Creatieve recruiters gaan verder dan de standaard vraag ‘wat zijn je sterke en zwakke punten?'. Zo vraagt Microsofts recruiter sollicitanten een berg te verplaatsen en wil wervingsbureau Yer weten wat voor vader je bent.
Wat zou je doen met een miljoen pingpongballen? Sommige recruiters houden wel van een rare vraag tijdens het sollicitatiegesprek. Microsofts recruitment manager Jolie den Boer is er een van. ‘Doe je niet mooier voor dan je bent'.
Bij softwarebedrijf Microsoft wordt sollicitanten al jaren gevraagd hoe ze de berg Mount Fuji zouden verplaatsen. De werkgever zoekt namelijk gemotiveerde, stressbestendige, creatieve mensen die over een gezonde dosis logica beschikken en hoopt met vragen als deze sollicitanten uit te dagen.
Microsofts recruitment manager Jolie den Boer: "De meeste kandidaten hebben hun gesprek goed voorbereid en hun cv op orde. Vaak komt er dan een riedeltje van wat ze kunnen en hebben gedaan. Waardevolle informatie, maar niet voldoende. Door ze met vreemde vragen van hun stuk te brengen, krijg ik informatie over wie er echt aan de andere kant van de tafel zit."
Het bos in
Ook het stellen van persoonlijke vragen behoort tot die tactiek. Den Boer raadt sollicitanten aan bij dit soort vragen eerlijk te zijn. "Doe je niet mooier voor dan je bent", zegt ze in een gesprek met collegatijdschift Intermediair. "Als je er niet van gediend bent persoonlijke vragen te beantwoorden, dan zul je je niet thuisvoelen in de Microsoft-cultuur."
Ook Jerre Cramer, managing consultant bij Yer en verantwoordelijk voor het werven van ict-managers, kent de rare-vragen-methode. Cramer: "We sturen onze kandidaten soms heel bewust het bos in. Je ziet dan ineens de ware aard van een persoon naar boven komen. Daarom stel ik vragen als: "‘Wat ben je voor vader?' of ‘Zit je nu in je rol of ben je echt?'."
Volgens Cramer is het belangrijk bij het horen van een rare vraag niet in de verdediging te schieten. Ga dus niet met je armen over elkaar zitten als een recruiter vraagt wat je zou doen met een miljoen pingpongballen. Wanneer je overdonderd bent, is het slimmer om bedenktijd te creëren door te vragen waarom de recruiter de vraag stelt, aldus Cremer. Bovendien kan een manager op het werk ook moeilijke vragen verwachten. Cramer "Daar moet je gewoon mee kunnen omgaan."
De tien raarste vragen
1 Je stapt in de lift bij je toekomstige baas. Hoe zou je jezelf in tien seconden verkopen?
2 Beschrijf jezelf in één woord
3 Wat zou je doen met een miljoen pingpongballen?
4 Je mag een vraag stellen aan iemand uit de geschiedenis. Wie kies je en wat is je vraag?
5 Wat is hot in muziek, auto's, jeans, shopping, sieraden en zo?
6 Hoeveel vliegtuigen zijn er in de hele wereld?
7 Hoe wek je het vertrouwen van een klant of manager met meer dan dertig jaar ervaring?
8 Als ik je partner zou bellen, wat zou hij of zij dan over je vertellen?
9 Vertel eens een mop?
10 Stel, je hebt een grote zak met geld, wat zou je ermee doen?
bron: O'Connel Marketing Recruitment
“Doe je niet mooier voor dan je bent” is ook een mooie slogan voor alle recruiters en bedrijven. Stop zelf ook eens met de fake vacatures, mooie imagos en valse beloften die je niet waar kunt maken als recruiter of bedrijf. Wees zelf oprecht en eerlijk, want dat duurt het langste toch? What comes around goes around 😉
Mount Fuji verplaatsen?
Beetje vage probleemdefinitie geachte spreker.. Dat hangt bij mij geheel af van wat jij ervan wilt overhouden na afloop van die verplaatsing 🙂
“Door ze met vreemde vragen van hun stuk te brengen, krijg ik informatie over wie er echt aan de andere kant van de tafel zit.”
1. Bedenk hierbij dan ook dat ditzelfde gedrag ook een leuke counter-strategie voor een sollicitant kunnen zijn als tegen-actie, bij wijze van de zoveel geprezen assertiviteit:
2. Beste werkgever/ geachte recruiter:
– wat is het doel van uw vraag?
– waar heeft u de verborgen camera verstopt?
– waarom wilt u van mij dit antwoord weten?
– wat wilt u met deze vraag bewerkstelligen?
– wat is uw motivatie om mij deze vraag te stellen?
– helpt mijn antwoord mij dichter op weg naar uw vacature?
– word dit interview opgenomen ter kwaliteitsverbetering van uw bedrijf en personeel?
– bent u uberhaupt wel van plan om mij deze vacature te gunnen of zit ik hier mijn tijd te verdoen voor uw entertainment?
Dit zijn zo maar een paar assertieve counter-acties om de motivatie van je gesprekpersoon duidelijk en helder te krijgen tijdens een gesprek. Daar heb jij ook recht op als sollicitant. Kaats rustig de gesprekbal terug als JIJ voelt dat het je niet dichterbij een baan brengt.
4. Als je als sollicitant echt lol wilt hebben, heb ik hier nog een paar leuke uitprobeer vragen voor je.
– is uw bedrijfscultuur wel kredietcrisis bestand?
– hoe lang heeft u geplanned dat ik hier kan blijven werken?
– hoeveel verdient u aan het aanstellen van mij in uw bedrijf?
– stelt u thuis ook zulke rare vragen om uw gezinsleden te motiveren?
– wat is het belangrijkste doel van uw HRM beleid, winst maken of mensen behouden?
– wat zou u doen als ik de serverruimte door mijn ongelukje een dagje zonder stroom komt te zitten?
– welke garantie kunt U mij geven dat ik hier mijn pensioengerechtige leeftijd kan behalen binnen uw bedrijf?
– mag ik nog steeds blijven werken als ik 20 % van uw large accounts op de kast jaag?
Zomaar een aantal tegen-vragen waarmee een sollicitant ook lol kan hebben aan zo’n uitdagend vraaggesprek. Eens kijken hoe jouw gesprekspartner erop reageert. Wat zij naar jou toe doen, kun je immers altijd terug doen, spiegelen 🙂 Mocht je daarna geen baan gegund worden, heb jij toch in ieder geval een hoop lol gehad!
[Het bos in]
Je hoeft ook niet op alle vragen antwoord te geven.
Er bestaat ook nog zoiets als persoonlijke privacy. Wanneer een recruiter / werkgever dit soort ongein met je uithaalt, is er gewoon sprake van onkunde, bewuste manipulatie en machtsmisbruik ten koste van jouw kasn op een mogelijke baan. De vraag is dan ook of jij voor zon persoon of bedrijf wilt werken. Blijf bij jezelf en trouw aan jezelf is mijn advies. Werken kun je overal en altijd nog. Desnoods als barkeeper in Spanje of “tomatenplukker in het westland”
Wat ik hiermee wil aangeven is dit:
Ongeacht de ROL die je speelt op je werk (recruiter, werk-gever, sollicitant) in het THEATER genaamd ARBEIDSMARKT.. lijkt het me heel bevorderlijk voor de industrie en de sfeer als je elkaar MENSELIJK blijft behandelen.
After all…. het gaat alleen maar om ?een baan? .. een 40 urige kunstje om je rekeningen mee betaald te krijgen, je dromen mee gefinancierd te krijgen, je favouriete vrije tijdsbesteding te betalen. Daar zijn ook betere en respect vollere methodes voor te verzinnen om te kijken of iemand daadwerkelijk bij je wil werken, geschikt is voor een functie in je bedrijf.
Verbetertip voor recruiters en bedrijven:
Geef aanstaande sollicitanten eens ECHTE reeds door jouw bedrijf opgeloste CASES en vraag hoe zij ertegenaan kijken, hoe zij het aan zouden pakken.
Speel eens een echt en oprecht dynamisch assesment / acquisitie-toneelstuk, inhoudelijke rollenspel.
Ga zelf ook eens innoverend buiten je eigen confort-zone en kom eens aan wat uitdagenders dan die standaard interview truckjes. Kom eens van je burostoel af.
Voorbeeld:
Een survivaltocht door De Ardennen voor een baan:-)
Maar dan wel zelf ook meedoen he 😉
Dan krijgen de sollicitanten ECHT de kans om te laten zien wat ze in huis hebben en dan weet en VOEL je meteen wat voor een vlees je in de kuip hebt, achter het 3 delige grijs, of mantelpakje, de stropdas, de netjes gekamde haartjes en de gepoetste schoenen en de muur van gewenste certificaten.
Verbeter de wereld, begin bij jezelf en je eigen branche
“Want aan het eind de dag blijven we allemaal mensen.”
Het kan altijd erger… in de verkoop, bijvoorbeeld. Ik heb ooit gesolliciteerd bij een ijzerwarenhandel. Eerst langs een recruiter die mij een dergelijke “onzinvraag” stelde, daarna langs PZ die mij DEZELFDE vraag stelde, daarna langs het hoofd verkoop die mij wederom DEZELFDE vraag stelde, en toen vervolgens de regiomanager mij (tijdens sollicitatiegesprek nummer 4, WTF) opnieuw EXACT DEZELFDE vraag stelde heb ik hem bedankt voor de koffie en ben ik naar huis gegaan… wat een prutsers zeg. Dat hele gedoe speelde in een tijdspanne van twee weken want natuurlijk was het onmogelijk om meer dan 1 gesprek op een dag te plannen.
Het kan altijd erger en soms te stom voor woorden , dit
kenmerkt de kennis maar vooral de kunde van het bedrijf. Bij een groot bedrijf in de ICT genaamd naar een zeiljacht, Meerdere gesprekken gehad eerst met een collega op de vloer, daarna met een recruiter, daarna met een afdelingsmanager ( die afspraken maakte, maar niet nakwam omdat ineens zijn vakantie gepland stond) werd door een oudere auccountmanager in het CV ondekt dat ik in mijn jeugd de mulo niet had afgemaakt en daardoor ineens als IT medewerker niet meer geloofwaardig was. Dat ik in een latere fase, zoals zovelen in avond of bijstudie, een opleiding Bestuurlijke Informatica had gedaan en behaald telde niet mee.
Maar daar kon hij niet mee aankomen bij zijn klanten… ??
Gemakkelijk bemiddelingen kan iedereen, systeembeheerders en functioneel beheerders kunnen ze niet aangesleept krijgen, maar om een specialist te krijgen en/of te plaatsen hebben ze onvoldoende kennis van de persoon/ de materie / de eindklant om tot een goede match te komen of enig risico hierin te nemen. Op deze wijze maskeren ze hun eigen onbekwaamheid en de klant word door een verkeerd verwachtingsplaatje opgezadeld met lose kreten en hoge rekeningen. ( gem. 15 % van het jaarsalaris).
Ja als je al geen hekel hebt aan recruiters dan krijg je het vanzelf wel.
Over de tien genoemde vragen: Vraag 1 tm 3 zijn genoeg om mijn sollicitatie in te trekken. Serieus, 100%. Dus recruiters u bent gewaarschuwd. Vraag 4 kan ik nog wel een beetje mee lachten. Vraag 5, 6, idem, ik stap op en verlaat de conversatie ruimte. Stik er maar in! Vraag 7 kan er net mee door. Vraag 8, daar loop je echt het risico je tanden te verliezen. Vraag 9, ik zou me schouders op halen en zeggen, als u mij niet serieus neemt, dan ik u ook niet. Vraag 10, ja da’s makkelijk ik zou helemaal niks doen, vooral niet werken want dan hoef ik tenminste geen knuppels van recruiters meer te woord te staan.
Oh echt, sommige van die lui verdienen gewoon eens een keer een slag in het gezicht tijdens zo’n interview!
@jackall @Sander
Goed zo! Loop gewoon weg uit zo’n gesprek! Dat zouden meer sollicitanten moeten doen, dan houdt het vanzelf op.
Toch erg dat als je bij een bedrijf wilt werken, eerst langs het grootste jantje irritantje moet, de recruiter. Dit terwijl je er tijdens de uitoefening van je vak eigenlijk niks mee te maken hebt, want, inderdaad, lollige sollicitatie gesprekken houden is je vak niet, informatica is dat.
Vraag aan de recruiter: Vind je je baan wel leuk?
Sorry maar ik kan recruiters hun bloed wel drinken. Toen ik in 1993 van school kwam, was mijn moeder net overleden aan longkanker. Ik had moeite met het vinden van een baan. Toen ik eindelijk een vervolg gesprek had op een eerste gesprek, werd ik geestelijk uitgemolken door meneertje de recruiter. Hij stelde de vraag hoe ik de dood van mijn moeder verwerkte. Ik zei dat hij daar niets mee te maken had. Vervolgens bleef hij maar doorzeuren dat ik die vraag moest, en moest beantwoorden. Ik dreigde zelfs mijn sollicitatie in te trekken, maar gaf uiteindelijk toch toe. Ik zat toen niet in een goede marktpositie. Ik zal dit nooit vergeten en ik haat die mensen. Echt ik haat ze!!
@Iedereen: Nog meer positieve ervaringen te delen over W&S buro’s?? Gezamelijk krijgen de de “rotte appelen” vanzelf wel uit de markt. Het is handig dat je het deelt (hier) met elkaar..
@Sorry:
Vanwege een zeer nare ervaring met een recuiter deze mensen haten is wel een beetje kort door de bocht. Dat maakt jezelf niet veel beter. Je weet toch zelf wat je waard bent.
Een priv? vraag stellen kan soms vervelend zijn, zeker in jouw geval destijds, maar het kan een goed getrainde recruiter veel inzicht geven over hoe jij met moeilijke zaken omgaat die in eerste instantie niets met het werk te maken (lijken te) hebben. Misschien dat het bij hem ontbrak aan empatisch vermogen om te weten wanneer hij op moet houden.
Die recruiter van mij was Mercury Urvall of zoiets. En het gaat niet om 1 rotte ervaring. Vaak voel je bij zo’n recruiter een soort arrogantie van een ‘wannebee psycholoog’ die je agressie opwekt. Het enige wat die man zou hoeven te weten is dat ik in de tijd dat mijn moeder gestorven is, ook binnen drie jaar cum laude voor mijn opleiding ben geslaagd. Maar ze geilen er gewoon op joh! Het geeft ze een gevoel van macht.