Het is momenteel heel rustig om ons heen en dat geldt denk ik voor alle mensen met een functie van recruiter of coach. Hoewel het volop lente is, leven we in een soort winterslaap. De reden: er heerst crisis. Wat dat betekent mag ieder voor zichzelf invullen.
Helaas is er in het bedrijfsleven momenteel weinig jong groen te bekennen. Er wordt minder ondernomen en meer afgewacht. Dus zoekt een groot gedeelte van de Nederlandse ict'ers weer in zekere banen bij de (semi)overheid of blijft gewoon op de plek zitten waar ie zit.
Er zijn momenteel vrij veel bankzitters. Dit zijn mensen die in loondienst zijn maar geen boeiende opdracht hebben en zich daarom zelf bezig moeten houden met allerhande klussen of korte studies. Is dat erg? Nee, voor even is dat best leuk, omdat je oude bekenden tegenkomt, weer eens tijd hebt voor een praatje en daarmee uit je dagelijkse routine stapt. Toch hoor je iedereen zeggen dat dit niet te lang moet duren, want het verveelt snel.
Als arbeidsbemiddelaar en resourcemanager blijf je in deze tijd juist actief, want de schoorsteen moet roken. Als wij nu bij bedrijven en organisaties informeren of er nog (belangrijke) vacatures zijn, dan krijgen wij zeer uiteenlopende antwoorden. De een meldt krimp, de ander een status quo en nummer drie heeft wel een enkele vacature, maar neemt de tijd om die invullen.
Wat blijkt als je achter de schermen kunt kijken? Er zijn wel vacatures maar daar komt men niet altijd officieel mee naar buiten. Niet ingevuld betekent namelijk ook geen loonkosten. Het grootste probleem blijkt de vacature-eigenaar. Is die er eigenlijk wel? Is deze echt drukdoende de functie ingevuld te krijgen? Te vaak maak je mee dat bedrijven om nieuwe mensen vragen, zij ook reacties en goede kandidaten voorgesteld krijgen en om een of andere reden niet schakelen.
Het gevolg is duidelijk. Een diepe teleurstelling bij meerdere partijen. Dit begint bij de kandidaat, want die denkt na een serieuze sollicitatie of het bezoek aan een bureau echt een nieuwe baan te krijgen. Het bureau rekent op een antwoord van de recruiter en de recruiter op zijn beurt wacht op antwoord van de manager in kwestie. In deze tijd moet je helaas rekening houden met de woorden 'er zijn nog vier wachtende voor u, er zijn nog vier wachtende voor u'.
Waar wachten we nu eigenlijk op? Werken is leuk en helpt je jezelf te ontwikkelen. Een crisis doet daar niets aan af. Hoe meer je door de dag presteert des te lekker ga je weer naar huis. Een groot nadeel van de huidige stilte is dat mensen een loopbaan, hun carrièreperspectief moeten afremmen, zonder dat zij er zelf invloed op kunnen uitoefenen.
Als je hardop aan managers vraagt 'wat kunnen we nu doen?', dan blijkt dat er genoeg werk is. Achterstallig werk, herstelwerk en verbeterwerk. Alleen worden er momenteel minder nieuwe zaken opgepakt, omdat daar het geld of de goedkeuring voor ontbreekt.
Ik hoop dan ook van harte dat Nederland weer snel geld vrijmaakt om programma's en projecten op te pakken en dat we snel een punt zetten achter het feit dat we mensen verplichten stil te gaan zitten. Voor ict geldt namelijk: don't stop progress!
Boudewijn van Achter
Vergeet niet dat bij veel ICT-bedrijven het ondernemerschap uit de medewerkers is gesloopt, de beleving ontbreekt, we doen ons kunstje en krijgen daar geld voor.
Maar nu is juist de tijd gekomen voor de medewerkers om hun toegevoegde waarde te tonen aan het bedrijf door middel van het genereren van (opdrachtcre?rende) idee?n en initiatieven. Als manager moet je juist nu ruimte geven aan je medewerkers: ze moeten op de kip gaan jagen in plaats van zitten wachten tot de gebraden kip binnen komt vliegen!
“Er zijn momenteel vrij veel bankzitters. Dit zijn mensen die in loondienst zijn maar geen boeiende opdracht hebben en zich daarom zelf bezig moeten houden met allerhande klussen of korte studies”
1. Tijd om de INTERNE bedrijfsstructuur eens flink onder handen te nemen, door te lichten.
Want het feit dat er vele bankzitters in een bedrijf nu stilzitten, duid op het feit dat – ergens anders ver boven de werkvloer – een aantal mensen in het PR-gebied of Management-team STRUCTUREEL FALEN om ervoor te zorgen dat er blijvende stroom met nieuw werk, opdrachten binnenkomen voor de bankzitters.
Wie weet is dit eens een nuttige bron van aandacht om INTERN eens te kijken wie er VERANTWOORDELIJK is voor;
– het uitblijven van nieuwe opdrachten,
– het NIET aanboren van nieuwe markten en klanten,
– het FALEN van fusies, bedrijfsovernames,
– handhaven van een verkeerd (commercieel, strategisch, marketing, sales) beleid
“Bankzitters op de werkvloer” kunnen hier zelf weinig aan veranderen, daar deze zaken buiten hun eigen verantwoordelijksheidsgebied vallen. Zij worden er echter wel de dupe van – als er boven in de top van hun organisatie – niet of onvoldoende gewerkt word om nieuwe opdrachten binnen te halen.
2. Tijd om eens na te gaan denken over een structureel ander model van de arbeidsmarkt? Waarbij meer verantwoordelijkheid gegeven word aan de persoon die het werk ook daadwerkelijk zelf gaat uitvoeren.
Dit scheelt een hoop overhead kosten. De werkende mensen zijn zelf actief op jacht naar werk wat ze leuk vinden. Hierdoor verdwijnt (het begrip) de bankzitter vanzelf…
Nu is een bankzitter gedwongen om te wachten totdat iemand anders in het bedrijf het werk voor ‘m binnensleept. Laat IEDEREEN in je bedrijf “sales”, “verkoper”, “ambassadeur” zijn, richting de buitenwereld, opdrachtgevers, klanten.
“United we stand and survive, devided we go bankrupt”
De crisis is door veel managers vertaald in 20% kosten bezuinigen en vooral stil blijven zitten tot het beter gaat. De leiders moeten nu opstaan en zich voorbereiden op een veranderde en nog verder ontwikkelende situatie, die anders denken en handelen vergt. Degenen die wachten tot het beter gaat, zullen ervaren dat de crisis nooit echt overgaat.
Leiders moeten hun personeel vragen mee te denken over de benodigde innovatie en laten participeren in het doorvoeren van de verandering. Meer praktische denkkracht en praktisch verandervermogen wordt daarmee ?simpel? aangeboord.
Daarnaast moeten leiders nadenken over de wijze hoe het personeelsbestand opgebouwd kan worden in de toekomst, met andere woorden het ontwikkelen van een sourcing strategie. Daarbij kan onderscheid gemaakt worden in de volgende categorie?n: vast, contract,tijdelijk, uitbesteed proces en project personeel. In de huidige veranderingen zal blijken dat de categorie vast personeel kleiner zal worden en dat de processen om de andere categorie?n in te vullen opnieuw zullen worden gedefinieerd. Dit vergt zowel van de bedrijven als hun leveranciers innovatieve kracht.
1 ding moet je Ronald Vermeij nageven, prima branding.
Suggestie toch aan Ronald: je naam boven je reactie is reeds vodloende, de inhoud van de reactie voegt niets meer toe, laat die gewoon leeg. We weten inmiddels dat Ronald Vermeij synoniem is voor complete onzin.
Stil zitten is wat mij betreft achteruitgang. Het lijkt erop dat sommige bedrijven, waarbij het de afgelopen jaren bijna ?vanzelf? ging, nu opeens wakker zijn geschud en overvallen door een crisis. Hebben ze niet gewoon zitten slapen, terwijl de markt en de daarop aansluitende diensten veranderden? In ieder geval is de tijd van stilzitten voorbij, het is tijd voor actie en innovatie!
Wat heeft dit te maken met het topic loopbaan? Nou alles, want als werknemer heb je hier ook een aandeel in. Als je bijvoorbeeld kijkt naar consultants bij IT-bedrijven, dan kun je als organisatie samen met deze consultants een veel actievere relatie ontwikkelen, die bijdraagt aan je organisatie. Zij zijn immers het verlengstuk en de oren en ogen van het bedrijf bij de klanten. Daar wordt maar weinig van geprofiteerd. Maak gebruik van de creativiteit van je mensen, inspireer ze en luister vooral eens wat ze te vertellen hebben en zet dit om in acties. Kun je nog wat van leren. Dus geen tijd om stil te zitten (of op ?de bank?); Samen aan de slag!
Ondanks enkele positieve uitzonderingen valt de huidige economisch recessie veel bedrijven erg zwaar. We hebben gedurende de afgelopen decennia al vaker met een vergelijkbare situatie te maken gehad, het
lijkt er toch steeds weer op dat hier weinig van geleerd wordt. In de hoogtijdagen gebeurde veel op de automatische piloot en nu het ineens erg lastig is geworden blijkt het voor veel bedrijven moeilijk om
lichtpuntjes te zien.
Het positieve van deze tijd is dat het bedrijven de gelegenheid geeft om terug te gaan naar de basis: Waar ben ik nu echt goed in? Waar ligt mijn onderscheidend vermogen? En, hoe vertel ik het mijn (potentiele) klanten? Voor de werknemers geldt eigenlijk hetzelfde: wat kan ik, wat wil ik en hoe komen beiden samen? Hierna volgt de actie: zowel bedrijven als medewerkers moeten terug naar de basis: stilstand is achteruitgang, dus inzetten die groei! De werknemers moeten juist in deze tijd laten zien wat ze echt waard zijn, dit geldt voor alle lagen binnen organisaties. Het management moet er vervolgens op toezien dat de verandering die nu in gang wordt gezet blijvend is, zowel in goede als slechte tijden.
Hiermee is niet beantwoord wat nu echt moet gebeuren: ik zou het als volgt willen samenvatten: Stop met stilzitten en afwachten maar ga de barricades op, laat je zien en maak verschil! Heb vertrouwen in jezelf, je bedrijf en haal het beste uit jezelf naar boven.
Ik zie nog dagelijks bewijs voor het feit dat voor goede mensen altijd plaats is. Let wel op: zorg ervoor dat je bij een volgende crisis niet opnieuw vervalt in oude gewoontes.
Bedrijven kunnen en moeten in deze tijden gebruik blijven maken van het intellectueel kapitaal van hun medewerkers. Een manier om dat te doen is om zichtbaar te maken welke ‘herstelklussen’, zaken waar je nooit aan toe bent gekomen of geen tijd voor was, maar ook onderwerpen en/of ide?en met betrekking tot innovatie er zijn. Combineer dat met de idee?n die medewerkers zelf hebben en laat hen vervolgens een keuze maken aan welke onderwerpen zij een bijdrage willen leveren. Dit biedt medewerkers de kans nieuwe kennis op te doen, andere collega’s binnen het bedrijf te leren kennen of een beproefd concept eens bij een vorige of juist potenti?le klant te laten zien. Wie weet welke vervolgopdrachten hier nog uit voortvloeien. Daarnaast vergroot je als medewerker je netwerk en kun je je positief onderscheiden door ook in deze tijd een bijdrage te leveren aan de ontwikkeling van je bedrijf. Niet afwachten dus, maar aanpakken die mogelijkheden.
@nike: Dank je wel voor branding compliment 🙂
Heb je voor de rest nog iets opbouwends, inhoudelijks toe te voegen aan deze discussie? Of ben je hiertoe niet in staat en beperk je jouw reacties alleen maar tot het afkammen van anderen die wel hun mond open durven doen en een duidelijke mening over onderwerpen hebben?
“We weten inmiddels dat Ronald Vermeij synoniem is voor complete onzin.”
Spreken “wij nike” als in majesteits meervoud 😛