Als liefhebber van videogames én expert in het Topic SaaS, werd ik direct gegrepen toen ik iets las over OnLive. OnLive is een SaaS-dienst voor consumenten en belooft 'the world’s highest performance games on demand service'. Videogames als SaaS-applicatie dus. Geen investeringen in een state-of-the-art grafische kaart, geen directX 10, geen uitbreiding van je RAM-geheugen en geen lastige installaties; alleen een internetverbinding en een plug-in voor je internetbrowser en in no time speel je de nieuwste games en kijk je films en videoclips op de hoogste resolutie op je oude pc. De dienst is ook zonder pc af te nemen, door middel van een kastje niet groter dan een kaartspel. Ook hier geldt: alleen een internetverbinding en je bent klaar om spellen op HD-kwaliteit te spelen. De games zelf runnen op een remote datacentrum, terwijl het beeld en geluid zich op jouw beeldscherm of tv tonen. Kortom: de meest gewilde en veeleisende games spelen, zonder een mega-pc of dure Sony- of Microsoft-kast.
OnLive is dus een SaaS-toepassing voor in de woonkamer. Is OnLive een lang leven beschoren? Om maar gelijk met de deur in huis te vallen: ik verwacht dat het concept zeker levensvatbaar is. Als ik mijn persoonlijke omgeving alleen al bekijk, signaleer ik een omvangrijke groep mensen die weliswaar graag videogames speelt, maar gewoonweg niet de middelen of behoefte heeft om de ontwikkelingen bij Nvidia bij te houden, laat staan om een next generation console aan te schaffen. Simpel en snel een spel spelen is voor deze groep zeer welkom. Er zal altijd een groep bestaan die het juist leuk vindt om zijn eigen pc te tweaken of om te pronken met die Sony-kast en filmcollectie, dus OnLive zal niet voor iedereen geschikt zijn. Maar net als bij zakelijke SaaS-applicaties verwacht ik een grote markt voor deze incarnatie van games-as-a-service.
Afijn, door naar het punt dat ik wil maken. Ik geloof dat een succesvolle lancering van OnLive zijn weerslag heeft op de acceptatie van SaaS in de zakelijke markt. In gesprekken met klanten en een onderzoek naar SaaS van ongeveer een anderhalf jaar geleden, ben ik erachter gekomen wat ik al vermoedde: als software-as-a-service ook in het privéleven gemeengoed wordt, is ook de drempel om zakelijk naar SaaS over te gaan kleiner. We kennen allemaal de voordelen die gelden voor SaaS: geen investeringen in eigen hardware, geen omkijken naar updates en back-ups, alles staat extern gehost, etc. Maar vooral in het begin van vorig jaar was er schroom om zakelijke SaaS-applicaties te accepteren: er heerste nog onduidelijkheid en onzekerheid over SaaS. Maar als je dan aan klanten vroeg of ze gebruik maakten van webmail, online sociale netwerken als Hyves en internetbankieren (allen in wezen ook SaaS-applicaties), dan volgde in veel gevallen "Ja, natuurlijk". Toen pas viel het kwartje en werd de conclusie getrokken: "Oh, maar SaaS is dus helemaal niet zo nieuw, eng en onveilig. We maken er al gebruik van!". Zonder kort door de bocht te willen klinken: hoe meer voorbeelden van SaaS in het dagelijkse (privé)leven, hoe makkelijker men over SaaS dacht. SaaS is eigenlijk heel normaal en wordt al heel lang gedaan. Het heet nu alleen SaaS.
Ik verwacht, en hoop, dat OnLive een vruchtbaar bestaan is beschoren en dan niet alleen vanuit mijn persoonlijke interesse. Ook al is SaaS inmiddels steeds meer verspreid en geaccepteerd, toch lijkt een gedeelte van de markt nog niet geheel overtuigd. Of zijn dit dan die personen die graag hun pc tweaken en pronken met hun filmcollectie op hun Playstation 3?