inhuurt tegen welk tarief.
– ZZP-er en andere diensten aanbieders waar de echte ingangen zijn naar de volgende opdrachten.
6. Bouw een matchings webfarm die
– bovenstaande zaken kan opslaan
– automatisch vraag en aanbod kan matchen
– je een email, atom, twitter, sms stuur bij goede match
Let’s move into the next century…
We EMAILEN al decennia lang (zelfs automatisch) heen en weer tussen verschillende soorten en merken platformen dankzij een UNIVERSELE GESTANDAARDIZEERD EMAIL FORMAT en OPEN COMMUNICATIE PROTOCOLLEN.
Wat houd deze sector nog tegen om dit ook te gaan ontwikkelen met de vraag en aanbod matching?
Er is techniek zat….
We hebben hyp, bla cloud, bla, grid, soa, web 3x. bla, client_server, middleware technologie genoeg op de plank liggen om dit te realiseren.
Nu nog de evolutie aan menselijke kant om elkaar de hand te reiken en de oprechte wil en intentie nog om samen te willen werken en het zoeken naar werk verregaand te AUTOmatiseren. Daar hebben we toch die computers voor uitgevonden? Om dingen en zaken VOOR ons te doen, als digitale kopie van onszelf in cyberspace?
Waarom zou je dan – als rasechte ict-ert – nog werk en diensten aanbieders anno 2009 met de hand willen zoeken?
“Wie gaat het fundament leggen woor werk matchen 2.0?”
Dus de zzp’ers die soms zelf 200 euro per uur durven te vragen klagen nu over een kleine marge voor iemand die er vaak nog harder voor werkt??
@Jan
aAs jij weet waar ik 200 euro per uur kan verdienen, geef dan snel het adres en telefoonnummer door. Of ik doe iets verkeerd of jij hebt een totaal onrealistisch beeld van de meeste zzp’ers.
Ik mis in deze discussie het punt van de VAR.
Als je kijkt naar hoe het in het verleden aan toe ging, dan begrijp je ook de wildgroei aan “Bemiddelaars”.
Vroeger huurde de ING freelancers in, die eigenlijk ex-werknemers waren. Ze factureerden de ING en als ze niet meer nodig waren, dan werd hun contract opgezegd.
Deze zgn. ex-werknemers cq. freelancers vroegen een WW-uitkering aan en die werd gehonoreerd. Het UWV probeerden vervolgens de niet betaalde ww-premies terug te halen bij de ING en die kreeg een behoorlijke naheffing. Om dit allemaal uit te sluiten doen grote bedrijven tegenwoordig alleen maar zaken met zgn Preferred Suppliers.
Zolang de VAR geen garantie geeft dat er geen naheffingen volgen zullen grote bedrijven zaken blijven doen met preferred suppliers.